فیلم واقا دِرامه؟ :| این دو تا رو دیدم خندم گرفت فکر کردم باز دارن مسخره بازی در میارن کلی حال کردم :))
0
amin3dmodel
۸ سال پیش
فیلم جالبی بود..خوشم اومد...ارزش دیدن داره...
1
امیر بنی زمان
۹ سال پیش
من با نظر دوستان موافقم که در نیمه سوم فیلم بیننده انتظار یه شوک اساسی و یه اتفاق جالب رو داره ولی فیلم در اوج هیجان رو به پوچی میره و بعدش تموم می شه . ولی بازی جوناه هیل و جیمزفرانکو بسیار زیبا و دیدنی بود و دیدن این فیلم خالی از لطف نیست .
1
momas_13
۹ سال پیش
not bad
0
pooria.babayi
۹ سال پیش
یه فیلم معمولی در مقایسه با: Oldboy Confession of Murder The Secret in Their Eyes Seven Exam همه ی اینا معمایی هیجان انگیز به مراتب بهتری هستند. امتیاز ۶
1
سرهنگ اسلید
۹ سال پیش
این فیلم یه شاهکاره...
فقط فیلم باز ها میدونن این فیلم چیه...!
بازی جوناه هیل و جیمز فرانکو فوق العاده زیبا و تاثیر گذاره تو این فیلم...
0
bardiabek19
۹ سال پیش
دانلود نکنید چرت محضه
0
lots.go1
۹ سال پیش
شاید باورتون نشه اما James Franco هفت تا از فیلم هاش ۲۰۱۵ اکران شدن..............
حضور موعثر به این میگن............
0
aramezani73
۹ سال پیش
مزخرف بود دانلود نکنید
2
rezaee_h
۹ سال پیش
تو کپشن نوشته تحت تعقیب ترین! یعنی چجوری می شه؟ یعنی دارن یه عده رو تعقیب می کنن و یکی شون رو تعقیب تر می کنن؟ یا نه وقتی دنبال یه عده ای می گردن دنبال یکی دنبال تر می گردن؟! آقا این خیلی سخته
0
soyzahra
۹ سال پیش
هر دو بازیگز فیلم خیلی خوب بودن به خصوص جیمز فرانکو. آخرای فیلمو بد تموم کردن. اون رمز و رازی که در طول فیلم در جریان بود ی دفعه از بین رفت. خیلی خوب متوجه نشدم که چرا کریستین ، مایکلو انتخاب کرد. برای اینکه داستانشو بنویسه که چی بشه. به جز اینکه متوجه شدیم قاتله آخرش برام کمی مبهم بود.
5
ali.lotfi
۹ سال پیش
«داستان واقعی/ True Story» را می توان به عنوان يک داستان جنایی واقعی در نظر گرفت، اما اين اثر قبل از هر چیز، فيلمی درباره رابطه بين يک جانی و روزنامه نگاری است که با وی مصاحبه می‌کند و جزئيات چهار قتل انجام شده در درجه دوم اهميت قرار دارند. برخلاف عنوان فيلم، داستان آن درباره دروغ‌ها و دغل‌کاری ها است. فيلم درباره رابطه پيچيده و به هم وابسته ای است که ممکن است بين يک قاتل احتمالی و زندگی نامه نويس او شکل بگيرد. هر دو مرد تعامل خود را با برنامه مشخصی -نه لزوماً یک جور - شروع می‌کنند اما مشخص نيست که آيا هر يک به هدف خود می‌رسند يا خير. جونا هيل و جيمز فرانکو نقش های اصلی فيلم را بازی می‌کنند. با آن که هر دو در گذشته سابقه بازی نقش‌های جدی را داشته‌اند، بيشتر به خاطر نقش‌های کمدی شان معروف هستند. به هر حال، هيچ چيز خنده‌داری در «داستان واقعی» وجود ندارد و کارگردان تازه‌کار آن، روپرت گولد، بيننده را به قلمرو تاريکی‌ها می‌برد: قتل زنی بالغ و سه کودک (۲، ۳ و ۴ ساله). هرچند قتل‌ها با جزئيات تصویری نمايش داده نمی‌شوند، صحنه‌ها در حدی هستند که حتی تماشاچیان سخت‌دل را نیز به هم بريزند. شايد دشوارترين صحنه فيلم صحنه ای باشد که در آن کودکی که به مسلخ برده می‌شود از روی اعتماد قاتلش را در آغوش گرفته است. ماجرای فيلم در سال ۲۰۰۲ اتفاق می‌افتد. هيل در نقش مايکل فينکل، نويسنده خوشنام نيويورک تايمز است که بعد از انتشار اطلاعات نادرست در سرمقاله مجله‌ درباره برده‌داری و بدرفتاری در مزارع کاکائوی آفريقااخراج می‌شود. در این میان، در کنکوم مکزيک، کريستين لانگوی متهم به قتل (با بازی جیمز فرانکو) دستگير می‌شود. او بعد از دستگيری خود را مايکل فينکل معرفی می‌کند، اين امر منجر به ملاقات اين دو مرد می‌شود و مايکل فينکل واقعی از مايکل قلابی می‌پرسد: چرا اسم من؟ کريستين در پاسخ می‌گويد چون به او احترام می‌گذارد و شرطی پيش پای او می‌گذارد: حاضر است داستانش را برای او تعريف کند به شرطی که قبول کند تا قبل از پايان محاکمه داستان را منتشر نکند. مايکل که اين را فرصت خوبی برای رهایی می‌بيند موافقت می‌کند. به اين ترتيب چيزی که مايکل بعدا اسم آن را بازی «گربه و گربه» می‌گذارد شروع می‌شود: هر دو راست و دروغ را خوب حلاجی می‌کنند و هر یک سعی می‌کنند دست بالا قرار بگیرند. مايکل فکر می‌کند که کريستين را درک می‌کند...... تا اين که نخستين روز دفاع شروع می‌شود. کسانی که به دنبال داستانی شسته ‌رُفته از نظر سیر زمانی شرح وقایع قتل‌ها هستند نااميد می‌شوند. فلاش بک‌های جنايت‌ها کوتاه و مبهم هستند. تماشاچی بيشتر در جريان دادرسی‌ وقایع و تکذيبيه‌های دفاع قرار می‌گيرد. با اين حال، آنچه عایدمان می‌شود هرگز گزارشی ناقص از آنچه در ۱۷ دسامبر ۲۰۰۱ رخ داده است نیست. فيلم «داستان واقعی» در پایان شبهه‌ای در خصوص بی‌گناه يا گناهکار بودن کريستين باقی نمی‌گذارد و این سوال با قطعیت پاسخ داده می‌شود - اما جزئيات کمی راعرضه می‌کند چون در اصل موضوع فيلم جنایی نيست. نمی‌توان گفت که همه چيز فيلم خوب است. نوعی تلون و بی‌ثباتی غریب در شدت گفتگوهای میان مايکل و کريستين وجود دارد. برخی گفتگوها به خوبی فحوای روانشناسانه آنچه در حال وقوع است را منعکس می‌کنند؛ و برخی ديگر به طرز عجيبی پيش‌ پا افتاده هستند. از بين دو نقش اصلی فيلم، فرانکو گیراتر است و به خوبی توانسته از پس دوگانگی شخصيت کريستين برآيد و هرگز به مخاطب این امکان را نمی‌دهد تا اطمینان یابد کدام چهره واقعی او است. هيل نقش مايکل را یک‌دست و سرراست بازی کرده است؛ در فيلم لحظاتی وجود دارند که او کاملاً ساده‌لوح و خام ظاهر می‌شود، در حالی که یقینا اين‌گونه نيست. در پايان، شخصيت جيل را داريم که همسر مايکل (با بازی فليسيتی جونز)است. گرچه هدف فيلم استفاده از او به عنوان یک قطب‌نمای اخلاقی و نشان دادن فداکاری مايکل از طريق تعامل او با کريستين است، اما جيل اغلب شبيه يک قطعه يدکی به نظر می‌رسد که تا قبل از فرارسيدن صحنه بزرگ مربوط به او بلااستفاده می‌ماند. جيل باید جنبه مهمی از زندگی مايکل باشد، اما در بستری که فيلمنامه برايش می‌سازد جا نمی‌افتد. (می‌توان تصور کرد که چه مقدار از بازی جونز باید در اتاق تدوين حذف شده باشد که نوعی اطلاعات «اضافی» است که اغلب برای کوتاه کردن فيلم و بهبود ضرباهنگ آن کوتاه می‌شود.) گرچه «داستان واقعی» هرگز از نظر استانداردهای واقعی ژانر جنایی به گرد پای «در خون سرد» ترومن کاپوتی نمی‌رسد، اشتیاق فيلم به رها شدن از قید و بند رویکرد رويه ‌ی این امکان را به آن می‌دهد تا از میانمایگی که اغلب داستان‌های اين ژانر به آن مبتلا هستند فراتر رود. اين فيلم به جای گره زدن اعتبار خود به برچسب «بر اساس واقعيت»، روی رفتار انسان و خطاهای ظريفی که اغلب در پس يک عمل شيطانی رخ می‌دهند تمرکز می‌کند.
