کارگردان : عباس کیارستمی بازیگران : حسین سبزیان ، محسن مخملباف و خانواده ی آهن خواه
کلوز آپ بر اساس داستان واقعی برهه ای از زندگی حسین سبزیان را به روی پرده می آورد ، و بازسازی شده ی داستان واقعی است ... فیلمی ساخته ی عباس کیارستمی محصول سال ۱۳۶۸ در سبک رئال – درام و به انتخاب مجله معتبر سایت اند ساند چهل و هشتمین فیلم برتر تاریخ سینما و به نوشته کایه دو سینما در سال ۱۹۹۱ پنجمین فیلم برتر سال
خلاصه داستان : حسین سبزیان جوان جویای نام و عاشق سینمای است که خود را به دلیل شباهت نصفه و نیمه اش خود را به جای محسن مخملباف جا میزند و سعی در قانع کردن خانواده ی آهن خواه برای ساختن فیم دارد
کیارستمی در این فیلم در اوج سادگی تمام و هنرمندانه حرفهایش و انتقاداتش را بیان می کند و مسائلی اساسی را مطرح میکند ، چرا سبزیان میخواهد مخملباف باشد حتی وقتی که مخملباف از مخملباف بودن خسته است ، خبرنگار میخواهد اوریانا فالاچی باشد ، راننده میخواهد خلبان باشد ، هیچ کس نمی خواهد خودش باشد ، همه در پی بیگانه اند ، بیگانگی از خود اما مقصود چیست ؟
کاراکتر ها همگی در پی کسب احترام هستند ، احترامی که در موقعیت خودشان ندارند احترامی که ذوب شده از توهین ها و سرکوب هاست . همین انسان را به تکاپوی ساختن خودی دروغین یا لااقل غیرواقعی وامی دارد . کیارستمی در این فیلمی به دنبال هشدار به آینده ی پیش رو است ، فیلمی که شاید دیالوگهایش حرف بسیاری از جوان های امروز باشد . بدین مختصربسنده و کل فیلم را شرح نمیدهم باید گفت که اثر هنرمند حرف هایش را بدون توهین بیان کرده ، فیلمی در چارچوب های مینمالیستی .
و در انتها اگر بخواهم از شخصیتی نام ببرم که با عمق روح و وجودم اورا درک کرده باشم از حسین سبزیان نام میبرم شخصی که برای عشقش به پرده ی نقره از هیچ چیز دریغ نکرده و هر نفسش برای این پرده ی وهم آلود است ، او همه کار می کند و در انتها در این عشق ذوب می شود
2
ilia.soofi
۸ سال پیش
بی نظیر بود فیلم عشق به سینما موج میزد توش
3
Ali Fathi
۸ سال پیش
نقلِ قول . . . مدتی است فکر میکنم آن (نقد فیلم کلوزآپ) تنها نقد من است که لحن اش درست نیست و از کار بیرون میزند. اساسا به جای فیلم به فیلمساز (کیارستمی) پرداخته و بسیار هم تند و بی محابا.
آری او ظرفیت نقد داشت ؛ آن هم نقدی به تندی « ترس در کلوزآپ » که یک صدم اش را دیگران تاب نمیآورند و خنجر میکشند. جز او ، بیضایی و بهروز( افخمی) هم چنین روحیه ای دارند. . . . . مسعود فراستی
1
alireza.darvish79
۸ سال پیش
خاص و بینظیر در سینمای جهان..... روح استاد قرین رحمت.
1
marshal.marshal97
۹ سال پیش
بعد از دیدن این فیلم به کیارستمی ایمان اوردم .
1
ali.mirmalek
۹ سال پیش
فقط یک فیلم از استاد تو سایت هست صد افسوس. در زمان زنده بودن استاد که کم لطفی کردید لااقل بعد از مرگ شون ازش بسشتر فیلم بگذارید تا هم بقیه ببینن چی رو از دست دادیم و هم مرده پرستی مون رو دوباره به خودمون ثابت کنیم.
2
sajjad ajami
۹ سال پیش
بهترین اثرکیارستمی
4
mahmt.khan
۹ سال پیش
چی میشه گفت ! شاهکار فقط. فیلمی که چندین بار میشه تماشا کردو لذت برد و از دیالوگای محشرش استفاده کرد ۱۰/۱۰ حیف واقعاً همه ی خوبا میرن اونوقت یه مشت نون به نرخ روز خور اوج میگیرن ... اینجاس که شاعر میگه: دیگه گِله ام از قدرتِ احمقا نیست , از سکوته ذهنای هوشیاره . روحش شاد.
