اینو به هیچ وجه واسه خوانواده مخصوصا بچه نزاریناا از ما گفتن بود با تشکر.
168
akmarandi
۸ سال پیش
این فیلم چنان یهویی با این کیفیت خوب اومد که مترجما هم متعجبن :D
136
somada
۸ سال پیش
ین انیمیشن دیدگاه های سوفسطایی رو طوری مطرح میکنه که سوفیست ها در یونان باستان نتونستن اونطور که باید مطرح کنن.به عنوان مثال مفاهیمی مثل اینکه جهان یه تخیله و موجودیتی حقیقی وجود نداره. شک نکنید این انیمیشن به مانند مجموعه ماتریکس دریچه ای جدید در نگرش به مسائل باز میکنه.این نگرش که آیا خدایی هست و آیا خدا آنگونه است که میدانیم یا اصلا ما چیزی میدانیم و آیا اختیاری داریم یا با اصطلاح چیزی به عنوان اختیار وجود دارد یا اختیار توهمی بیش نیست.آیا ما نیز به مانند یک انیمیشن دست پروردهدست یک کارگردانیم و آن جز از نوشته او توان تفکر و تامل و تعمل (عمل کردن) داریم.
یکی از مبنا های عقیدتی این فیلم این تفکره فروید است که دوچیز در پیدایش رفتار سهم دارند.غریضه جنسی و محیط. چنانچه در این فیلم میبینیم تلقین محیطی به گونه ای آنهارا پرورده است که سعادت را در رسیدن به غرایض جنسی خود میبینینند و هدف از زندگی رو رسیدن به غرایض حنسی میدونن ولی در فروشگاه از این غریضه پیروری نمیکنن چراکه فکر میکنند گناه است که گناه تلقینی محیطی در این داستان بیش نیست و استدلال آنها برای گناه دانستن عدم رضایت خدایان است.خدایانی که آنهارا از این جهت دوست دارند که فکر میکنند آنهارا در رسیدن به غرایضشان یاری میکنند ولی اشتباه میکنند.
این انیمیشن جهان بشری را به مانند یک فروشگاه و بشر را موادی که در فروشگاه فروخته میشوندتوصیف کرد. این انیمیشن رویکردی ضدمذهب دارد.خدا را انکار نمی کند ولی میگوید خدا آنگونه که آنرا متصور شده ایم نیست. ولی تناقض های بسیاری لابلای نماد گرایی های این انیمیشن به چشم میخورد که میتوانست وجود نداشته باشد. به عنوان مثال اگر با این عقیده فروید موافق است که محیط و غریضه جنسی رفتار را شکل میدهد پس چرا مواد فروشگاه را صاحب اختیار نشان میدهد و اگر که آنهارا صاحب اختیار میداند پس چرا انتهای انیمیشن آنها میفهمند که یک انیمیشن هستند و اختیار ندارند و اگر اختیار دارند چگونه راهی برای رهایی از این انیمیشن پیدا میکنند. با این حال توصیه میکنم این انیمیشن را ببینید و قضاوت را به رسول درونتان بسپارید.
35
Javad.M
۸ سال پیش
یک علامت تعجب بزرگ!
انیمیشن ذاتا ژانری بود از برای کودکان و نوجوانان،اما به قطع یقین با ورود ((سوسیس پارتی)) این ژانر دیگه هرگز مختص این قشر نخواهد بود (بماند که قبلا هم نمونه های بزرگسال انیمیشن رو دیدیم اما این یکی شگفت آور بود).
درمورد این انیمیشن باید گفت داستان پردازی فدای محتوایی شده بود که کارگردان قصد انتقالش رو داشت. داستان مربوط میشد به اجناسی جاندار و قهرمانی بنام سوسیس،که با یک تم رمنس به وصال میرسه و... اما محتوا کمی سردرگم بود، البته این وسط دیالوگهای جالب توجه و فلسفی هم گاها بیان میشد مثل مکالمه ی سوسیس و باگت اواسط داستان و... ولی اگر ما کل داستان رو به دو بخش تقسیم کنیم،یعنی کل فیلم از ابتدا تا قبل از قسمت پایانی،سپس قسمت پایانی،به این نتیجه میرسیم که سردرگمی وجود داشت،به بیان ساده تر ،کارگردان تئوری منسجمی برای بیان نداشت جز این مهم که هیچ چیز قطعی نیست و باید نسبیت رو روال زندگی قرارد داد و نمادها و مثالهایی درمورد خدا و چگونگی شکل گیری این مفهوم در اذهان مردمان غارنشین و باستان،به اقتباس از کتاب **توتم و تابوی فروید**،بعد از بیان این نکات و همچنین گذری بر دیدگاه **جهان ماده** با دیالوگهای کوتاه سوسیس،نهیلیسم و اگزیستانسیالیسم و... انتهای فیلم **هرج و مرج** رو نشان بیننده میده و این مشکل بزرگ این انیمیشنه.
