مردی که به تازگی همسرش را از دست داده، فکر می کند تمام ارتباطش با خانواده اش تنها از طریق همسرش بوده و اکنون دیگر از بین رفته. او تصمیم می گیرد سفری را آغاز کرده و به تمام فرزندانش که اکنون بالغ شده اند و جداگانه زندگی می کنند، سر بزند.
مردی که به تازگی همسرش را از دست داده، فکر می کند تمام ارتباطش با خانواده اش تنها از طریق همسرش بوده و اکنون دیگر از بین رفته. او تصمیم می گیرد سفری را آغاز کرده و به تمام فرزندانش که اکنون بالغ شده اند و جداگانه زندگی می کنند، سر بزند.
6
دیدگاه کاربران نمایش تمام دیدگاه ها
دیدگاه خود را با سایر کاربران به اشتراک بگذارید.
حال همه ما خوب است اما ..... تو باور مکن !
قصه، حکایت پیرمردی ست که روزهایش دچار توفان الیس شده است (توفانی به نام حقیقت ! )
پیرمردی فرتوت که زمانی شغلش برقراری کابل و ارتباط بوده و اکنون گرفتار حقیقتی شده که سیم ها و تیرک های زندگی اش در حال قطع شدن هستند ! فردی که نامه هایش گیرنده نداشت ...
پیرمرد داستان که فِرانک نام دارد برای دیدن فرزندانش قصد به سفر میکند، سفری با چاشنی لمس واقعیت ها !
حتی پزشک فرانک هم که مسافرت را برایش خطرناک میدانست نیز نتوانست مانع او شود ... پیرمرد در حین سفر از گلایه های افراد سالخورده شنید، کسانی که میگفتند : زمانه و ادم هایش عوض شده اند، دیگر حتی اگر با کسی هم دست دادی باید حواست باشد که هر پنج انگشتت را پس بگیری !
این فیلم ملودرام که بازسازی یکی از اثار جوزپه تورناتوره به نام stanno Tutti Bene محسوب میشود دارای داستانی تازه نیست ! اما تغییرات و خلاقیتی که کرک جونز کارگردان فیلم خرج کرده این اثر را بسیار دیدنی و ملموس کرده است
ارتباط شغل فرانک (کابل سازی و محافظت از سیم ها) با ارتباط او با فرزندانش و توفان و خطری که سیم ها را نهدید میکند معنادار بود !
نقاشی یکی از پسران فرانک، با گذشته ی خانواده شان، مطلبی را به خوبی گویا بود
ودر نهایت اوج عملکرد کارگردان سکانس فوق العاده ی دور میزنشینی فرانک (که تا حدی هم سورئالی ست) با بچه هایش بود، سکانسی که یاداور این جمله است :
حقیقت را باید از زبان بچه ها شنید !
در کنار بازی مناسب دنیرو و سایر هنرپیشه گان که نمایش خوبی داشتند فیلم نیز استخوان دار و بسیار خوب ست، تا حدی که هم به والدین و هم به فرزندان سرسوزنی میزند و میگوید :
حواستان باشد که چکار میکنید و چه میگویید، شاید راهی که در پیش دارید راه درستی نباشد !
ببینم تو شاد هستی ؟؟؟
خب اره ! معلومه که شادم !!!
.....
یکی از بهترین درام هایی بود که تا بحال دیده بودم
همه چیزش فوق العاده بود....
حتی یک لحظه هم برای دیدنش شک نکنید
حتما حتما با خانواده ببینیدش
من ۲۰ دقیقه ی اخر فیلم صورتم از اشک خیس بود
اما همزمان حس لذتبخشی هم داشتم
فوق العاده بود.......
تقدیم به رابرت دنیرو، بازیگری که سینما بهش مدیونه:
در طول فیلم بارها آرزو کردم که کاش من جای اون بچه ها بودم و میتونستم تو رو در آغوش بگیرم و گریه کنم و به خاطر تمام خاطره سازی هایت ازت تشکر کنم. دوست داشتم بهت بگم که اگر چه راننده تاکسی، گاو خشمگین و دزد heat و..... حالا اگرچه پیر شده ولی بازهم میتونه ما رو با بغضش به بغض و با لبخندش به لبخند واداره. مرد دوست داشتنی سینما همیشه دوست داشتنی بوده و هست، حتی اگه در قرن ۲۱ تعداد فیلم های خوبش انگشت شما شده باشه. سینما به تو مدیونه رابرت دنیرو.
اونجایی که باباهه میگه هر وقت شما بچه ها زنگ میزدین همیشه تنها صحبتی که با من داشتین این بود که گوشی رو بده به مامان...گریم گرفته بود و همش به این فکر میکردم که من هم همیشه اینجوریم...خیلی این جمله روم تاثیر گذاشت و بعد از اون رویه ام رو کلا تغییر دادم.
من دوباره دارم بعده سومین بار ک این فیلمه زیبارو همین الان دیدم نظر میذارم.فقط خواستم بگم واقعن چند تا فیلم تو دنیا مثله این اثر یه همچین حاله خوبی به عادم بده؟
مرسی دنیروی بزرگ
فیلم خیلییی خوبی بود..حس خوبی به ادم میده یه فیلم خونوادگی عاااالی.
واقعا دوسش داشتم
بازی دنیرو هم مثل همیشه خوب بود
واسه دیدنش شک نکنین
درام درام درام عااااالی.کسایی ک عاشقه فیلمای درامن میفهمن چ میگم
بسیار زیبا و تاثیرگذار