0
mohsenliavi
۹ سال پیش
چرا باقیه فیلمهاشو نمیذارید؟
2
sajjad ajami
۹ سال پیش
۱۰/۱۰ عالی بود فیلم طعم گیلاس هم عالیه. کارش درسته کیارستمی خدارحمتش کنه
2
abdi.tohid67
۹ سال پیش
خدا بیامرزه استاد عباس کیارستمی رو مرد بزرگ و تکرار شدنی سینما روحت شاد
3
kasramohammadipour
۹ سال پیش
لطفا فیلم های بیشتری از مرحوم کیارستمی قرار بدین
1
babak.sl2016
۹ سال پیش
رهرو آن نیست که گهی تندو گهی خسته رود رهرو آن است که آهستهو پیوسته رود
6
bozorgmehr.gh72
۹ سال پیش
چرای فیلهای کارگردانای بزرگ ایرانی رو نمی زارین؟
4
saeedehbabaei
۹ سال پیش
هرگز از مرگ نهراسیده ام اگر چه دستانش از ابتـذال، شکننده تر بود. هراس من – باری – همه از مردن در سرزمینی است؛ که مزد گورکن، از آزادی آدمی افزون تر باشد.
روحت شاد اعتبار سینمای ایران
2
saeedehbabaei
۹ سال پیش
هرگز از مرگ نهراسیده ام اگر چه دستانش از ابتـذال، شکننده تر بود. هراس من – باری – همه از مردن در سرزمینی است؛ که مزد گورکن، از آزادی آدمی افزون تر باشد.
روحت شاد اعتبار سینمای ایران
6
marzbani.reza
۹ سال پیش
خدا رحمتش کنه! کیارستمی! مستندساز خوبی بود!
8
alireza.royaee
۹ سال پیش
سینمای جهان با کیارستمی تمام میشود ژان لوک گدار
0
1
۹ سال پیش
علاقه ای به سینمای ایران ندارم ولی روحش شاد
6
mnparsian
۹ سال پیش
همه ی ما میدونیم که چقدر بهت مدیون هستیم استاد...
روحت قرین رحمت و آرامش
6
Darkness
۹ سال پیش
سینمای ایران یتیم شد روحت شاد سلطان
2
javad
۹ سال پیش
خدابيامرزه
4
shobeirn
۹ سال پیش
روحت شاد عباس بزرگ
86
Javad.M
۹ سال پیش
اسطوره پر کشید... افسوس!
2
sabtaab
۹ سال پیش
این کارگردان سرشناس سینمای ایران که از اسفند سال ۹۴ تا اوایل اردیبهشت ۹۵ به دلیل انجام چند عمل جراحی در ناحیه روده در بیمارستان بستری شده بود و در ماه‌های اخیر هم چندین بار به بیمارستان مراجعه کرده بود، سرانجام بنا به تصمیم خودش هشتم تیر برای تکمیل مراحل درمان به پاریس رفت. وی در تاریخ ۱۴ تیر ۱۳۹۵ در پاریس درگذشت
2
soroush7765
۹ سال پیش
به گزارش خبرنگار سینمایی خبرگزاری فارس عباس کیارستمی که برای درمان بیماری خود به فرانسه رفته بود بعداز ظهر امروز در گذشت.
بر پایه این گزارش این کارگردان برجسته ایرانی که برای درمان بیماری سرطان خود ایران را به مقصد فرانسه برای ادامه مداوا ترک کرد. این در شرایطی بود که کیارستمی چندین ماه در ایران بستری بود و بارها نسبت به وضعیت بد وی در بیمارستان و عدم رسیدگی مناسب صحبتهایی در رسانه ها شده بود که منجر به اعتراض گشت.
0
a.hojjat
۹ سال پیش
روحت شاد...