2
saeedkhazaee95
۹ سال پیش
تو دادگاه اونجا که گفت double negative و اون آخر که به مایک چشمک زد خیلی هوشمندانه بود
0
salarrkia
۹ سال پیش
در کل فیلم جالبی بود ولی باید بگم ۱۰ دقیقه اولش یکم کند پیش میره و باید تحمل کنید.
0
saeedfirooze
۹ سال پیش
لامصب هم خوشتیپه هم خوش چهره توی فیلم اینتر ویو هم عالی بود :)))))
0
alixxamadeo
۹ سال پیش
لایه اول روح : N/A . لایه دوم : ۷/۱۰ . لایه سوم : ۳/۱۰ . هدف : لایه دوم (معمای یک قتل) . مشکل اصلی فیلم هدف و دغدغه ی فیلمسازه که تعریف کردن یک داستانه معمایی است(لایه دوم) نه به دام انداختن هیل توسط فرانکو و دیدن حس و حال متضاد او(لایه سوم) و تمرکز روی این موضوع، در حالی که بشدت داستان این پتانسیل رو داره و حتی فیلم با این خال و هوا شروع میشه ولی حیف . شخصیت و بازی فرانکو فراتر از عالی است و قبل از هیل، ما رو به زیبایی و استادی وارد یک تضاد راست و دروغ میکنه یعنی حسی که هیل نداره (یا داره و فیلمساز به اشتباه نمیخواد به ما نشون بده) رو ما داریم یعنی ما با شخصیت اصلی همراه نیستیم و از او جلوتریم، در حالی که این حس و حال باید در هیل ایجاد و از طریق او(که حتماً باید بازیگر درونگرا و بدون میمیک صورت، یکی مثل فرانکو(که اگر من فیلمساز بودم هر دو نقش مال فرانکو بود) اونو بازی میکرد) به ما منتقل می شد یا ارتقاء می یافت ولی به شکلی عجیب و اعصاب خرد کن این احساس را ما قبل از هیل درک میکنبم و شخصیت هیل نقشی در تغییر یا تشدید این حس هم ایفا نمیکند و من از یه جایی به بعد با دیدن هیل، به خودم میگفتم حال من که از تو خرابتره. کلاً از یه جایی به بعد مثل اینکه فیلمو با دور تند نشون میدن یا وقت نداشتن و فقط اتفاقا رو نشون میدن و حس و حال شخصیت ها رو بیخیال میشن. چون داستان این فیلم وامدار شخصیت ها و حس و حال آنهاست و به تنهایی داستان بلند و جذابی نیست(دقیقاً عین Assassination of Jesse James ) باید و باید شخصیت ها داستانو میساختن نه داستان شخصیت هارو . ختم کلام : فیلم خوبی با داستانی کوتاه تر از ۹۰ دقیقه.(فیلمِ شاهکارِ ۲۰۰ دقیقه ایِ شخصیت محوری که ساخته نشده)
1
divoone1985
۹ سال پیش
شروع و روند فیلم خوب بود. ولی متاسفانه آخراش اصلا خوب نبود. به نظرم بازی هیل بهتر از فرانکو بود. فرانکو اصلا مناسب این نقش نبود. دیدنش خالی از لطف نیست. اما این پایان هیچکس رو راضی نخواهد کرد.
