A Bronx Tale شاهکاری از عالیجناب دنیرو,اشتباه نگیرید,منظورم بعنوان یک بازیگر نبود,نه,منظورم بعنوان یک کارگردان است.بله,اولین کارگردانی اقای دنیرو,شروعش با فیلم گانگستری A Bronx Tale بوده که در دهه ی ۹۰ اغاز شد.سال ۱۹۹۳ میلادی,یعنی درست سه سال قبل از شاهکار GoodFellas از اسکورسیزی بزرگ.....دنیرو اغاز کارش در بازیگری یا به نوعی استارت موفقیتش با فیلم Mean Streets از اسکورسیزی بود که شروع شد.با بازی در نقش یک فرد نا متعادل و اوج بازیش هم به نظرم من در فیلم گانگستری بی نظیر اقای لئونه یعنی Once Upon a Time in America هستش.جالبه استاد دنیرو بعد از بیست سال بازی در این نوع سبک فیلم ها اومده و A Bronx Tale خودش ساخته تا هم به لئونه و اسکورسیزی درس پس بده و هم ادای دینی کرده باشه به این نوع فیلم ها.بدون شک اگه لئونه و اسکورسیزی میخواستند نمره ایی رو به این فیلم از دنیرو بدند,بهترین نمره نصیبش میکردند.فیلمی به شدت متحیر کنننده و نوستالژیک که پایانش به مراتب فیلم یک لول بالا میاره....اول در مورد انتخاب بازیگرها بگم اقای دنیرو با انتخاب بازیگران کمتر شناخته شده و تئاتری دست به ریسک بالایی زد. چاز پالمینتری و لیلو برانکاتو ( در نقش نوجوانی کالوگرو) رو ارود و بهشون نقش اصلی داستان داد و حقیقتا هم ایندو تو فیلم هیچ کم و کسری نزاشتند و بهترین بازی خودشون کردند....داستان فیلم در مورد مرد شریف و درستکاری با نام لورنزو(رابرت دنیرو) است که در محله ی Bronx نیویورک زندگی میکنه.او راننده ی اتوبوس هستش و علاقه داره که تنها پسر کوچیکش ادامه دهنده ی راهش باشه.(این نکته رو هم بگم برعکس کارهای دیگه اقای دنیرو,ایشون تو این فیلم نقش یه ادم شریف رو بازی میکنه نه رییس گانگسترها).لورنزو تو محله ی زندگی میکنه که در چند قدیمیش پاتوق گانگسترهای محل که یه بار کوچیک هست قرار داره.پسر کوچیکش که کالوگرو ( با بازی فرانسیس کاپرا در هفت سالگیش) نام داره,یه پسر نونهالیه که دایما چشمش به رییس گانگسترهاست .او دایم سانی (چاز پالمینتری) رو میپاد و تمام حرکاتش رو تکرار میکنه,گوشه ایی میشینه و تماما به حرکات سانی توجه میکنه,درحالیکه سانی اصلا توجهی بهش نداره.اما یک اتفاق باعث میشه تا برای اولین بار در طول عمر کالوگرو,سانی باهاش چشم تو چشم بشه که اونهم صحنه ی به قتل رسوندن یک فرد با دست سانی هست. کالوگرو تنها شاهد قضیه است و پلیس هم به نزدش میاد تا با توجه به اینکه اون تنها فردیه که ماجرا رو دیده,شهادت بده که قاتل کی میتونه,باشه.حالا تصور کنید که یک بچه ۷ ساله رو بردند و چند نفر اراذل روبروش قرار دادند تا قاتل رو پیدا کنه......