2
meysamahmadipouya
۹ سال پیش
هیچ وقت متاسفانه متوجه این همه تعریفی که نثار این فیلم میشه نمیشم. چه از رتبه خوبش در sight and sound و چه تحسینهایی که نثار کیارستمی میکنند. واقعا علت این همه تعریف چیه؟ واقعا چرا کیارستمیو نماد سینمای روشنفکری ایران میدونند و اونو همطراز کسی مثل شهیدثالث قرار میدن؟ دقیقا نقطه قوت سینماش چیه؟
3
moayeri.mehdi
۹ سال پیش
این که هیچکی سرجاش نیست از راننده تاکسی که باید تو نیروهوایی بود و سرباز وظیفه که از اصفهان اومده بود تهران تا خبرنگار که فکر میکرد جای فالاچی باید باشه تا خود مخملباف اصلی که از مخملباف بودنش ناراضی بود همه نشون میداد که این معضل برای همه هست و بحران هویت توی همه هست فقط یکی مثل سبزیان که بیماری روانیش از یه حدی دیگه گذشته این بحران رو پررنگ تر از بقیه نشون میده. اگر این فیلم حتی ژانر مستند (درام) بدونیم بهتره ولی حتی اگه مستند هم در نظر بگیریم ای کاش کیارستمی از خود سبزیان در نقش خودش استفاده نمیکرد این که یک کارگردان از یک بیمار روانی در نقش خودش استفاده کنه و باعث مضحکه شدن اون آدم بشه (هرچند خودش بخاطر بیماریش نفهمه)از لحاظ اخلاقی کار زشتیه که متاسفانه کیارستمی این کارو کرد و از این لحاظ با خبرنگاری که از این آب گل آلود ماهی گرفت تفاوت آنچنانی نداره. جدا از این عیب اخلاقی که میتونست با جاگزین کردن سبزیان با یه بازیگر حل بشه به نظر من فیلم متوسط رو به بالایی بود بخصوص لابلای فیلم مسائل اجتماعی خوبی از قبیل جنگ، دین و... بصورت حاشیه ای مطرح شده بود.
4
ehsanherkul
۹ سال پیش
شیوا ترین و ساده ترین فیلمی که در مورد یک شخصیت پیچیده که گرفتار مشکلات جامعه شده. جدای از فیلمی هایی که در مورد مشکلات و معضلات جامعه شاخته شده این فیلم با دوربینی ساده و مستند وارانه به دنبال مردی پیچیده و عجیب هم برای عام و خاص که شدت تاثیر رو چند برابر میکنه. همه ما هنر دوستان حسین سبزیان هایی هستیم که با وجود عشق به هنر گرفتار منجلاب های جامعه شدیم و راهی برای بیان ان نداریم. منظورم فیلم ساختن نیست منظورم بیان احساسات رنج ها و درد ها وعقده هایی که درون خود داریم این چیز ها را نمی شود به کسی گفت فقط می توان نمایش داد خواه کسی بفهمد و یا غیر. بدون شک همچین فیلمی هیچگاه در جهان تکرار نخواهد شد
دیدگاه کاربران
دیدگاه خود را با سایر کاربران به اشتراک بگذارید.
عالی
کارگردان : عباس کیارستمی بازیگران : حسین سبزیان ، محسن مخملباف و خانواده ی آهن خواه
کلوز آپ بر اساس داستان واقعی برهه ای از زندگی حسین سبزیان را به روی پرده می آورد ، و بازسازی شده ی داستان واقعی است ... فیلمی ساخته ی عباس کیارستمی محصول سال ۱۳۶۸ در سبک رئال – درام و به انتخاب مجله معتبر سایت اند ساند چهل و هشتمین فیلم برتر تاریخ سینما و به نوشته کایه دو سینما در سال ۱۹۹۱ پنجمین فیلم برتر سال
خلاصه داستان : حسین سبزیان جوان جویای نام و عاشق سینمای است که خود را به دلیل شباهت نصفه و نیمه اش خود را به جای محسن مخملباف جا میزند و سعی در قانع کردن خانواده ی آهن خواه برای ساختن فیم دارد
کیارستمی در این فیلم در اوج سادگی تمام و هنرمندانه حرفهایش و انتقاداتش را بیان می کند و مسائلی اساسی را مطرح میکند ، چرا سبزیان میخواهد مخملباف باشد حتی وقتی که مخملباف از مخملباف بودن خسته است ، خبرنگار میخواهد اوریانا فالاچی باشد ، راننده میخواهد خلبان باشد ، هیچ کس نمی خواهد خودش باشد ، همه در پی بیگانه اند ، بیگانگی از خود اما مقصود چیست ؟
کاراکتر ها همگی در پی کسب احترام هستند ، احترامی که در موقعیت خودشان ندارند احترامی که ذوب شده از توهین ها و سرکوب هاست . همین انسان را به تکاپوی ساختن خودی دروغین یا لااقل غیرواقعی وامی دارد . کیارستمی در این فیلمی به دنبال هشدار به آینده ی پیش رو است ، فیلمی که شاید دیالوگهایش حرف بسیاری از جوان های امروز باشد . بدین مختصربسنده و کل فیلم را شرح نمیدهم باید گفت که اثر هنرمند حرف هایش را بدون توهین بیان کرده ، فیلمی در چارچوب های مینمالیستی .
