سياره ي وحشت: گروهي از بازماندگان در يک شهر کوچک با زامبي ها مبارزه مي کنند. ضد مرگ: مردي رواني معروف به «مايک بدل کار» (راسل) دختران زيبا را با اتومبيلش به طرز فجيعي به قتل مي رساند...
سياره ي وحشت: گروهي از بازماندگان در يک شهر کوچک با زامبي ها مبارزه مي کنند. ضد مرگ: مردي رواني معروف به «مايک بدل کار» (راسل) دختران زيبا را با اتومبيلش به طرز فجيعي به قتل مي رساند...
احتمالا اصطلاح دو فیلم با یک بلیط را شنیده‌اید. هم در ایران و هم در آمریکا سینماها گاهی دو فیلم کم ارزش یا به اصطلاح سینمایی ب مووی B Movie را با فروش یک بلیط به نمایش میگذاشتند تا مخاطب بیشتری جلب کنند. عشق سینماها و الاف‌ها به خصوص در مقطع تاریخی که هنوز فیلم دیدن آسان نبود و ویدئو اختراع نشده بود و تنها راه فیلم دیدن فقط سینما رفتن بود از این موقعیت استفاده میکردند تا فیلم ارزان و بیشتری ببینند. من شخصا این تجربه را داشته‌ام که در خیابان لاله‌زار (بعد از سال ۵۷) یک بلیط میگرفتم و وسط فیلم میرفتم داخل سالن سینما و باقی فیلم را در سئانس بعد تماشا میکردم. یعنی کسی که یک بلیط میگرفت تا پایان سئانس آخر میتوانست در سالن بماند. حالا این دو کارگردان به عشق خاطران آن دوران خود و تعمدا هر کدام یک ب مووی (فیلمی با درجه کیفی ب، چه از لحاظ بودجه و ساختار چه از لحاظ داستان و بازیها) ساخته‌اند و فیلمهای خود را در یک پوستر تبلیغ کرده‌اند و در یک سئانس با یک بلیط به نمایش گذاشته‌اند. البته شما الان میتوانید فیلمها را جداگانه تماشا کنید. فراموش نکنید که غالب فیلمهای تاریخ سینما ب مووی بوده‌اند. فیلم وسترن اسپاگتی (وسترن ساخته شده در کشور ایتالیا) به خاطر یک مشت دلار با بازی کلینت ایستوود که امروز یکی از شاهکارهای سینمای وسترن محسوب می‌شود در واقع یک ب مووی بوده که با لوازم صحنه و دکور و بازیگران یک فیلم اصلی بعنوان دومین فیلم یک نمایش دو فیلم با یک بلیط ساخته شده. همیشه فیلمهای ارزان جزو بدترین فیلمها نیستند. در میان فیلم سیاره ترور به سبک نمایش فیلم در زمان قدیم تبلیغ یک فیلم دیگر میشود که البته هنگام ساخت این فیلم هنوز واقعا ساخته نشده بود و فقط برای اینکه این فیلم خاطرات واقعی نمایش ب مووی‌ها را زنده کند این تیزر ساختگی در میان فیلم گنجانده شده که البته بعدتر از روی این تیزر کارگردان فیلم Machete را ساخت. اگر عشق فیلم و سینما باشید و مانند من فیلم دیدن را از کودکی و با رفتن به سالن سینما آغاز کرده باشید درک علت ساخته شدن این فیلم برایتان زیاد سخت نخواهد بود. هنوز یکی از بهترین بوهای مورد علاقه من ترکیب بوی ادکلن تند مردانه به همراه دود سیگاره. بویی که عصرهای جمعه تو سالن انتظار سینماها بی‌داد میکرد. قطعا این رایحه مورد پسند خیلی‌ها نیست و البته بوی خوبی هم نیست ولی مرا یاد ایام کودکی در سالنهای انتظار سینماها می‌اندازد بنابراین برای من خوش‌آیند است. احتمالا اگر شما هم در سن میانسالی در جامعه آمریکا زندگی کنید و عشق فیلم هم باشید، این فیلم همان کاری را با شما میکند که بوی عطر مردانه و سیگار با من.
