فارغ از دیالوگ های عالی و آشنا شدن با شخصیت والاس ،،، و با وجود پایبند بودن به مصاحبه ای که در حال شکل گیری هستش ،،،چندین مفهوم آدم رو به فکر وا می داره ،،،
اول از همه خودکشی ،، وقتی آدم بالای یک آسمان خراش در حال آتش سوزی گیر افتاده و قراره که بپره ... منظور این نیست که با پریدن مشکلی نداره ،،، این که تحمل این زندگی برای کسایی مثل ساختمان در حال سوختن هست و اطرافیان درکش نمی کنند ،،
دوم حسودی ،،واقعیت زننده ی زندگی که داستان رو به واقعیت نزدیک می کنه ،،،
سوم ازدواج ،،، چه انتظاری از آینده داری ،،،
چهارم اعتیاد ،،، وقتی که تماشا کردن تلوزیون و ... برای تو مثل یه عادت می شه تو میمیری و در راه معنا داری هم می میری ،، اعتیاد به معنی این نیست که سوزن توی رگت فرو کنی هر چقدر هم که اون اعتیاد به نظرت جذاب تر باشه ،،،
پنجم ،،، حفره ای که توی دل آدم ها ،،،، غمی که رابطه ای با تفریح ، خوشی ، دستیابی داره ،،،
ششم ،،، تقلبی ،،، آیا حسی که نویسنده ها در تنهایی درباه ی آنها صحبت می کنند ،، از هوشمتدی آنهاست یا این حس هم واقعی نیست و ساختگی و بر گرفته از دپرس بودشون هست
هفتم تنهایی ،،، وقتی که خودت رو وقف چیزی می کنی باید در تنهایی باشه تا ناخودآگاهت تحت تاثیرش قرار بگیره
7
5217asghar
۹ سال پیش
شان پن تو یه مصاحبه اخیرا گفته خیلی وقت بود دنبال این بودم که فیلمی در مورد فوستر والاس بسازم و ادای دینی بهش بکنم ولی هیچوقت نتونستم بازیگری رو که به نظرم مناسب این نقش باشه پیدا کنم و نشد که بسازم تا اینکه خیلی اتفاقی تو هواپیما این فیلم رو انتخاب کردم برای دیدن چون هرگز اسنشو نشنیده بودم و بعد سرچی که زدم فهمیدم فیلم در مورد والاسه. با شک و نگرانی فیلم رو پلی کردم و به جرات میتونم بگم از صدو شش دقیقه ی فیلم فقط ده دقیقه شو اشک نمیریختم. و واقعا یکی از بهترین بازیایی که تو دوران حرفه ای بازیگری خودم دیدم رو تو این فیلم از حیسون سگال دیدم.
2
sadjad.saeedi
۹ سال پیش
یکی از بهترین فیلم های امسال.به شدت فیلم عجیب و خوبی بود.سرشار از دیالوگ های خوب و ماندگار.
5
hootanyousefjamali
۹ سال پیش
فیلم کسل کننده ای بود البته به قول دوستان دیالوگ محور بود و متاسفانه تنها ترجمه موجود در نت فوق العاده کلی و سرسری ترجمه کرده که به فهم لجظه های فیلم برای مخاطبین غیر انگلیسی زبان مثل ما ضربه میرنه!