0
izanloomajid
۹ سال پیش
تو نگاه اول انگار اینا بازیگرای ایرانیند توی یه فیلم ایرانی
0
تاینی موویز را ازاد کنید
۹ سال پیش
به نیم ساعت نکشید که خسته شدم. فیلم کشش لازم برای همراهی بیننده را نداره ولی با خودت میگی بذار ببینم تهش چی میشه. فیلمی نبود که بخوای نگهش داری یا دوباره ببینی. من که خودم بهش امتیاز ۴ دادم. بزرگترین توجیه برای خوب نبودن فیلم شاید داستان واقعی اون بوده که اتفاق افتاده و دست کارگردان و فیلم نامه نویسشو برای توجیهات بعدی باز میذاره. در کل شاید بشه گفت ارزش همون یک بار دیدن هم به سختی داره. کمترین چیز که لذت ساده و زودگذر هم هست به بیننده داده نمیشه. صرف یک روایات یک اتفاق واقعی. بدون هیچگونه کنش و واکنش دراماتیک
1
hiden.1373
۹ سال پیش
be nazaram shabihe filme capote bodesh
2
Dariush
۹ سال پیش
یه فیلم معمایی و خوب و کامل فیلمی که از دیدنش سیر نمیشی واقعا فیلمی دوس داشتنی بود من که از دیدنش بسی لذت بردم :))))) پیشنهاد میکنم ببینید و اضافه کنم که بازی James Franco معرکه بود
0
reza131
۱۰ سال پیش
p ۷
0
Djalilvandparmida
۱۰ سال پیش
man asheghane james franco ro miparastam , vali filmam awli bud<۳
0
masoud21a
۱۰ سال پیش
از فیلم هایی که خانم گریتچن مول بازی کرده من عاشق فیلم forever Mine هستم بسیار زیباست درام و عاشقانه از طرفی من خانم گریتچن مول رو زیباترین زن بازیگر هالیوود میدونم نظر شما در مورد خانم Gretchen Mol چیه؟
0
hanter_3000
۱۰ سال پیش
شباهت کادر دفتر مایکل ولانگ چیه میخواست برسونه مثلا!؟!!بی معنی بود واقعا!!
پایانشم خیلی نسخره بود!تا وسط فیلم ببینید بقیشو خودتون اونجور که دوست دارید تموم کنید تو ذهنتون:D
1
AlirezA
۱۰ سال پیش
شــاید بزرگترین درگیری مخاطب تو این فیلم جوناه هیــل باشه... شـــاید ۱۰ دقیقه اول فیلم تا قیافشو ببینی.بخندی(واسه بازی تو فیلم های کمدی) ولی به نظرم یکی از بزرگترین بازیگراس . مثل فیلم مانی بال که نامزد اسکار بود ... این فیلم هم عالی ایفای نقش کرد ... ولی در مورد فیلم .. درام متوسطی بود .. میتونس بهتر باشه ... من به شخصه بهش ۵ دادم ...
1
rango.mylove
۱۰ سال پیش
از این دوتا بازیگر انتظار چنین بازی جالبی رو نداشتم ولی فیلمش ته نداشت مثل اینه که بستنی قیفی دایتی رو به امید رسیدن به شکلات آخرش بخوری بعد بفهمی شوکولاتش نیست
1
REZA.O
۱۰ سال پیش
تا قبل از آخر فیلم نمره ای که میخواستم بدم ۸ بود شایدم ۹ . ولی فیلم که تموم شد نظرم عوض شد و ۷ دادم . کلا منتظر یه پایان قافل گیر کننده بود البته از جنبه منفی همین که اصلا قافلگیر نشدم خودش قافلگیر کننده بود.ولی خوب پشیمونم نیستم از دیدنش وسطای فیلم بعضی دیالوگا واقعا جذاب و تاثیر گذار بود.
2
parsa
۱۰ سال پیش
به نظر من که درام خیلی قوی داشت و تو ژانر درام از اول فیلم تا آخر خوب کار شده بود ولی ژانر معمایی از وسطای فیلم کمرنگ شد ژاتر هیجان انگیز هم که اصلن متوجه نشدم! فیلم خیلی خوب شروع شد و خیلی خوب تموم شد و از نظر بازیگر باید بگم که ترکیب این سه بازیگر ( Felicity Jones-James Franco-Jonah Hill) خوب بود ولی نقش Felicity Jones خیلی با چهره و ساختارش یکی نبود( برعکس نقش فرانکو که خیلی بهش میومد) در کل فیلم قشنگ و ارزش یک ساعت و نیم وقت رو داشت و اینم بگم که دیالوگ های فیلم خیلی خوب بودن و فرانکو خیلی با تسلط و با آرامش دیالوگ ها رو میگفت که این به دلیل نقش اون توی فیلم بود ولی در کل فیلم متوسط رو به بالا بود. ( البته به نظر من و هرکی نظر خودش رو داره) مرسی امتیاز من ۱۰/۸
دیدگاه کاربران
دیدگاه خود را با سایر کاربران به اشتراک بگذارید.