تو فیلم داستان های زیادی اتفاق می افته که من از خیرش میگذرم و به شما پیشنهاد میکنم خودتون نگاه کنید,چون پر از درگیری و اتفاقات گوناگونه و تفکرات نوجوون ها و رویاهاشون و همینطور طعم چشیدن عشق در ان برهه نشون میده.از درگیری با گروه موتورسوارها تا درگیری خیابون به خیابون با سیاه پوست ها فراوان در فیلم دیده میشه,در کل اقای دنیرو فیلمش پر از پیامهای مفید و سودمند کرده و سعی کرده تا عاقبت بد گانگستر شدن و نژادپرستی رو نه به شکل اینکه بخواد بیننده اش نصحیت بکنه,بلکه به شکلی دل نشین به مخاطبش نشون میده.از کودکی یه پسربچه شروع میکنه و از ارزوهاش میگه تا نوجوونی ها و دغدغه هایی که تو اون دوران وجود دارند.واقعا یه شاهکار ساخته,تمام المان های دهه ی ۵۰ و ۶۰ تو فیلم به نحو احسن دیده میشه,از ماشین ها تا لباس پوشیدن و .......بازیگران فرعی و گانگستر همونطور هستند که باید باشند,افراد چاق با قیافه های چپر چلاغ و حرکات دست زیاد.روند فیلم هم به این نوعه که صدای نوجوونی های کالوگرو بر روی کودکی هاش قرار داره و اون از دوران کودکیش صحبت میکنه از محلش میگه و کلا اتفاقاتی که تو کودکیش می افته را با کمک تکنیک صدا بر روی تصویر از ابتدای فیلم تا پایانش به پیش میبره .موسیقی هم در Bronx دقیقا مثل اکثر کار های اسکورسیزی و تارانتینو انجام میشه,همون موزیک های خاص دهه ی ۵۰ و ۶۰ که هوش رو از سر ادم میبره.اما یه چیز,چرا از دوست یار غار اقای دنیرو یعنی جو پشی تو فیلم خبری نیست.نگران اونم نباشید,جو پشی هم در ادامه به کار اضافه میشه تا جمع گانگسترها جور بشه و فیلم دیگه به طور کامل تکمیل بشه :) .فقط حیف که آل پاچینو تو فیلم حضور نداره:D ....خیلی دوست داشتم در مورد فیلم یه ۱۰ صفحه ایی رو بنویسم,ولی نتونستم,حیف :-))شاهکار بود,شاهکاری از عالیجناب دنیرو که درسش رو به خوبی طی این چند دهه ایی که تو اینگونه نقش ها بازی میکرد,پاس کرد.دمت گرم استاد بازیگری,نشون دادی کارگردان قابلی هم هستی.:)
1
stingsteveborden8
۸ سال پیش
این فیلم محشره من بهش ۱۰ دادم... بدترین چیز تو دنیا یه استعداد تلف شده است
2
nasrollahi.official
۸ سال پیش
درس زندگی
8
mrf8428
۹ سال پیش
God father Goodfellas Black mass Donnie brasco Scarface Un touchables A bronx tale Casino Papillon Avenging Angelo Once Upon a Time in America Reservoir Dogs یک لیست از فیلمای مافیایی که حتمن باید ببینید :-)
2
morteza_jab991
۹ سال پیش
من عاشق بازی رابرت دنیروو هستم اماخواسته بود یه چیز شبیه رفقای خوب در بیاره ولی مثل اون نشده بود و مثل اون موفق نبود!!! ولی در کل من ۷ میدم ارزش دیدن داشت!
0
kiarashzadsar1354
۹ سال پیش
سپاس
4
are
۹ سال پیش
عالی اندازه گادفادر درس زندگی به ادم یاد میداد
0
javadshokri99
۹ سال پیش
جالب بود دانلود کنید ضرر نمیکنید
2
mirahssani
۹ سال پیش
یه فیلم خوب تقریبا تو مایه های رفقای خوب
2
sammam
۹ سال پیش
عالی بود سه بار دیدمش
پالپ
3
reza99y
۹ سال پیش
من این فیلم رو به صورت کاملا تصادفی و طی یک شب زنده داری (!) از شبکه اونیکس دیدم و واقعـــا خوشم اومد به معنای واقعی فوق العاده بود و کاملا من رو جذب کرذ که تا ثانیه آخرش رو نگا کنم توصیه میکنم هرکس که این فیلم رو ندیده حداقل یکبار وقت بزاره و نگاه کنه
1
sex_usa
۹ سال پیش
فوق العادس... غم انگیزترین چیز توی زندگی یه استعداد تلف شدس...