و در انتها اگر بخواهم از شخصیتی نام ببرم که با عمق روح و وجودم اورا درک کرده باشم از حسین سبزیان نام میبرم شخصی که برای عشقش به پرده ی نقره از هیچ چیز دریغ نکرده و هر نفسش برای این پرده ی وهم آلود است ، او همه کار می کند و در انتها در این عشق ذوب می شود
بی نظیر بود فیلم عشق به سینما موج میزد توش
نقلِ قول
.
.
.
مدتی است فکر میکنم آن (نقد فیلم کلوزآپ) تنها نقد من است که لحن اش درست نیست و از کار بیرون میزند. اساسا به جای فیلم به فیلمساز (کیارستمی) پرداخته و بسیار هم تند و بی محابا.
آری او ظرفیت نقد داشت ؛ آن هم نقدی به تندی « ترس در کلوزآپ » که یک صدم اش را دیگران تاب نمیآورند و خنجر میکشند. جز او ، بیضایی و بهروز( افخمی) هم چنین روحیه ای دارند.
.
.
.
.
مسعود فراستی
خاص و بینظیر در سینمای جهان..... روح استاد قرین رحمت.
بعد از دیدن این فیلم به کیارستمی ایمان اوردم .
فقط یک فیلم از استاد تو سایت هست صد افسوس. در زمان زنده بودن استاد که کم لطفی کردید لااقل بعد از مرگ شون ازش بسشتر فیلم بگذارید تا هم بقیه ببینن چی رو از دست دادیم و هم مرده پرستی مون رو دوباره به خودمون ثابت کنیم.
بهترین اثرکیارستمی
چی میشه گفت ! شاهکار فقط.
فیلمی که چندین بار میشه تماشا کردو لذت برد و از دیالوگای محشرش استفاده کرد
۱۰/۱۰
حیف واقعاً همه ی خوبا میرن اونوقت یه مشت نون به نرخ روز خور اوج میگیرن ... اینجاس که شاعر میگه: دیگه گِله ام از قدرتِ احمقا نیست , از سکوته ذهنای هوشیاره .
روحش شاد.
چرا باقیه فیلمهاشو نمیذارید؟
۱۰/۱۰
عالی بود
فیلم طعم گیلاس هم عالیه.
کارش درسته کیارستمی خدارحمتش کنه
خدا بیامرزه استاد عباس کیارستمی رو
مرد بزرگ و تکرار شدنی سینما
روحت شاد
لطفا فیلم های بیشتری از مرحوم کیارستمی قرار بدین
رهرو آن نیست که گهی تندو گهی خسته رود
رهرو آن است که آهستهو پیوسته رود
چرای فیلهای کارگردانای بزرگ ایرانی رو نمی زارین؟
هرگز از مرگ نهراسیده ام
اگر چه دستانش از ابتـذال، شکننده تر بود.
هراس من – باری – همه از مردن در سرزمینی است؛
که مزد گورکن،
از آزادی آدمی
افزون تر باشد.
روحت شاد اعتبار سینمای ایران
هرگز از مرگ نهراسیده ام
اگر چه دستانش از ابتـذال، شکننده تر بود.
هراس من – باری – همه از مردن در سرزمینی است؛
که مزد گورکن،
از آزادی آدمی
افزون تر باشد.
روحت شاد اعتبار سینمای ایران
خدا رحمتش کنه! کیارستمی! مستندساز خوبی بود!
سینمای جهان با کیارستمی تمام میشود
ژان لوک گدار
علاقه ای به سینمای ایران ندارم ولی روحش شاد
همه ی ما میدونیم که چقدر بهت مدیون هستیم استاد...