جالبه
اصن نمیتونم جونا هیل رو در نقش جدی نگاش کنم
بیشتر از ۱ حقش نبود . مسخره ها فیلم ساختن.اسگلا
فیلم واقا دِرامه؟ :| این دو تا رو دیدم خندم گرفت فکر کردم باز دارن مسخره بازی در میارن کلی حال کردم :))
فیلم جالبی بود..خوشم اومد...ارزش دیدن داره...
من با نظر دوستان موافقم که در نیمه سوم فیلم بیننده انتظار یه شوک اساسی و یه اتفاق جالب رو داره ولی فیلم در اوج هیجان رو به پوچی میره و بعدش تموم می شه . ولی بازی جوناه هیل و جیمزفرانکو بسیار زیبا و دیدنی بود و دیدن این فیلم خالی از لطف نیست .
not bad
یه فیلم معمولی در مقایسه با:
Oldboy
Confession of Murder
The Secret in Their Eyes
Seven
Exam
همه ی اینا معمایی هیجان انگیز به مراتب بهتری هستند.
امتیاز ۶
این فیلم یه شاهکاره...
فقط فیلم باز ها میدونن این فیلم چیه...!
بازی جوناه هیل و جیمز فرانکو فوق العاده زیبا و تاثیر گذاره تو این فیلم...
دانلود نکنید چرت محضه
شاید باورتون نشه اما James Franco هفت تا از فیلم هاش ۲۰۱۵ اکران شدن..............
حضور موعثر به این میگن............
مزخرف
بود دانلود نکنید
تو کپشن نوشته تحت تعقیب ترین! یعنی چجوری می شه؟ یعنی دارن یه عده رو تعقیب می کنن و یکی شون رو تعقیب تر می کنن؟ یا نه وقتی دنبال یه عده ای می گردن دنبال یکی دنبال تر می گردن؟!
آقا این خیلی سخته
هر دو بازیگز فیلم خیلی خوب بودن به خصوص جیمز فرانکو. آخرای فیلمو بد تموم کردن. اون رمز و رازی که در طول فیلم در جریان بود ی دفعه از بین رفت. خیلی خوب متوجه نشدم که چرا کریستین ، مایکلو انتخاب کرد. برای اینکه داستانشو بنویسه که چی بشه. به جز اینکه متوجه شدیم قاتله آخرش برام کمی مبهم بود.
«داستان واقعی/ True Story» را می توان به عنوان يک داستان جنایی واقعی در نظر گرفت، اما اين اثر قبل از هر چیز، فيلمی درباره رابطه بين يک جانی و روزنامه نگاری است که با وی مصاحبه می‌کند و جزئيات چهار قتل انجام شده در درجه دوم اهميت قرار دارند. برخلاف عنوان فيلم، داستان آن درباره دروغ‌ها و دغل‌کاری ها است. فيلم درباره رابطه پيچيده و به هم وابسته ای است که ممکن است بين يک قاتل احتمالی و زندگی نامه نويس او شکل بگيرد. هر دو مرد تعامل خود را با برنامه مشخصی -نه لزوماً یک جور - شروع می‌کنند اما مشخص نيست که آيا هر يک به هدف خود می‌رسند يا خير.
جونا هيل و جيمز فرانکو نقش های اصلی فيلم را بازی می‌کنند. با آن که هر دو در گذشته سابقه بازی نقش‌های جدی را داشته‌اند، بيشتر به خاطر نقش‌های کمدی شان معروف هستند. به هر حال، هيچ چيز خنده‌داری در «داستان واقعی» وجود ندارد و کارگردان تازه‌کار آن، روپرت گولد، بيننده را به قلمرو تاريکی‌ها می‌برد: قتل زنی بالغ و سه کودک (۲، ۳ و ۴ ساله). هرچند قتل‌ها با جزئيات تصویری نمايش داده نمی‌شوند، صحنه‌ها در حدی هستند که حتی تماشاچیان سخت‌دل را نیز به هم بريزند. شايد دشوارترين صحنه فيلم صحنه ای باشد که در آن کودکی که به مسلخ برده می‌شود از روی اعتماد قاتلش را در آغوش گرفته است.