8
kayan1337
۱۰ سال پیش
برای درک بهتر این فیلم و زیر سوال نبردن یکی از نابغه های سینما خواندن این متن و توصیه میکنم. اگر به نقدهای آمریکایی که در سال ۲۰۰۷ بر فیلم گرایندهاوس نوشته شد رجوع کنید به سختی می توانید متنی را پیدا کنید که دو فیلم سیاره ترور (رابرت رودریگز) و ضد مرگ (کوئنتین تارانتینو) را از هم جدا کرده و به طور مستقل به آنها پرداخته باشد.سینما دوستان و منتقدان آمریکایی که درآن سال به تماشای گرایندهاوس نشستند شاید در دهه های ۶۰ و ۷۰ از مخاطبان یا دوستداران فیلم های (( گرایندهاوس)) نبوده باشند اما با فرهنگ این نوع آثار و مفهوم این کلمه به خوبی آشنا هستند و آن را درک میکنند.آنها از همان لحظه ایی که با خبر ساخته شدن چنین فیلمی روبه رو شدند میدانستند که قرار نیست در انتظار اثری متعارف به کارگردانی رودریگز و تارانتینو باشند بلکه قرار است فیلم هایی را تماشا کنند که دو عاشق سینما به تقلید از آن نوع آثار و برای به وجود آوردن همان نوع لذت (( غیرروشنفکرانه)) و ((سطحی)) ساخته اند .فیلم هایی با بازیگری و متن و کارگردانی کاملا ناشیانه که جذابیت خود را از گل درشت ترین شکل خشونت و ترس و تعلیق و جذابیت های ممنوع می گیرند. این دسته از مخاظبان می دانستند که اگر از این نوع آثار خوششان نمی آید نباید به صرف اسم و رسم کارگردان ها برای تماشایش بروند و می دانستند که اگر می روند قرار است ببینند که آیا این ۲ فیلمساز حرفه ای موفق شده اند تقلیدی باورپذیر از آن نوع فیلم ها به وجود آورند یا نه. ضد مرگ قرار است چنین فیلمی باشد و اگر از همین جایگاه به بررسی اش بنشینیم متوجه می شویم با فیلمی بسیار مفرح و جذاب طرفیم که اتفاقا بخش اصلی لذت تماشایش همین تقلید آگاهانه ی فیلمساز از آن نوع فیلم هاست. ضد مرگ در نوع خود فیلمی منسجم و بی نقص است در کارنامه فیلمساز نابغه ایی که از ابتدا مشغول ساختن فیلم هایی شخصی بوده تا خودش را به عنوان اولین تماشاگر راضی کند و خب با توجه به نسبت میان فیلم ضد مرگ و فرهنگ آمریکایی قابل درک است که چرا منتقدان و سینما دوستان آن کشور اغلب از فیلم تعریف کرده اند و چرا سینما دوستان و منتقدان ایرانی و گاهی اروپایی به شکلی با آن روبه رو شده اند که انگار تارانتینو برای چند ماه تبدیل به یک بنجل ساز شده و نفهمیده مشغول ساخت چه فیلم ضایع ای است.
6
Alireza.nasri
۱۰ سال پیش
این فیلمو باید ناشتا ببینین حتما...
4
boushveyk
۱۰ سال پیش
فیلم خوب و سرگرم کننده ای هست که توش پره از دخترهای زیبا. ۷ از ۱۰
4
سید حسن موسوی زاده
۱۰ سال پیش
یادش بخیر منم بچه که بودم پولامو جمع میکردم و جمعه ها با یه بلیط اتوبوس میرفتم توپخونه و لاله زار و تا عصر چند تا فیلم و تئاتر میدیدم و برمیگشتم ، علیرضا جان راست میگی بوی سالن و حال وهوای اون دوره یه چیز دیگه ای بود که هیچ وقت از خاطرم نمیره مخصوصا بستنی حصیری های اون زمان ، و فیلم های سوپر هشتی که تو خیابون با ارزون ترین قیمت میتونستی مثلا از بروس لی و دیگر بازیگران ببینی و خیلی خاطرات دیگه که یادشون بخیر
3
سید حسن موسوی زاده
۱۰ سال پیش
فیلم اولش رو فکر کنم هندی ها ساخته بودن خخخخخخ چون مثل فیلم هندی ها چاخان تخیلی بود :))))
3
ndr.bahri
۹ سال پیش
تا قبل کامن علیرضابیاتی ... گیجه گرفتم بالاخره ببینم فیلم یا نه. بس که متناقض بود نظرها. ولی حالا متوجه شدم که بالاخره ببینمش. دان که شد میبینمششششششششششش
3
darius1364
۱۰ سال پیش
Grindhouse شامل دو فیلم میشه که یکیش planet terror ساخته رودریگوازه دومیش هم death proof ساخته تارنتینو اگر تو سایتو بگردید هر دو رو پیدا میکنید
من خیلی از این دو فیلم بدم میاد فکر کنم تو بد ساختن فیلم بینشون مسابقه بوده البته این نظر منه. گویا من نکته فیلم رو نگرفتم هم ریته ای ام دی بیش بالاست هم ریته منتقداش!!!
