یک موسیقی دان قتل یک روانی مشهور را مشاهده می کند و از آن پس همراه با یک خبرنگار در جستجوی قاتل با جان خود بازی می کنند. پشت پرده این قتل راز هولناکی نهفته است...
یک موسیقی دان قتل یک روانی مشهور را مشاهده می کند و از آن پس همراه با یک خبرنگار در جستجوی قاتل با جان خود بازی می کنند. پشت پرده این قتل راز هولناکی نهفته است...
یکی از بهترین ترسناکه های کلاسیک سینما، البته سوسپریا همچنان از نظر داستانی جذاب تر بود
3
mirsalim.2007
۱۱ سال پیش
فیلمی که در زمان خودش از بهترینها بوده
موسیقی متن زیبا
ولی امتیاز الانش در حد ۵
3
hosseindavoodabadi77
۹ سال پیش
پلنگ صورتی ببینید خیلی سر تر از اینه
:(
3
mahbobeh_mim
۱۰ سال پیش
کاش فیلم گربه‌ای با نُه دم از همین کارگردان هم ارائه می‌شد. به شدت دنبال این فیلم هستم. اگه کسی از دوستان می‌تونه کمک کنه که چطور این فیلم رو پیدا کنم، ممنون می‌شم. فیلم گربه‌ای با نه دم در ایران با عنوان بازی مرگ هم شناخته شده است. آرجنتو این فیلم رو در سال ۱۹۷۱ ساخت.
3
dmaycry303
۹ سال پیش
قرمز پر رنگ شاهکاری دوست داشتنی از یک کارگردان دوست داشتی !!!!! شخصا تمام مجموعه فیلم های داریو ارجینتو را دیدم ولی حسی که این فیلم در من ایجاد کرد هیچ کدام دیگه نکردند برای شروع می خوام از موسیقی بسیار زیبای فیلم صحبت کنم موسیقی های فیلم تعدادشان بسیار کم ولی زیبا هستند و شخصا بعد از دیدن فیلم رفتم و اهنگ های فیلم را دانلود کردم و واقعا هم تم اصلی فیلم زیبا و به یاد ماندنی هست (( از نظر من فیلم های ترسناک قدیمی مانند جن گیر . هالویین و........ همگی موسیقی های تم زیبایی داشتند که البته امروزه دیگر چندان به موسقی های تم توجه نمی شود )) و اما داستان فیلم شروع فیلم خوب بود و داستان هم گیرایی خوبی داشت ولی پیشبرد داستان چندان خوب نبود و گه گاهی بدون هیچ دلیل منطقی ای شخصیت های اصلی سر نخ هایی پیدا می کردند و تقریبا تا اواسط این فیلم این شیوه ادامه داشت و البته داستان نیز کم کم داشت خسته کننده می شد و تا اواسط فیلم فکر می کردم همه چی را فهمیده ام و شخصا کم کم می خواستم برم و یک فیلم دیگر ببینم تا این که تقریبا در نیم ساعت پایانی فیلم چندین جهش عجیب داستانی داشت که واقعا ادم را میخکوب می کرد و تقریبا تا ۱۰ دقیقه پایانی این جهش ها ادامه داشت و در حالی که دیگر فکر می کردم همه چی را فهمیدم فیلم یک جهش ۱۸۰ درجه ای بسیار سریع و عجیب داشت که شخصا کمی هضمش برام سخت بود و ماتم زده بود و بعد از پایان فیلم اولین کاری که کردم برگشتم به اول فیلم ( به دلیل اسپویل حرفی نمی زنم ) و اونوقت بود که واژه شاهکار را برازنده این فیلم دونستم !!!!!! با تمام اشکالاتی که این فیلم دارد (نمی خوام در مورد اشکالات حرف بزنم چون تعدادشان کم نیست ) فیلم داستانی متفاوت با پایانی فوق العاده دارد که باعث می شود از این اشکالات به راحتی گذشت شخصیت پردازی ها در شروع چندان خوب نیست ولی هر چه که فیلم جلو تر می رود این شخصیت پردازی بهتر می شود و یکی از ویژگی های فیلم که باعث می شود بیننده گیج شود این است که هر کدام از شخصیت های اصلی فیلم در زمانی کاری انجام می دهند که بیننده فکر می کند پایان داستان را فهمیده ولی در ۲۰ قیقه ی پایانی که همه چی مشخص می شود بیننده می فهمد که این همه وقت هیچی نفهمیده و هیچ کدام از حدس هایش درست نبوده !!!!! و در نهایت در ۱۰ دقیقه ی پایانی بیننده به معنای واقعی کلمه گیج می شود و این جا است که می فهمد داریو ارجینتو چقدر با ظرافت و زیرکی مغز بیننده ها را به بازی گرفته و در نهایت با یک سوپرایز شیرین به این داستان زیبا پایان داده در پایان دیدن این فیلم را به ادم های با حوصله ای که فقط دنبال ایراد گرفتن نیستند و می خواهند یک داستان خوب و پایانی جذاب ببینند توضیه می کنم ۱۰/۱۰
2
عادل طاووسی
۱۰ سال پیش
فیلمی جالب از کارگردانی که تمام فیلماش تو ژانر ترسناکه و معماییه البته فیلم سوسپریا این کارگردان ار طرف منتقدان جزء ۱۰ فیلم ترسناک دنیای سینماست.شرکت میراماکس هم در حال رایزنی برای اقتباس امریکایی این فیلمه
2
msh.sky40
۱۱ سال پیش
خیلی حال کردم با این فیلم. چند سکانس ترسناک ... موسیقی عالی. فیلم برداری خوب
به عاشقای سینما پیشنهاد میشه.