0
1
۹ سال پیش
یکی از بهترین ها در سبک خودش
0
behnamgtri
۹ سال پیش
یکی از قشنگترین فیلم های مافیایی هستش. رابرت دنیرو هم نقش متفاوتی رو بازی کرده. عالی بود.
2
org.kiani
۱۰ سال پیش
خیلی تاثیرگذار بود. دنیرو در این فیلم واقعی‌ترین پدری بود که تا الآن از دل سینما بیرون اومده. ممنون دنیروی بزرگ.
0
farzad_sait
۱۰ سال پیش
فيلم براي من يه فيلم همه چي تمام بود. من با اين فيلم رابرت دنيرو رو شناختم. يادمه از شبكه يك دادش. شيفته بازي دنيرو شدم فوق العاده بود. ديالوگهاي فيلم اونجاهايي كه پدر با پسر صحبت ميكنه يا يا ساني با پسره صحبت ميكنه واقعا زيباست. موسيقي فيلم هم حرف نداشت باعث شد من با خيلي از گروه هاي خوب كه تقريبا پراگ راك كار ميكنن آشنا بشم. بازيه بازيگرا هم فوق العاده بود مخصوصا چاز پالمينتري كه بهترين فيلمي كه علارقم فيس گنگستريش داره بازي كرده همينه.
7
bakhshaeipeyman
۱۰ سال پیش
فیلم تحسین شده منتقدین. کسانی که واقعا به فیلمای گنگستری علاقه دارن میدونن این فیلم چه جواهریه
2
aminbook
۱۰ سال پیش
یه فیلم خیلی خیلی متوسط و معمولی.....اصلاً در حد دنیرو نبود
1
hadi.mosavat
۱۰ سال پیش
khub nabud
3
hamed_hemmati
۱۰ سال پیش
این فیلم یه تقلید کور از اسکوسیزی بود. دنیرو نشون داد که می تونه همه چیزهای خوبی که اسکوسیزی تو فیلمای شاهکارش داره رو تو یه فیلم جمع کنه و فیلمش از متوسط هم پایینتر باشه!
2
barbod.behrad
۱۰ سال پیش
این فیلم متاثر از سینمای اسکورسیزی هست. همه فکر میکردنذ دنیرو کارگردان بزرگی میشه اما حیف !!!
7
kinggouran
۱۰ سال پیش
یه فیلم ناب! دنیروی روزی روزی گاری در آمریکا نمی خواد بچش هم مثل حودش بشه! خخخخخخ
1
ali.dadkhah13
۱۰ سال پیش
فیلم عادی بود. Chazz palminteri خوب بازی کرد وگرنه اون پسره خیلی رو اعصاب بود. ارزش یه بار دیدن رو داره.
2
alireza.emadian
۱۰ سال پیش
حرف نداره عالیه
1
vahid_abedi22
۱۱ سال پیش
فیلم خیلی زیبا و واقعا پر محتوایی بود! ولی بازی ها در کنار قوی بودن دیالوگ ها زیاد چشمگیر نبودن. در کل تو امتیاز دادن بهش تا حدّی ناحقّی شده. در ضمن اگه کمی رابرت دِ نیرو رو بشناسیم میشه گفت یه جورایی رابرت دِ نیرو اخلاقیاتِ خودش رو در قالبِ شخصیتِ اصلیِ داستان قرار داده و شخصیت اصلی رو طبق خودش از ذوباره ساخته.
7
celesao_jogabunito
۱۱ سال پیش
فیلمی شاهکار که اولین بار از برنامه سینما یک دیدمش ، دیوونم کرد اونموقع ، به جرات میگم بهترین و اثرگذارترین فیلمی بود که به عمرم دیدم ، ولی شاید خیلیا اسمشو نشنیده باشن ، مثل فیلم رهایی از شاوشنک فیلمی بی نظیر بود که خیلیا ازش خبر نداشتن .