7.6
دیدگاه کاربران نمایش تمام دیدگاه ها
دیدگاه خود را با سایر کاربران به اشتراک بگذارید.
احتمالا اصطلاح دو فیلم با یک بلیط را شنیده‌اید. هم در ایران و هم در آمریکا سینماها گاهی دو فیلم کم ارزش یا به اصطلاح سینمایی ب مووی B Movie را با فروش یک بلیط به نمایش میگذاشتند تا مخاطب بیشتری جلب کنند. عشق سینماها و الاف‌ها به خصوص در مقطع تاریخی که هنوز فیلم دیدن آسان نبود و ویدئو اختراع نشده بود و تنها راه فیلم دیدن فقط سینما رفتن بود از این موقعیت استفاده میکردند تا فیلم ارزان و بیشتری ببینند. من شخصا این تجربه را داشته‌ام که در خیابان لاله‌زار (بعد از سال ۵۷) یک بلیط میگرفتم و وسط فیلم میرفتم داخل سالن سینما و باقی فیلم را در سئانس بعد تماشا میکردم. یعنی کسی که یک بلیط میگرفت تا پایان سئانس آخر میتوانست در سالن بماند.
حالا این دو کارگردان به عشق خاطران آن دوران خود و تعمدا هر کدام یک ب مووی (فیلمی با درجه کیفی ب، چه از لحاظ بودجه و ساختار چه از لحاظ داستان و بازیها) ساخته‌اند و فیلمهای خود را در یک پوستر تبلیغ کرده‌اند و در یک سئانس با یک بلیط به نمایش گذاشته‌اند. البته شما الان میتوانید فیلمها را جداگانه تماشا کنید.
فراموش نکنید که غالب فیلمهای تاریخ سینما ب مووی بوده‌اند. فیلم وسترن اسپاگتی (وسترن ساخته شده در کشور ایتالیا) به خاطر یک مشت دلار با بازی کلینت ایستوود که امروز یکی از شاهکارهای سینمای وسترن محسوب می‌شود در واقع یک ب مووی بوده که با لوازم صحنه و دکور و بازیگران یک فیلم اصلی بعنوان دومین فیلم یک نمایش دو فیلم با یک بلیط ساخته شده. همیشه فیلمهای ارزان جزو بدترین فیلمها نیستند.
در میان فیلم سیاره ترور به سبک نمایش فیلم در زمان قدیم تبلیغ یک فیلم دیگر میشود که البته هنگام ساخت این فیلم هنوز واقعا ساخته نشده بود و فقط برای اینکه این فیلم خاطرات واقعی نمایش ب مووی‌ها را زنده کند این تیزر ساختگی در میان فیلم گنجانده شده که البته بعدتر از روی این تیزر کارگردان فیلم Machete را ساخت.
اگر عشق فیلم و سینما باشید و مانند من فیلم دیدن را از کودکی و با رفتن به سالن سینما آغاز کرده باشید درک علت ساخته شدن این فیلم برایتان زیاد سخت نخواهد بود.
هنوز یکی از بهترین بوهای مورد علاقه من ترکیب بوی ادکلن تند مردانه به همراه دود سیگاره. بویی که عصرهای جمعه تو سالن انتظار سینماها بی‌داد میکرد. قطعا این رایحه مورد پسند خیلی‌ها نیست و البته بوی خوبی هم نیست ولی مرا یاد ایام کودکی در سالنهای انتظار سینماها می‌اندازد بنابراین برای من خوش‌آیند است.
احتمالا اگر شما هم در سن میانسالی در جامعه آمریکا زندگی کنید و عشق فیلم هم باشید، این فیلم همان کاری را با شما میکند که بوی عطر مردانه و سیگار با من.
برای درک بهتر این فیلم و زیر سوال نبردن یکی از نابغه های سینما خواندن این متن و توصیه میکنم.
