حق با توست، مرگ واسیا (واسیلی شوکشین در ۲ اکتبر ۱۹۷۴)، عامل و حلقه یی بود برای اتحاد و اتصال ما با یکدیگر. اینجا ما همه فقدان تو را احساس می کنیم، عشق و علاقه بسیار به تو ما را در انتظار تو نگه داشته است.
سلامتی ات چطور است؟
آیا می توانی کتابی بخوانی؟ به کتاب دسترسی داری؟
هر آنچه را که می توانم برایت انجام دهم، برایم بنویس.
اینجا در مسکو همه چیز مثل سابق است. غفیلمف آینه من تا نیم سال دیگر در توقیف است. اکنون امیدوارم که امروز یا فردا آنها آزادش کنند، من دیگر بی نهایت از این روند و سیستم بوروکراتیک پیرامونم خسته شده ام.
من در حال گذراندن زمستان در کنار رودخانه «اïکا» هستم.
تو خوب می دانی هر کسی در مسکو از دیدن تجربه حماسی گونه ات مات و مبهوت و متحیر می شود.
خیلی عجیب و غریب است اینکه چگونه ما به خودمان اجازه می دهیم عاشق یکدیگر شویم، ما در انتظار انقلاب و تحولی ناگفته برای رخ دادن هستیم. و اینجا، به واقع، هیچ پیامبری وجود ندارد که در جهان شخصی خودش هم پذیرفته شود. تنها چیزی که من به آن ایمان دارم اسطوره و پهلوان گرایی تو است که نجات بخش تو می گردد. برای همه، تو انسانی نابغه و هو شمند هستی و انسان های نابغه همگی قوی اند.
برای تو بهترین چیزها را که به روحت استحکام و قدرت می بخشند، آرزو می کنم.
تو را در آغوشم می فشارم، دوست عزیز،
لاریسا سلام می رساند و گالاشیبانووا بهترین ها را برایت آرزو می کند.
دوست تو آندری تارکوفسکی
13
saeedmolavi95
۱۰ سال پیش
اگر لومیر ها و بعدتر گریفیث سینما را ابداع نمیکردد تنها کسی که قادر به این کار بود کسی جز پاراجانف کبیر نبود.. به قول جناب محمدخانی باید به احترام این مرد بزرگ سراپا ایستاد و به نظر من تنها شخصیت سینمایست که ارزش این نوع احترام را دارد. سینمایی رو به جلو..سینمایی که جهان خود را میآفریند به شاعرانگی پازولینی و به هنرمنداگی تارکوفسکی....
8
karimi.sajad
۱۰ سال پیش
دست و پا زدن برای توصیف هنر مادر سینما یعنی پاراجانف برای من از هر چیزی لذتبخش تر است... کلمه با آن همه قدرت و ادعا، برای توصیف رنگ انار نه تنها عاجز، بلکه فقیر نیز هست! رنگ انار فیلم نیست! بلکه نغمه ای از زبان پاراجانف است که اصرار میکند بر اینکه زندگی و روحم شکنجه است... رنگ انار، شاهکار و بی ادعا در تاریخ سینما... ((پاراجانف سینما نیست.. خیلی بیشتر از سینماست..))
5
ali.chaghazardi.cinema7
۸ سال پیش
نمره استاد ملکزاده به فیلم پاراجانف عدد یک هستش !!!
5
karimi.sajad
۱۰ سال پیش
برای لذت بردن از رنگ انار نیازی نیست که آن را متوجه بشید. اگر مخطب درک درستی از تصویر داشته باشد٬ از این فیلم لذت خواهد برد... (اگر قرار بود روزی کارگردان باشم٬ از این سبک مقدس پاراجنف الهام می گرفتم!)
3
kingmasoud73
۱۰ سال پیش
رنگ انار زیباست ببینید و لذت ببرید.
3
rezaeasport
۹ سال پیش
با اینکه همینجور بدونه فهمیدن فیلم هم از لحاظ بصری میشه لذت برد ولی میخواستم بدونم کسی هست بتونه این فیلم رو از لحاظ نماد شناسی بررسی کنه؟ یا یک تحلیل براش بنویسه برای درک بهترش؟
3
mosmar210
۱۰ سال پیش
منکه فقط حیرانم از نمره دهی ایرانی ها به فیلم ها. نمره ۹.۶ به این فیلم؟!!!!!!!!!!! حتما فیلم اخراجیهای ۱و ۲و۳ به کارگردانی ده نمکی هم ۹.۶ بعد به فیلمایی مثله فهرست شیندلر و پدر خوانده هم ۸ و ۹!!!!!!!!!!!!