3
gharibe_ashena_61
۱۱ سال پیش
فیلمی بسیار زیبا با کارگردانی و بازی رابرت دنیرو
2
darkstreet1998
۱۱ سال پیش
بهترین و زیبا ترین فیلمی که تا حالا دیده ام
شاید ۱۵ الی ۲۰ بار دیدمش
دیدگاه کاربران
دیدگاه خود را با سایر کاربران به اشتراک بگذارید.
شاهکاریه واس خودش
A Bronx Tale شاهکاری از عالیجناب دنیرو,اشتباه نگیرید,منظورم بعنوان یک بازیگر نبود,نه,منظورم بعنوان یک کارگردان است.بله,اولین کارگردانی اقای دنیرو,شروعش با فیلم گانگستری A Bronx Tale بوده که در دهه ی ۹۰ اغاز شد.سال ۱۹۹۳ میلادی,یعنی درست سه سال قبل از شاهکار GoodFellas از اسکورسیزی بزرگ.....دنیرو اغاز کارش در بازیگری یا به نوعی استارت موفقیتش با فیلم Mean Streets از اسکورسیزی بود که شروع شد.با بازی در نقش یک فرد نا متعادل و اوج بازیش هم به نظرم من در فیلم گانگستری بی نظیر اقای لئونه یعنی Once Upon a Time in America هستش.جالبه استاد دنیرو بعد از بیست سال بازی در این نوع سبک فیلم ها اومده و A Bronx Tale خودش ساخته تا هم به لئونه و اسکورسیزی درس پس بده و هم ادای دینی کرده باشه به این نوع فیلم ها.بدون شک اگه لئونه و اسکورسیزی میخواستند نمره ایی رو به این فیلم از دنیرو بدند,بهترین نمره نصیبش میکردند.فیلمی به شدت متحیر کنننده و نوستالژیک که پایانش به مراتب فیلم یک لول بالا میاره....اول در مورد انتخاب بازیگرها بگم اقای دنیرو با انتخاب بازیگران کمتر شناخته شده و تئاتری دست به ریسک بالایی زد. چاز پالمینتری و لیلو برانکاتو ( در نقش نوجوانی کالوگرو) رو ارود و بهشون نقش اصلی داستان داد و حقیقتا هم ایندو تو فیلم هیچ کم و کسری نزاشتند و بهترین بازی خودشون کردند....داستان فیلم در مورد مرد شریف و درستکاری با نام لورنزو(رابرت دنیرو) است که در محله ی Bronx نیویورک زندگی میکنه.او راننده ی اتوبوس هستش و علاقه داره که تنها پسر کوچیکش ادامه دهنده ی راهش باشه.(این نکته رو هم بگم برعکس کارهای دیگه اقای دنیرو,ایشون تو این فیلم نقش یه ادم شریف رو بازی میکنه نه رییس گانگسترها).لورنزو تو محله ی زندگی میکنه که در چند قدیمیش پاتوق گانگسترهای محل که یه بار کوچیک هست قرار داره.پسر کوچیکش که کالوگرو ( با بازی فرانسیس کاپرا در هفت سالگیش) نام داره,یه پسر نونهالیه که دایما چشمش به رییس گانگسترهاست .او دایم سانی (چاز پالمینتری) رو میپاد و تمام حرکاتش رو تکرار میکنه,گوشه ایی میشینه و تماما به حرکات سانی توجه میکنه,درحالیکه سانی اصلا توجهی بهش نداره.اما یک اتفاق باعث میشه تا برای اولین بار در طول عمر کالوگرو,سانی باهاش چشم تو چشم بشه که اونهم صحنه ی به قتل رسوندن یک فرد با دست سانی هست. کالوگرو تنها شاهد قضیه است و پلیس هم به نزدش میاد تا با توجه به اینکه اون تنها فردیه که ماجرا رو دیده,شهادت بده که قاتل کی میتونه,باشه.حالا تصور کنید که یک بچه ۷ ساله رو بردند و چند نفر اراذل روبروش قرار دادند تا قاتل رو پیدا کنه......