ماجرای فيلم در سال ۲۰۰۲ اتفاق می‌افتد. هيل در نقش مايکل فينکل، نويسنده خوشنام نيويورک تايمز است که بعد از انتشار اطلاعات نادرست در سرمقاله مجله‌ درباره برده‌داری و بدرفتاری در مزارع کاکائوی آفريقااخراج می‌شود. در این میان، در کنکوم مکزيک، کريستين لانگوی متهم به قتل (با بازی جیمز فرانکو) دستگير می‌شود. او بعد از دستگيری خود را مايکل فينکل معرفی می‌کند، اين امر منجر به ملاقات اين دو مرد می‌شود و مايکل فينکل واقعی از مايکل قلابی می‌پرسد: چرا اسم من؟ کريستين در پاسخ می‌گويد چون به او احترام می‌گذارد و شرطی پيش پای او می‌گذارد: حاضر است داستانش را برای او تعريف کند به شرطی که قبول کند تا قبل از پايان محاکمه داستان را منتشر نکند. مايکل که اين را فرصت خوبی برای رهایی می‌بيند موافقت می‌کند. به اين ترتيب چيزی که مايکل بعدا اسم آن را بازی «گربه و گربه» می‌گذارد شروع می‌شود: هر دو راست و دروغ را خوب حلاجی می‌کنند و هر یک سعی می‌کنند دست بالا قرار بگیرند. مايکل فکر می‌کند که کريستين را درک می‌کند...... تا اين که نخستين روز دفاع شروع می‌شود.
کسانی که به دنبال داستانی شسته ‌رُفته از نظر سیر زمانی شرح وقایع قتل‌ها هستند نااميد می‌شوند. فلاش بک‌های جنايت‌ها کوتاه و مبهم هستند. تماشاچی بيشتر در جريان دادرسی‌ وقایع و تکذيبيه‌های دفاع قرار می‌گيرد. با اين حال، آنچه عایدمان می‌شود هرگز گزارشی ناقص از آنچه در ۱۷ دسامبر ۲۰۰۱ رخ داده است نیست. فيلم «داستان واقعی» در پایان شبهه‌ای در خصوص بی‌گناه يا گناهکار بودن کريستين باقی نمی‌گذارد و این سوال با قطعیت پاسخ داده می‌شود - اما جزئيات کمی راعرضه می‌کند چون در اصل موضوع فيلم جنایی نيست.
نمی‌توان گفت که همه چيز فيلم خوب است. نوعی تلون و بی‌ثباتی غریب در شدت گفتگوهای میان مايکل و کريستين وجود دارد. برخی گفتگوها به خوبی فحوای روانشناسانه آنچه در حال وقوع است را منعکس می‌کنند؛ و برخی ديگر به طرز عجيبی پيش‌ پا افتاده هستند. از بين دو نقش اصلی فيلم، فرانکو گیراتر است و به خوبی توانسته از پس دوگانگی شخصيت کريستين برآيد و هرگز به مخاطب این امکان را نمی‌دهد تا اطمینان یابد کدام چهره واقعی او است.
هيل نقش مايکل را یک‌دست و سرراست بازی کرده است؛ در فيلم لحظاتی وجود دارند که او کاملاً ساده‌لوح و خام ظاهر می‌شود، در حالی که یقینا اين‌گونه نيست. در پايان، شخصيت جيل را داريم که همسر مايکل (با بازی فليسيتی جونز)است. گرچه هدف فيلم استفاده از او به عنوان یک قطب‌نمای اخلاقی و نشان دادن فداکاری مايکل از طريق تعامل او با کريستين است، اما جيل اغلب شبيه يک قطعه يدکی به نظر می‌رسد که تا قبل از فرارسيدن صحنه بزرگ مربوط به او بلااستفاده می‌ماند. جيل باید جنبه مهمی از زندگی مايکل باشد، اما در بستری که فيلمنامه برايش می‌سازد جا نمی‌افتد. (می‌توان تصور کرد که چه مقدار از بازی جونز باید در اتاق تدوين حذف شده باشد که نوعی اطلاعات «اضافی» است که اغلب برای کوتاه کردن فيلم و بهبود ضرباهنگ آن کوتاه می‌شود.)