1
1
۹ سال پیش
لطفا مترجمان ترجمه کنن
11
kiavashalipour
۹ سال پیش
هر از چند گاهی فیلمی اکران میشه که واقعا موقع تماشا من رو میخکوب میکنه، فیلم پایانِ سفر هم دقیقاً یکی از اون فیلم‌ها بود. قبل از ادامه‌ صحبتام پیشنهاد میکنم به دوستان که در مورد دیوید فاستر والاس و کتاب شوخی بی پایان که مهم‌ترین اثر فاستر والاس هست و دیوید لیپسکی یک تحقیق کوچک داشته باشید تا با عقاید فاستر والاس و موضوع کتابش آشنا بشید و دیدن این فیلم براتون لذت بخش‌تر بشه. این فیلم اقتباسی از رمانی به نام هر چند اخرش قطعاً تو به خودت تبدیل میشی(اگه ترجمه اسم کتاب مشکلی داره عذر میخوام) از دیوید لیپسکی هست.من کتاب رو نخوندم، و حتی با وجود جوایز معتبری که برده از وجودش خبر هم نداشتم ولی اینطور که متوجه شدم فیلم به زیبایی از کتاب اقتباس شده. این فیلم کاملاً یک فیلم دیالوگ محور هست و واقعاً فرهنگ لغت قویی داره و از اونجایی که برای متوجه شدن این فیلم نیاز هست لحظه به لحظه‌ی فیلم رو متوجه بشید، دیدن این فیلم میتونه یه چالش باشه برای دوستانی که زبان انگلیسی قویی دارن. و اما داستان فیلم، داستان فیلم از جایی شروع میشه که تلفنی به دیوید لیپسکی زده میشه و به او خبر مرگ دیوید فاستر والاس داده میشه، بعد از تایید خبر لیپسکی برمیگرده به ۱۲سال پیش(۱۹۹۶) یعنی زمانی که در مجله رولینگ استونز نویسنده بوده و از طرف مجله مصاحبه‌هایی رو با فاستر والاس انجام میده که ۵روز طول میکشه.این مصاحبه‌ی ۵ روزه دقیقاً زمانی رخ میده که فاستر والاس در اوج شهرتش بعد از انتشار کتاب شوخی بی پایان بوده. مهمترین و مشخص‌ترین چیز در این فیلم رابطه‌ی بین فاستر والاس هست با لیپسکی، تفاوت عقیده‌ی این دو نویسنده،نگاه به اطراف و اطرافیانشون و *****کمی اسپویل***** البته حس حسودی این دو شخص نسبت به هم در فیلم که خوب مشخصاً حسودی لیپسکی به فاستر والاس بیشترِ به این دلیل که فاستر والاس شاید استعدادی رو داره که لیپسکی نداره(البته نمیشه گفت لیپسکی بی استعداده از اونجایی که میبینیم خیلی از کارهاش تشویق شده‌ی منتقدها و جوایز هست) در کل تضاد عقیده‌ای این دو شخص واقعاً به زیبایی توی فیلم به تصویر کشیده میشه. جیسون سگال و جسی ایزنبرگ واقعا قشنگ نقش‌های دو نویسنده رو بازی کردن. موسیقیِ متن فیلم توسط دنی الفمن ساخته شده که نیازی به تعریف نداره. و کارگردانی این فیلم توسط جیمز پونسولت صورت گرفته که اگه از فیلم قبلیش یعنی از فیلم الانِ تماشایی با بازی مایلز تلر و شایلیین وودلی لذت برده باشید از این فیلمش هم لذت میبرید. (شرمنده که طولانی شد)
5
saba.eftekhari2551
۹ سال پیش
خیلی بهم چسبید. دیالوگ محور. دیالوگایی که آدم لازم داره چند وقت یه بار بشنوه تا بازم یکم فکر کنه.. در عین حال فضاها و لوکیشن هایی که به شدت حس خوب منتقل میکنه بهم. راضیم.
1
sdgfsss
۹ سال پیش
gkojogjo
3
محمدرضا جهانگیرزاده
۹ سال پیش
دوستان دنبال یه فیلم قدیمی هستم، که دو تا هنرپیشه داشت که در قالب نقش های مختلف در یک لوکیشن خانه بازی کاراکترهای مختلف رو ایفا می کردند، ظاهراً تم فیلم هم جنائی بود. تشکر می کنم از راهنماییتون.
112
ali.ghamari.ag
۹ سال پیش
و همچنان انتظار باید کشید تا مترجم ها دست به کار بشن... یعنی اگه زبان بین المللی فارسی بود ما تو انگلستان به دنیا می اومدیم!
7
mohsen rahimi
۹ سال پیش
هنوز ندیدم اما حتماً دانلودش می کنم فقط به خاطر دیوید فاستر والاس که یکی از نویسندگانیه که خیلی دوست دارم با خودش و عقایدش آشنا بشم....دیوید فاستر والاس در سال ۲۰۰۸ خودکشی کرد...