7.8
دیدگاه کاربران نمایش تمام دیدگاه ها
دیدگاه خود را با سایر کاربران به اشتراک بگذارید.
متن زیر نامه یی از تارکوفسکی به پاراجانف است؛
۱۸اکتبر ۱۹۷۴
سریوژای عزیز،
حق با توست، مرگ واسیا (واسیلی شوکشین در ۲ اکتبر ۱۹۷۴)، عامل و حلقه یی بود برای اتحاد و اتصال ما با یکدیگر. اینجا ما همه فقدان تو را احساس می کنیم، عشق و علاقه بسیار به تو ما را در انتظار تو نگه داشته است.
سلامتی ات چطور است؟
آیا می توانی کتابی بخوانی؟ به کتاب دسترسی داری؟
هر آنچه را که می توانم برایت انجام دهم، برایم بنویس.
اینجا در مسکو همه چیز مثل سابق است. غفیلمف آینه من تا نیم سال دیگر در توقیف است. اکنون امیدوارم که امروز یا فردا آنها آزادش کنند، من دیگر بی نهایت از این روند و سیستم بوروکراتیک پیرامونم خسته شده ام.
من در حال گذراندن زمستان در کنار رودخانه «اïکا» هستم.
تو خوب می دانی هر کسی در مسکو از دیدن تجربه حماسی گونه ات مات و مبهوت و متحیر می شود.
خیلی عجیب و غریب است اینکه چگونه ما به خودمان اجازه می دهیم عاشق یکدیگر شویم، ما در انتظار انقلاب و تحولی ناگفته برای رخ دادن هستیم. و اینجا، به واقع، هیچ پیامبری وجود ندارد که در جهان شخصی خودش هم پذیرفته شود. تنها چیزی که من به آن ایمان دارم اسطوره و پهلوان گرایی تو است که نجات بخش تو می گردد. برای همه، تو انسانی نابغه و هو شمند هستی و انسان های نابغه همگی قوی اند.
برای تو بهترین چیزها را که به روحت استحکام و قدرت می بخشند، آرزو می کنم.
تو را در آغوشم می فشارم، دوست عزیز،
لاریسا سلام می رساند و گالاشیبانووا بهترین ها را برایت آرزو می کند.
دوست تو آندری تارکوفسکی
اگر لومیر ها و بعدتر گریفیث سینما را ابداع نمیکردد تنها کسی که قادر به این کار بود کسی جز پاراجانف کبیر نبود..
به قول جناب محمدخانی باید به احترام این مرد بزرگ سراپا ایستاد و به نظر من تنها شخصیت سینمایست که ارزش این نوع احترام را دارد.
سینمایی رو به جلو..سینمایی که جهان خود را میآفریند به شاعرانگی پازولینی و به هنرمنداگی تارکوفسکی....
دست و پا زدن برای توصیف هنر مادر سینما یعنی پاراجانف برای من از هر چیزی لذتبخش تر است... کلمه با آن همه قدرت و ادعا، برای توصیف رنگ انار نه تنها عاجز، بلکه فقیر نیز هست!
رنگ انار فیلم نیست! بلکه نغمه ای از زبان پاراجانف است که اصرار میکند بر اینکه زندگی و روحم شکنجه است...
رنگ انار، شاهکار و بی ادعا در تاریخ سینما...
((پاراجانف سینما نیست.. خیلی بیشتر از سینماست..))
نمره استاد ملکزاده به فیلم پاراجانف عدد یک هستش !!!
برای لذت بردن از رنگ انار نیازی نیست که آن را متوجه بشید. اگر مخطب درک درستی از تصویر داشته باشد٬ از این فیلم لذت خواهد برد...
(اگر قرار بود روزی کارگردان باشم٬ از این سبک مقدس پاراجنف الهام می گرفتم!)
رنگ انار زیباست ببینید و لذت ببرید.
با اینکه همینجور بدونه فهمیدن فیلم هم از لحاظ بصری میشه لذت برد ولی میخواستم بدونم کسی هست بتونه این فیلم رو از لحاظ نماد شناسی بررسی کنه؟ یا یک تحلیل براش بنویسه برای درک بهترش؟
منکه فقط حیرانم از نمره دهی ایرانی ها به فیلم ها. نمره ۹.۶ به این فیلم؟!!!!!!!!!!!
حتما فیلم اخراجیهای ۱و ۲و۳ به کارگردانی ده نمکی هم ۹.۶ بعد به فیلمایی مثله فهرست شیندلر و پدر خوانده هم ۸ و ۹!!!!!!!!!!!!