تو فیلم داستان های زیادی اتفاق می افته که من از خیرش میگذرم و به شما پیشنهاد میکنم خودتون نگاه کنید,چون پر از درگیری و اتفاقات گوناگونه و تفکرات نوجوون ها و رویاهاشون و همینطور طعم چشیدن عشق در ان برهه نشون میده.از درگیری با گروه موتورسوارها تا درگیری خیابون به خیابون با سیاه پوست ها فراوان در فیلم دیده میشه,در کل اقای دنیرو فیلمش پر از پیامهای مفید و سودمند کرده و سعی کرده تا عاقبت بد گانگستر شدن و نژادپرستی رو نه به شکل اینکه بخواد بیننده اش نصحیت بکنه,بلکه به شکلی دل نشین به مخاطبش نشون میده.از کودکی یه پسربچه شروع میکنه و از ارزوهاش میگه تا نوجوونی ها و دغدغه هایی که تو اون دوران وجود دارند.واقعا یه شاهکار ساخته,تمام المان های دهه ی ۵۰ و ۶۰ تو فیلم به نحو احسن دیده میشه,از ماشین ها تا لباس پوشیدن و .......بازیگران فرعی و گانگستر همونطور هستند که باید باشند,افراد چاق با قیافه های چپر چلاغ و حرکات دست زیاد.روند فیلم هم به این نوعه که صدای نوجوونی های کالوگرو بر روی کودکی هاش قرار داره و اون از دوران کودکیش صحبت میکنه از محلش میگه و کلا اتفاقاتی که تو کودکیش می افته را با کمک تکنیک صدا بر روی تصویر از ابتدای فیلم تا پایانش به پیش میبره .موسیقی هم در Bronx دقیقا مثل اکثر کار های اسکورسیزی و تارانتینو انجام میشه,همون موزیک های خاص دهه ی ۵۰ و ۶۰ که هوش رو از سر ادم میبره.اما یه چیز,چرا از دوست یار غار اقای دنیرو یعنی جو پشی تو فیلم خبری نیست.نگران اونم نباشید,جو پشی هم در ادامه به کار اضافه میشه تا جمع گانگسترها جور بشه و فیلم دیگه به طور کامل تکمیل بشه :) .فقط حیف که آل پاچینو تو فیلم حضور نداره:D ....خیلی دوست داشتم در مورد فیلم یه ۱۰ صفحه ایی رو بنویسم,ولی نتونستم,حیف :-))شاهکار بود,شاهکاری از عالیجناب دنیرو که درسش رو به خوبی طی این چند دهه ایی که تو اینگونه نقش ها بازی میکرد,پاس کرد.دمت گرم استاد بازیگری,نشون دادی کارگردان قابلی هم هستی.:)
این فیلم محشره من بهش ۱۰ دادم... بدترین چیز تو دنیا یه استعداد تلف شده است
درس زندگی
God father
Goodfellas
Black mass
Donnie brasco
Scarface
Un touchables
A bronx tale
Casino
Papillon
Avenging Angelo
Once Upon a Time in America
Reservoir Dogs
یک لیست از فیلمای مافیایی که حتمن باید ببینید :-)
من عاشق بازی رابرت دنیروو هستم
اماخواسته بود یه چیز شبیه رفقای خوب در بیاره ولی مثل اون نشده بود و مثل اون موفق نبود!!!
ولی در کل من ۷ میدم ارزش دیدن داشت!