دیدگاه کاربران
دیدگاه خود را با سایر کاربران به اشتراک بگذارید.
فارغ از دیالوگ های عالی و آشنا شدن با شخصیت والاس ،،، و با وجود پایبند بودن به مصاحبه ای که در حال شکل گیری هستش ،،،چندین مفهوم آدم رو به فکر وا می داره ،،،
اول از همه خودکشی ،، وقتی آدم بالای یک آسمان خراش در حال آتش سوزی گیر افتاده و قراره که بپره ... منظور این نیست که با پریدن مشکلی نداره ،،،
این که تحمل این زندگی برای کسایی مثل ساختمان در حال سوختن هست و اطرافیان درکش نمی کنند ،،
دوم حسودی ،،واقعیت زننده ی زندگی که داستان رو به واقعیت نزدیک می کنه ،،،
سوم ازدواج ،،، چه انتظاری از آینده داری ،،،
چهارم اعتیاد ،،، وقتی که تماشا کردن تلوزیون و ... برای تو مثل یه عادت می شه تو میمیری و در راه معنا داری هم می میری ،، اعتیاد به معنی این نیست که سوزن توی رگت فرو کنی هر چقدر هم که اون اعتیاد به نظرت جذاب تر باشه ،،،
پنجم ،،، حفره ای که توی دل آدم ها ،،،، غمی که رابطه ای با تفریح ، خوشی ، دستیابی داره ،،،
ششم ،،، تقلبی ،،، آیا حسی که نویسنده ها در تنهایی درباه ی آنها صحبت می کنند ،، از هوشمتدی آنهاست یا این حس هم واقعی نیست و ساختگی و بر گرفته از دپرس بودشون هست
هفتم تنهایی ،،، وقتی که خودت رو وقف چیزی می کنی باید در تنهایی باشه تا ناخودآگاهت تحت تاثیرش قرار بگیره
شان پن تو یه مصاحبه اخیرا گفته
خیلی وقت بود دنبال این بودم که فیلمی در مورد فوستر والاس بسازم و ادای دینی بهش بکنم ولی هیچوقت نتونستم بازیگری رو که به نظرم مناسب این نقش باشه پیدا کنم و نشد که بسازم تا اینکه خیلی اتفاقی تو هواپیما این فیلم رو انتخاب کردم برای دیدن چون هرگز اسنشو نشنیده بودم و بعد سرچی که زدم فهمیدم فیلم در مورد والاسه. با شک و نگرانی فیلم رو پلی کردم و به جرات میتونم بگم از صدو شش دقیقه ی فیلم فقط ده دقیقه شو اشک نمیریختم. و واقعا یکی از بهترین بازیایی که تو دوران حرفه ای بازیگری خودم دیدم رو تو این فیلم از حیسون سگال دیدم.
یکی از بهترین فیلم های امسال.به شدت فیلم عجیب و خوبی بود.سرشار از دیالوگ های خوب و ماندگار.
فیلم کسل کننده ای بود البته به قول دوستان دیالوگ محور بود و متاسفانه تنها ترجمه موجود در نت فوق العاده کلی و سرسری ترجمه کرده که به فهم لجظه های فیلم برای مخاطبین غیر انگلیسی زبان مثل ما ضربه میرنه!
لطفا مترجمان ترجمه کنن
هر از چند گاهی فیلمی اکران میشه که واقعا موقع تماشا من رو میخکوب میکنه، فیلم پایانِ سفر هم دقیقاً یکی از اون فیلم‌ها بود.
قبل از ادامه‌ صحبتام پیشنهاد میکنم به دوستان که در مورد دیوید فاستر والاس و کتاب شوخی بی پایان که مهم‌ترین اثر فاستر والاس هست و دیوید لیپسکی یک تحقیق کوچک داشته باشید تا با عقاید فاستر والاس و موضوع کتابش آشنا بشید و دیدن این فیلم براتون لذت بخش‌تر بشه.
