زمانی که اُرکست یک گروه موزیک سیار آمریکایی به نام سورونپرفبز (Soronprfbs) هنگام عبور از دهکده‌اش دچار بحران روانی می‌شود، شانس در خانه جان (با بازی گلیسون)، یک ترانه سرا و نوازنده با انگیزه، را می‌زند. اما دیری نمی‌پاید که جان در می‌یابد همگامی با این گروه عجیب و غریب و سردسته غیرعادی ماسک دارش به نام فرانک (با بازی مایکل فاسبِندِر) ممکن است برایش گران تمام شود.
زمانی که اُرکست یک گروه موزیک سیار آمریکایی به نام سورونپرفبز (Soronprfbs) هنگام عبور از دهکده‌اش دچار بحران روانی می‌شود، شانس در خانه جان (با بازی گلیسون)، یک ترانه سرا و نوازنده با انگیزه، را می‌زند. اما دیری نمی‌پاید که جان در می‌یابد همگامی با این گروه عجیب و غریب و سردسته غیرعادی ماسک دارش به نام فرانک (با بازی مایکل فاسبِندِر) ممکن است برایش گران تمام شود.
تمام ژانر های مربوط به این اثر:
تمام ژانر های مربوط به این اثر:
6.8
دیدگاه کاربران نمایش تمام دیدگاه ها
دیدگاه خود را با سایر کاربران به اشتراک بگذارید.
اونایی که میگن این فیلم مزخرف بود لطف کنن و سینما رو ببسون بزارن کنار و دیگه فیلم نیگا نکنن یا برن همون
The Expendables ببینن و زیرش بنویسن واااااااااااااااااای عالی بود ..من عاشق جیسونم <۳
واسه ی دوستانی که ندیدن عرض کنم :
این فیلم، یک فیلم بسیار زیبا است اما زیبایی اش به این موضوع بستگی داره که درک شما از کلمه ی زیبا چی هستش ...
۱. شخصیت پردازی ها خیلی قشنگ انجام شدن ... در کنار نمایشی بودن به موضوعات خیلی همه گیری اشاره میکنن ... مثلا ماها با دیدن تریلر این فیلم اینگونه حس میکنیم که شخصیت فرانک اکثرا حول و حوش ماسکش و دلیل استفاده از اون ایجاد شده اما اصلا اینطور نیست، و قهرمان داستان (مثل بیننده ها) همش سعی می کنه یه رابطه ای بین ماسکش و شخصیتش و با استعداد بودنش پیدا کنه اما نمیتونه ...
۲. باید به موسیقی نوازی علاقه داشته باشین تا بتونین با بعضی از شخصیت ها همزات پنداری کنین ...
۳. و نکته ی خیلی افسرده کننده ولی خیلی درستی که توی این فیلم می بینید این هستش که خلاقیت رو نمی شه یاد گرفت .... یا باید خلاقیت خودت رو فعال کنی یا باید از خلاقیت دیگران استفاده کنی ...
این فیلم عالیه و منو یاد این جمله میندازه :
عاشق اگر میشوید
عاشق رفتار ادم هت نشوید
ادم ها گاهی حالشان خوب است گاهی بد
رفتارشان متاثر از حالشان است
عاشق افکارشان شوید
افکار حتی در بدترین حال ادم ها هم
تغییر نمیکند .
رومن پولانسکی
و من و شخصیت های توی فیلم عاشق افکار فرانک شدیم . فرانک هیچ چیز ویژه ای نداشت حتی در ظاهر از انسانهای دیگه هم خعلی کمتر بود ولی ظاهر و باطنش یکی بودن قلب و افکار طلایی داشت قدرت انرژی و شادی بخشیدن داشت دوستت دارم فرانک
این فیلم حرفای زیادی برای گفتن داره مثلاً یکی از مواردی که این فیلم سعی داره بهش اشاره کنه اینکه (البته این از نظر من) جوامع امروزی خیلی تصنعی و غیرقابل تحمل شدن و مردم تنها به دنبال بهانه ای برای سرگرم شدن هستن و مثل قبلاً برای چیزهای با ارزشی مثل هنر(که حالا اینجا بحث روی موسیقی بود) جایگاهی قائل نمی شن. ولی خب کارگردان و فیلنامه نویس نتونسته بودن اونطور که باید ایده هاشون رو به تصویر بکشن و فیلم یه جورایی در طرح ایده هاش لنگ می زد و شاید بخاطر همین باشه که بعضی ها نمی تونن با این فیلم ارتباط برقرار کنن. البته باز هم بگم این نظر بنده هستش!
اما در کل فیلم خیلی خوبی بود. من شخصاً برای فیلمهایی که صرفاً هدفشون سرگرم کردن بیننده نیست ارزش زیادی قائل میشم!
منتظرم خیلی بد
قول مشهوری هست که میگه چاپلین می خواست سرگرم کنه هنر آفرید اما خیلیا میخوان هنر بیافرینن حتی سرگرم هم نمی کنن .....حالا این فیلم هم اونقد درگیر حرفی که میخواد بزنه شده که یادش رفته بیننده رو باید حفظ کنه.
نظرمن اینه که یک فیلم اول باید بتونه سرگرم کنه .و این فیلم بدجوری حوصلمو سر برد
اسپویل:
اون صحنه ای که خاکستر دوستش رو میریزه بعد میفهمن پودر میوه بوده و عکس العملای بعدش خیلی خوب بود یعنی صحنه کاملا روش فکر شده بود... از دیدن این فیلم لذت بردم!!
این جور فیلما برای کسایی خوبه که بعد از دیدن فیلم ، دربارش فکر میکنند و چیزی یاد میگیرند نه برای کسایی که فیلم بهشون نمیچسبه بعد میگن اصلا خوب نبود و مضخرفه...
از نظر من فیلم آموزنده ای بود و بازیگرا خوب به نمایشش گذاشته بودن.