روحت قرین رحمت و آرامش
سینمای ایران یتیم شد
روحت شاد سلطان
خدابيامرزه
روحت شاد عباس بزرگ
اسطوره پر کشید...
افسوس!
این کارگردان سرشناس سینمای ایران که از اسفند سال ۹۴ تا اوایل اردیبهشت ۹۵ به دلیل انجام چند عمل جراحی در ناحیه روده در بیمارستان بستری شده بود و در ماه‌های اخیر هم چندین بار به بیمارستان مراجعه کرده بود، سرانجام بنا به تصمیم خودش هشتم تیر برای تکمیل مراحل درمان به پاریس رفت. وی در تاریخ ۱۴ تیر ۱۳۹۵ در پاریس درگذشت
به گزارش خبرنگار سینمایی خبرگزاری فارس عباس کیارستمی که برای درمان بیماری خود به فرانسه رفته بود بعداز ظهر امروز در گذشت.
بر پایه این گزارش این کارگردان برجسته ایرانی که برای درمان بیماری سرطان خود ایران را به مقصد فرانسه برای ادامه مداوا ترک کرد. این در شرایطی بود که کیارستمی چندین ماه در ایران بستری بود و بارها نسبت به وضعیت بد وی در بیمارستان و عدم رسیدگی مناسب صحبتهایی در رسانه ها شده بود که منجر به اعتراض گشت.
روحت شاد...
هیچ وقت متاسفانه متوجه این همه تعریفی که نثار این فیلم میشه نمیشم. چه از رتبه خوبش در sight and sound و چه تحسینهایی که نثار کیارستمی میکنند.
واقعا علت این همه تعریف چیه؟ واقعا چرا کیارستمیو نماد سینمای روشنفکری ایران میدونند و اونو همطراز کسی مثل شهیدثالث قرار میدن؟ دقیقا نقطه قوت سینماش چیه؟
این که هیچکی سرجاش نیست از راننده تاکسی که باید تو نیروهوایی بود و سرباز وظیفه که از اصفهان اومده بود تهران تا خبرنگار که فکر میکرد جای فالاچی باید باشه تا خود مخملباف اصلی که از مخملباف بودنش ناراضی بود همه نشون میداد که این معضل برای همه هست و بحران هویت توی همه هست فقط یکی مثل سبزیان که بیماری روانیش از یه حدی دیگه گذشته این بحران رو پررنگ تر از بقیه نشون میده. اگر این فیلم حتی ژانر مستند (درام) بدونیم بهتره ولی حتی اگه مستند هم در نظر بگیریم ای کاش کیارستمی از خود سبزیان در نقش خودش استفاده نمیکرد این که یک کارگردان از یک بیمار روانی در نقش خودش استفاده کنه و باعث مضحکه شدن اون آدم بشه (هرچند خودش بخاطر بیماریش نفهمه)از لحاظ اخلاقی کار زشتیه که متاسفانه کیارستمی این کارو کرد و از این لحاظ با خبرنگاری که از این آب گل آلود ماهی گرفت تفاوت آنچنانی نداره. جدا از این عیب اخلاقی که میتونست با جاگزین کردن سبزیان با یه بازیگر حل بشه به نظر من فیلم متوسط رو به بالایی بود بخصوص لابلای فیلم مسائل اجتماعی خوبی از قبیل جنگ، دین و... بصورت حاشیه ای مطرح شده بود.
شیوا ترین و ساده ترین فیلمی که در مورد یک شخصیت پیچیده که گرفتار مشکلات جامعه شده. جدای از فیلمی هایی که در مورد مشکلات و معضلات جامعه شاخته شده این فیلم با دوربینی ساده و مستند وارانه به دنبال مردی پیچیده و عجیب هم برای عام و خاص که شدت تاثیر رو چند برابر میکنه. همه ما هنر دوستان حسین سبزیان هایی هستیم که با وجود عشق به هنر گرفتار منجلاب های جامعه شدیم و راهی برای بیان ان نداریم. منظورم فیلم ساختن نیست منظورم بیان احساسات رنج ها و درد ها وعقده هایی که درون خود داریم این چیز ها را نمی شود به کسی گفت فقط می توان نمایش داد خواه کسی بفهمد و یا غیر. بدون شک همچین فیلمی هیچگاه در جهان تکرار نخواهد شد