سپاس
عالی اندازه گادفادر درس زندگی به ادم یاد میداد
جالب بود
دانلود کنید ضرر نمیکنید
یه فیلم خوب تقریبا تو مایه های رفقای خوب
عالی بود سه بار دیدمش
پالپ
من این فیلم رو به صورت کاملا تصادفی و طی یک شب زنده داری (!) از شبکه اونیکس دیدم و واقعـــا خوشم اومد به معنای واقعی فوق العاده بود و کاملا من رو جذب کرذ که تا ثانیه آخرش رو نگا کنم توصیه میکنم هرکس که این فیلم رو ندیده حداقل یکبار وقت بزاره و نگاه کنه
فوق العادس...
غم انگیزترین چیز توی زندگی یه استعداد تلف شدس...
یکی از بهترین ها در سبک خودش
یکی از قشنگترین فیلم های مافیایی هستش. رابرت دنیرو هم نقش متفاوتی رو بازی کرده. عالی بود.
خیلی تاثیرگذار بود. دنیرو در این فیلم واقعی‌ترین پدری بود که تا الآن از دل سینما بیرون اومده.
ممنون دنیروی بزرگ.
فيلم براي من يه فيلم همه چي تمام بود. من با اين فيلم رابرت دنيرو رو شناختم. يادمه از شبكه يك دادش. شيفته بازي دنيرو شدم فوق العاده بود. ديالوگهاي فيلم اونجاهايي كه پدر با پسر صحبت ميكنه يا يا ساني با پسره صحبت ميكنه واقعا زيباست. موسيقي فيلم هم حرف نداشت باعث شد من با خيلي از گروه هاي خوب كه تقريبا پراگ راك كار ميكنن آشنا بشم. بازيه بازيگرا هم فوق العاده بود مخصوصا چاز پالمينتري كه بهترين فيلمي كه علارقم فيس گنگستريش داره بازي كرده همينه.
فیلم تحسین شده منتقدین.
کسانی که واقعا به فیلمای گنگستری علاقه دارن میدونن این فیلم چه جواهریه
یه فیلم خیلی خیلی متوسط و معمولی.....اصلاً در حد دنیرو نبود
khub nabud
این فیلم یه تقلید کور از اسکوسیزی بود. دنیرو نشون داد که می تونه همه چیزهای خوبی که اسکوسیزی تو فیلمای شاهکارش داره رو تو یه فیلم جمع کنه و فیلمش از متوسط هم پایینتر باشه!
این فیلم متاثر از سینمای اسکورسیزی هست. همه فکر میکردنذ دنیرو کارگردان بزرگی میشه اما حیف !!!
یه فیلم ناب!
دنیروی روزی روزی گاری در آمریکا نمی خواد بچش هم مثل حودش بشه! خخخخخخ
فیلم عادی بود.
Chazz palminteri خوب بازی کرد وگرنه اون پسره خیلی رو اعصاب بود. ارزش یه بار دیدن رو داره.
حرف نداره عالیه
فیلم خیلی زیبا و واقعا پر محتوایی بود! ولی بازی ها در کنار قوی بودن دیالوگ ها زیاد چشمگیر نبودن. در کل تو امتیاز دادن بهش تا حدّی ناحقّی شده.
در ضمن اگه کمی رابرت دِ نیرو رو بشناسیم میشه گفت یه جورایی رابرت دِ نیرو اخلاقیاتِ خودش رو در قالبِ شخصیتِ اصلیِ داستان قرار داده و شخصیت اصلی رو طبق خودش از ذوباره ساخته.
فیلمی شاهکار که اولین بار از برنامه سینما یک دیدمش ، دیوونم کرد اونموقع ، به جرات میگم بهترین و اثرگذارترین فیلمی بود که به عمرم دیدم ، ولی شاید خیلیا اسمشو نشنیده باشن ، مثل فیلم رهایی از شاوشنک فیلمی بی نظیر بود که خیلیا ازش خبر نداشتن .
فیلمی بسیار زیبا با کارگردانی و بازی رابرت دنیرو
بهترین و زیبا ترین فیلمی که تا حالا دیده ام
شاید ۱۵ الی ۲۰ بار دیدمش