گرچه «داستان واقعی» هرگز از نظر استانداردهای واقعی ژانر جنایی به گرد پای «در خون سرد» ترومن کاپوتی نمی‌رسد، اشتیاق فيلم به رها شدن از قید و بند رویکرد رويه ‌ی این امکان را به آن می‌دهد تا از میانمایگی که اغلب داستان‌های اين ژانر به آن مبتلا هستند فراتر رود. اين فيلم به جای گره زدن اعتبار خود به برچسب «بر اساس واقعيت»، روی رفتار انسان و خطاهای ظريفی که اغلب در پس يک عمل شيطانی رخ می‌دهند تمرکز می‌کند.
تو دادگاه اونجا که گفت double negative و اون آخر که به مایک چشمک زد خیلی هوشمندانه بود
در کل فیلم جالبی بود ولی باید بگم ۱۰ دقیقه اولش یکم کند پیش میره و باید تحمل کنید.
لامصب هم خوشتیپه هم خوش چهره توی فیلم اینتر ویو هم عالی بود :)))))
لایه اول روح : N/A . لایه دوم : ۷/۱۰ . لایه سوم : ۳/۱۰ . هدف : لایه دوم (معمای یک قتل) . مشکل اصلی فیلم هدف و دغدغه ی فیلمسازه که تعریف کردن یک داستانه معمایی است(لایه دوم) نه به دام انداختن هیل توسط فرانکو و دیدن حس و حال متضاد او(لایه سوم) و تمرکز روی این موضوع، در حالی که بشدت داستان این پتانسیل رو داره و حتی فیلم با این خال و هوا شروع میشه ولی حیف . شخصیت و بازی فرانکو فراتر از عالی است و قبل از هیل، ما رو به زیبایی و استادی وارد یک تضاد راست و دروغ میکنه یعنی حسی که هیل نداره (یا داره و فیلمساز به اشتباه نمیخواد به ما نشون بده) رو ما داریم یعنی ما با شخصیت اصلی همراه نیستیم و از او جلوتریم، در حالی که این حس و حال باید در هیل ایجاد و از طریق او(که حتماً باید بازیگر درونگرا و بدون میمیک صورت، یکی مثل فرانکو(که اگر من فیلمساز بودم هر دو نقش مال فرانکو بود) اونو بازی میکرد) به ما منتقل می شد یا ارتقاء می یافت ولی به شکلی عجیب و اعصاب خرد کن این احساس را ما قبل از هیل درک میکنبم و شخصیت هیل نقشی در تغییر یا تشدید این حس هم ایفا نمیکند و من از یه جایی به بعد با دیدن هیل، به خودم میگفتم حال من که از تو خرابتره. کلاً از یه جایی به بعد مثل اینکه فیلمو با دور تند نشون میدن یا وقت نداشتن و فقط اتفاقا رو نشون میدن و حس و حال شخصیت ها رو بیخیال میشن. چون داستان این فیلم وامدار شخصیت ها و حس و حال آنهاست و به تنهایی داستان بلند و جذابی نیست(دقیقاً عین Assassination of Jesse James ) باید و باید شخصیت ها داستانو میساختن نه داستان شخصیت هارو . ختم کلام : فیلم خوبی با داستانی کوتاه تر از ۹۰ دقیقه.(فیلمِ شاهکارِ ۲۰۰ دقیقه ایِ شخصیت محوری که ساخته نشده)
شروع و روند فیلم خوب بود. ولی متاسفانه آخراش اصلا خوب نبود.
به نظرم بازی هیل بهتر از فرانکو بود. فرانکو اصلا مناسب این نقش نبود.
دیدنش خالی از لطف نیست. اما این پایان هیچکس رو راضی نخواهد کرد.