اگر به نقدهای آمریکایی که در سال ۲۰۰۷ بر فیلم گرایندهاوس نوشته شد رجوع کنید به سختی می توانید متنی را پیدا کنید که دو فیلم سیاره ترور (رابرت رودریگز) و ضد مرگ (کوئنتین تارانتینو) را از هم جدا کرده و به طور مستقل به آنها پرداخته باشد.سینما دوستان و منتقدان آمریکایی که درآن سال به تماشای گرایندهاوس نشستند شاید در دهه های ۶۰ و ۷۰ از مخاطبان یا دوستداران فیلم های (( گرایندهاوس)) نبوده باشند اما با فرهنگ این نوع آثار و مفهوم این کلمه به خوبی آشنا هستند و آن را درک میکنند.آنها از همان لحظه ایی که با خبر ساخته شدن چنین فیلمی روبه رو شدند میدانستند که قرار نیست در انتظار اثری متعارف به کارگردانی رودریگز و تارانتینو باشند بلکه قرار است فیلم هایی را تماشا کنند که دو عاشق سینما به تقلید از آن نوع آثار و برای به وجود آوردن همان نوع لذت (( غیرروشنفکرانه)) و ((سطحی)) ساخته اند .فیلم هایی با بازیگری و متن و کارگردانی کاملا ناشیانه که جذابیت خود را از گل درشت ترین شکل خشونت و ترس و تعلیق و جذابیت های ممنوع می گیرند. این دسته از مخاظبان می دانستند که اگر از این نوع آثار خوششان نمی آید نباید به صرف اسم و رسم کارگردان ها برای تماشایش بروند و می دانستند که اگر می روند قرار است ببینند که آیا این ۲ فیلمساز حرفه ای موفق شده اند تقلیدی باورپذیر از آن نوع فیلم ها به وجود آورند یا نه.
ضد مرگ قرار است چنین فیلمی باشد و اگر از همین جایگاه به بررسی اش بنشینیم متوجه می شویم با فیلمی بسیار مفرح و جذاب طرفیم که اتفاقا بخش اصلی لذت تماشایش همین تقلید آگاهانه ی فیلمساز از آن نوع فیلم هاست.
ضد مرگ در نوع خود فیلمی منسجم و بی نقص است در کارنامه فیلمساز نابغه ایی که از ابتدا مشغول ساختن فیلم هایی شخصی بوده تا خودش را به عنوان اولین تماشاگر راضی کند و خب با توجه به نسبت میان فیلم ضد مرگ و فرهنگ آمریکایی قابل درک است که چرا منتقدان و سینما دوستان آن کشور اغلب از فیلم تعریف کرده اند و چرا سینما دوستان و منتقدان ایرانی و گاهی اروپایی به شکلی با آن روبه رو شده اند که انگار تارانتینو برای چند ماه تبدیل به یک بنجل ساز شده و نفهمیده مشغول ساخت چه فیلم ضایع ای است.
این فیلمو باید ناشتا ببینین حتما...
فیلم خوب و سرگرم کننده ای هست که توش پره از دخترهای زیبا. ۷ از ۱۰
یادش بخیر منم بچه که بودم پولامو جمع میکردم و جمعه ها با یه بلیط اتوبوس میرفتم توپخونه و لاله زار و تا عصر چند تا فیلم و تئاتر میدیدم و برمیگشتم ، علیرضا جان راست میگی بوی سالن و حال وهوای اون دوره یه چیز دیگه ای بود که هیچ وقت از خاطرم نمیره مخصوصا بستنی حصیری های اون زمان ، و فیلم های سوپر هشتی که تو خیابون با ارزون ترین قیمت میتونستی مثلا از بروس لی و دیگر بازیگران ببینی و خیلی خاطرات دیگه که یادشون بخیر
فیلم اولش رو فکر کنم هندی ها ساخته بودن خخخخخخ
چون مثل فیلم هندی ها چاخان تخیلی بود :))))
تا قبل کامن علیرضابیاتی ... گیجه گرفتم بالاخره ببینم فیلم یا نه. بس که متناقض بود نظرها. ولی حالا متوجه شدم که بالاخره ببینمش. دان که شد میبینمششششششششششش
Grindhouse شامل دو فیلم میشه
که یکیش planet terror ساخته رودریگوازه
دومیش هم death proof ساخته تارنتینو اگر تو سایتو بگردید هر دو رو پیدا میکنید
من خیلی از این دو فیلم بدم میاد
فکر کنم تو بد ساختن فیلم بینشون مسابقه بوده
البته این نظر منه. گویا من نکته فیلم رو نگرفتم
هم ریته ای ام دی بیش بالاست هم ریته منتقداش!!!