این فیلم اقتباسی از رمانی به نام هر چند اخرش قطعاً تو به خودت تبدیل میشی(اگه ترجمه اسم کتاب مشکلی داره عذر میخوام) از دیوید لیپسکی هست.من کتاب رو نخوندم، و حتی با وجود جوایز معتبری که برده از وجودش خبر هم نداشتم ولی اینطور که متوجه شدم فیلم به زیبایی از کتاب اقتباس شده.
این فیلم کاملاً یک فیلم دیالوگ محور هست و واقعاً فرهنگ لغت قویی داره و از اونجایی که برای متوجه شدن این فیلم نیاز هست لحظه به لحظه‌ی فیلم رو متوجه بشید، دیدن این فیلم میتونه یه چالش باشه برای دوستانی که زبان انگلیسی قویی دارن.
و اما داستان فیلم، داستان فیلم از جایی شروع میشه که تلفنی به دیوید لیپسکی زده میشه و به او خبر مرگ دیوید فاستر والاس داده میشه، بعد از تایید خبر لیپسکی برمیگرده به ۱۲سال پیش(۱۹۹۶) یعنی زمانی که در مجله رولینگ استونز نویسنده بوده و از طرف مجله مصاحبه‌هایی رو با فاستر والاس انجام میده که ۵روز طول میکشه.این مصاحبه‌ی ۵ روزه دقیقاً زمانی رخ میده که فاستر والاس در اوج شهرتش بعد از انتشار کتاب شوخی بی پایان بوده.
مهمترین و مشخص‌ترین چیز در این فیلم رابطه‌ی بین فاستر والاس هست با لیپسکی، تفاوت عقیده‌ی این دو نویسنده،نگاه به اطراف و اطرافیانشون و *****کمی اسپویل***** البته حس حسودی این دو شخص نسبت به هم در فیلم که خوب مشخصاً حسودی لیپسکی به فاستر والاس بیشترِ به این دلیل که فاستر والاس شاید استعدادی رو داره که لیپسکی نداره(البته نمیشه گفت لیپسکی بی استعداده از اونجایی که میبینیم خیلی از کارهاش تشویق شده‌ی منتقدها و جوایز هست) در کل تضاد عقیده‌ای این دو شخص واقعاً به زیبایی توی فیلم به تصویر کشیده میشه.
جیسون سگال و جسی ایزنبرگ واقعا قشنگ نقش‌های دو نویسنده رو بازی کردن.
موسیقیِ متن فیلم توسط دنی الفمن ساخته شده که نیازی به تعریف نداره.
و کارگردانی این فیلم توسط جیمز پونسولت صورت گرفته که اگه از فیلم قبلیش یعنی از فیلم الانِ تماشایی با بازی مایلز تلر و شایلیین وودلی لذت برده باشید از این فیلمش هم لذت میبرید.
(شرمنده که طولانی شد)
خیلی بهم چسبید. دیالوگ محور. دیالوگایی که آدم لازم داره چند وقت یه بار بشنوه تا بازم یکم فکر کنه.. در عین حال فضاها و لوکیشن هایی که به شدت حس خوب منتقل میکنه بهم. راضیم.
gkojogjo
دوستان دنبال یه فیلم قدیمی هستم، که دو تا هنرپیشه داشت که در قالب نقش های مختلف در یک لوکیشن خانه بازی کاراکترهای مختلف رو ایفا می کردند، ظاهراً تم فیلم هم جنائی بود. تشکر می کنم از راهنماییتون.
و همچنان انتظار باید کشید تا مترجم ها دست به کار بشن... یعنی اگه زبان بین المللی فارسی بود ما تو انگلستان به دنیا می اومدیم!
هنوز ندیدم اما حتماً دانلودش می کنم فقط به خاطر دیوید فاستر والاس که یکی از نویسندگانیه که خیلی دوست دارم با خودش و عقایدش آشنا بشم....دیوید فاستر والاس در سال ۲۰۰۸ خودکشی کرد...
یاد مارشال و اشنایی با مادر بخیر...
مارشملو D:
خیلی قشنگه حتما ببینین........داستان زیبا ..ماجرا زیبا....و...
الکی مثلا فیلم قشنگیه.....بابا همین الان اومد مهلت بدین.....هرچی گفتم رو برعکس کنین:)