تو نگاه اول انگار اینا بازیگرای ایرانیند توی یه فیلم ایرانی
به نیم ساعت نکشید که خسته شدم. فیلم کشش لازم برای همراهی بیننده را نداره ولی با خودت میگی بذار ببینم تهش چی میشه. فیلمی نبود که بخوای نگهش داری یا دوباره ببینی. من که خودم بهش امتیاز ۴ دادم. بزرگترین توجیه برای خوب نبودن فیلم شاید داستان واقعی اون بوده که اتفاق افتاده و دست کارگردان و فیلم نامه نویسشو برای توجیهات بعدی باز میذاره. در کل شاید بشه گفت ارزش همون یک بار دیدن هم به سختی داره. کمترین چیز که لذت ساده و زودگذر هم هست به بیننده داده نمیشه. صرف یک روایات یک اتفاق واقعی. بدون هیچگونه کنش و واکنش دراماتیک
be nazaram shabihe filme capote bodesh
یه فیلم معمایی و خوب و کامل فیلمی که از دیدنش سیر نمیشی واقعا فیلمی دوس داشتنی بود من که از دیدنش بسی لذت بردم :))))) پیشنهاد میکنم ببینید و اضافه کنم که بازی James Franco معرکه بود
p ۷
man asheghane james franco ro miparastam , vali filmam awli bud<۳
از فیلم هایی که خانم گریتچن مول بازی کرده من عاشق فیلم forever Mine هستم
بسیار زیباست درام و عاشقانه
از طرفی من خانم گریتچن مول رو زیباترین زن بازیگر هالیوود میدونم
نظر شما در مورد خانم Gretchen Mol چیه؟
شباهت کادر دفتر مایکل ولانگ چیه میخواست برسونه مثلا!؟!!بی معنی بود واقعا!!
پایانشم خیلی نسخره بود!تا وسط فیلم ببینید بقیشو خودتون اونجور که دوست دارید تموم کنید تو ذهنتون:D
شــاید بزرگترین درگیری مخاطب تو این فیلم جوناه هیــل باشه...
شـــاید ۱۰ دقیقه اول فیلم تا قیافشو ببینی.بخندی(واسه بازی تو فیلم های کمدی) ولی به نظرم یکی از بزرگترین بازیگراس . مثل فیلم مانی بال که نامزد اسکار بود ...
این فیلم هم عالی ایفای نقش کرد ...
ولی در مورد فیلم .. درام متوسطی بود .. میتونس بهتر باشه ...
من به شخصه بهش ۵ دادم ...
از این دوتا بازیگر انتظار چنین بازی جالبی رو نداشتم ولی فیلمش ته نداشت مثل اینه که بستنی قیفی دایتی رو به امید رسیدن به شکلات آخرش بخوری بعد بفهمی شوکولاتش نیست
تا قبل از آخر فیلم نمره ای که میخواستم بدم ۸ بود شایدم ۹ . ولی فیلم که تموم شد نظرم عوض شد و ۷ دادم . کلا منتظر یه پایان قافل گیر کننده بود البته از جنبه منفی همین که اصلا قافلگیر نشدم خودش قافلگیر کننده بود.ولی خوب پشیمونم نیستم از دیدنش وسطای فیلم بعضی دیالوگا واقعا جذاب و تاثیر گذار بود.
به نظر من که درام خیلی قوی داشت و تو ژانر درام از اول فیلم تا آخر خوب کار شده بود
ولی ژانر معمایی از وسطای فیلم کمرنگ شد
ژاتر هیجان انگیز هم که اصلن متوجه نشدم!
فیلم خیلی خوب شروع شد و خیلی خوب تموم شد
و از نظر بازیگر باید بگم که ترکیب این سه بازیگر ( Felicity Jones-James Franco-Jonah Hill) خوب بود ولی نقش Felicity Jones خیلی با چهره و ساختارش یکی نبود( برعکس نقش فرانکو که خیلی بهش میومد)
در کل فیلم قشنگ و ارزش یک ساعت و نیم وقت رو داشت
و اینم بگم که دیالوگ های فیلم خیلی خوب بودن و فرانکو خیلی با تسلط و با آرامش دیالوگ ها رو میگفت که این به دلیل نقش اون توی فیلم بود ولی در کل فیلم متوسط رو به بالا بود. ( البته به نظر من و هرکی نظر خودش رو داره)
مرسی
امتیاز من ۱۰/۸