دیدگاه کاربران نمایش تمام دیدگاه ها
دیدگاه خود را با سایر کاربران به اشتراک بگذارید.
یکی از بهترین ترسناکه های کلاسیک سینما، البته سوسپریا همچنان از نظر داستانی جذاب تر بود
فیلمی که در زمان خودش از بهترینها بوده
موسیقی متن زیبا
ولی امتیاز الانش در حد ۵
پلنگ صورتی ببینید خیلی سر تر از اینه
:(
کاش فیلم گربه‌ای با نُه دم از همین کارگردان هم ارائه می‌شد. به شدت دنبال این فیلم هستم. اگه کسی از دوستان می‌تونه کمک کنه که چطور این فیلم رو پیدا کنم، ممنون می‌شم. فیلم گربه‌ای با نه دم در ایران با عنوان بازی مرگ هم شناخته شده است. آرجنتو این فیلم رو در سال ۱۹۷۱ ساخت.
قرمز پر رنگ شاهکاری دوست داشتنی از یک کارگردان دوست داشتی !!!!! شخصا تمام مجموعه فیلم های داریو ارجینتو را دیدم ولی حسی که این فیلم در من ایجاد کرد هیچ کدام دیگه نکردند
برای شروع می خوام از موسیقی بسیار زیبای فیلم صحبت کنم موسیقی های فیلم تعدادشان بسیار کم ولی زیبا هستند و شخصا بعد از دیدن فیلم رفتم و اهنگ های فیلم را دانلود کردم و واقعا هم تم اصلی فیلم زیبا و به یاد ماندنی هست (( از نظر من فیلم های ترسناک قدیمی مانند جن گیر . هالویین و........ همگی موسیقی های تم زیبایی داشتند که البته امروزه دیگر چندان به موسقی های تم توجه نمی شود ))
و اما داستان فیلم
شروع فیلم خوب بود و داستان هم گیرایی خوبی داشت ولی پیشبرد داستان چندان خوب نبود و گه گاهی بدون هیچ دلیل منطقی ای شخصیت های اصلی سر نخ هایی پیدا می کردند و تقریبا تا اواسط این فیلم این شیوه ادامه داشت و البته داستان نیز کم کم داشت خسته کننده می شد و تا اواسط فیلم فکر می کردم همه چی را فهمیده ام و شخصا کم کم می خواستم برم و یک فیلم دیگر ببینم تا این که تقریبا در نیم ساعت پایانی فیلم چندین جهش عجیب داستانی داشت که واقعا ادم را میخکوب می کرد و تقریبا تا ۱۰ دقیقه پایانی این جهش ها ادامه داشت و در حالی که دیگر فکر می کردم همه چی را فهمیدم فیلم یک جهش ۱۸۰ درجه ای بسیار سریع و عجیب داشت که شخصا کمی هضمش برام سخت بود و ماتم زده بود و بعد از پایان فیلم اولین کاری که کردم برگشتم به اول فیلم ( به دلیل اسپویل حرفی نمی زنم ) و اونوقت بود که واژه شاهکار را برازنده این فیلم دونستم !!!!!!
با تمام اشکالاتی که این فیلم دارد (نمی خوام در مورد اشکالات حرف بزنم چون تعدادشان کم نیست ) فیلم داستانی متفاوت با پایانی فوق العاده دارد که باعث می شود از این اشکالات به راحتی گذشت
شخصیت پردازی ها در شروع چندان خوب نیست ولی هر چه که فیلم جلو تر می رود این شخصیت پردازی بهتر می شود و یکی از ویژگی های فیلم که باعث می شود بیننده گیج شود این است که هر کدام از شخصیت های اصلی فیلم در زمانی کاری انجام می دهند که بیننده فکر می کند پایان داستان را فهمیده ولی در ۲۰ قیقه ی پایانی که همه چی مشخص می شود بیننده می فهمد که این همه وقت هیچی نفهمیده و هیچ کدام از حدس هایش درست نبوده !!!!! و در نهایت در ۱۰ دقیقه ی پایانی بیننده به معنای واقعی کلمه گیج می شود و این جا است که می فهمد داریو ارجینتو چقدر با ظرافت و زیرکی مغز بیننده ها را به بازی گرفته و در نهایت با یک سوپرایز شیرین به این داستان زیبا پایان داده
در پایان دیدن این فیلم را به ادم های با حوصله ای که فقط دنبال ایراد گرفتن نیستند و می خواهند یک داستان خوب و پایانی جذاب ببینند توضیه می کنم
۱۰/۱۰
فیلمی جالب از کارگردانی که تمام فیلماش تو ژانر ترسناکه و معماییه البته فیلم سوسپریا این کارگردان ار طرف منتقدان جزء ۱۰ فیلم ترسناک دنیای سینماست.شرکت میراماکس هم در حال رایزنی برای اقتباس امریکایی این فیلمه
خیلی حال کردم با این فیلم. چند سکانس ترسناک ... موسیقی عالی. فیلم برداری خوب
به عاشقای سینما پیشنهاد میشه.
ترسناک که نبود ۱۰/۵