کارگردان از مقدمه های (به نظر خودش) درست،نتیجه ای غلط میگیره و هرج و مرج رو خروجی این فلسفه چینی ها میدونه درصورتی که کاملا اشتباست. تمامی مکاتب خردگرا از جمله اگزیستانسیالیسم و نهیلیسم و... که در این اثر شاهد رد پاهاشون هستیم برای خود قوانین فکری خاصی دارند که همگی به رشد و نمو بشری کمک میکنه نه هرج و مرج و بی بندوباری. درهرصورت با اینکه از نظر داستان ضعف داشت و خسته کننده بود،پیامی که قصد انتقالش رو داشت بسیار شجاعانه مطرح کرد،هرچند با نتیجه گیری کارگردان بشدت مخالفم اما استدلالهاش و تمثیلهای بکار رفته در انیمیشن رو هوشمندانه میدونم و بشخصه برام جالب توجه بود. درکل انیمیشنی شدیدا متفاوت و عجیب بود و دیدنش رو فقط میشه به قشر بالای۱۸ پیشنهاد داد.
32
mj
۸ سال پیش
عالی، واقعا عالی بود...اصلا کاری که ست راگن و ایوان گلدبرگ بسازن کمتر از عالی نمیشه....و فیلم در واقع طعنه معنی دار به زندگی خود ما انسانهاست بخصوص بزرگترین دروغی که توسط خودمون به خودمون گفته شده اونم زندگبعد از مرگ و خدا و.. است..یجورای فیلمش منو یاده فلیم اختراع دروغ با بازیریکی جارویز انداخت...در هر صورت نمره بسیار بالا میدم به این انیمشن که البته فقط برای بزرگسالان هستش
اجازه بدید اول یک اخطار بدم که این انیمیشن به هیچ وجه برای کودکان نیست و اگر تبلیغاتش هم شمارو تحریک کرده به هیچ وجه مناسب کودکان نیست و سازندگان این فیلم هم با افتخار اعلام میکنن که اولین انیمیشن رده سنی R هست که مناسب بزرگسالان ساخته شده .
موسیقی متن این انیمیشن رو اثری از هنرمندی که ۸ بار برنده جایزه اسکار شده هست یعنی Alan Menken که انیمیشن دیو و دلبر و چندین انیمیشن خوب دیگه رو براشون موسیقی متن ساخته .
(کمی اسپیول)
آخر های فیلم یک لذت پر سر و صدا و شلوغ هست جایی که مواد غذایی داخل فروشگاه ها بر علیه اربابان انسانی خودشان قیام میکنند و بعد از آن غوطه ور شدن در یک عیاشی شوکه کننده که نمیشود نادیده گرفت وجود دارد .
این عیاشی تنها دلیل وجود فیلم هست ، تلاش برای زنده کردن یک نمایش مرده ی نیمه شب ...
با اینکه دنیای واقعی ما گاهی اوقات کابوس وار میشه و واقعیت به یک توهم مشترک تبدیل میشه تماشای یک نون لواش و کیک حلقوی و تلاش آنها برای پیروزی بر تفاوت هایشان لذت عجیبی داره ، تماشای اینکه چطوری جنگ آنها به سوی حرکات زناشویی کشیده میشه که شاید به مقدار خیلی زیادی غیر قابل باور هست .
مهمانی سوسیسی نه تنها یک لذت کامیک داره بلکه حتی مانند نور امیدی هست ...
5.4
دیدگاه کاربران نمایش تمام دیدگاه ها
دیدگاه خود را با سایر کاربران به اشتراک بگذارید.
انیمیشنی برای کودکان ریش دار
دوستان عزیز که هنو اشنایی ندارن با این انیمیشن
اینو به هیچ وجه واسه خوانواده مخصوصا بچه نزاریناا از ما گفتن بود با تشکر.
این فیلم چنان یهویی با این کیفیت خوب اومد که مترجما هم متعجبن :D
ین انیمیشن دیدگاه های سوفسطایی رو طوری مطرح میکنه که سوفیست ها در یونان باستان نتونستن اونطور که باید مطرح کنن.به عنوان مثال مفاهیمی مثل اینکه جهان یه تخیله و موجودیتی حقیقی وجود نداره.
شک نکنید این انیمیشن به مانند مجموعه ماتریکس دریچه ای جدید در نگرش به مسائل باز میکنه.این نگرش که آیا خدایی هست و آیا خدا آنگونه است که میدانیم یا اصلا ما چیزی میدانیم و آیا اختیاری داریم یا با اصطلاح چیزی به عنوان اختیار وجود دارد یا اختیار توهمی بیش نیست.آیا ما نیز به مانند یک انیمیشن دست پروردهدست یک کارگردانیم و آن جز از نوشته او توان تفکر و تامل و تعمل (عمل کردن) داریم.
یکی از مبنا های عقیدتی این فیلم این تفکره فروید است که دوچیز در پیدایش رفتار سهم دارند.غریضه جنسی و محیط.
چنانچه در این فیلم میبینیم تلقین محیطی به گونه ای آنهارا پرورده است که سعادت را در رسیدن به غرایض جنسی خود میبینینند و هدف از زندگی رو رسیدن به غرایض حنسی میدونن ولی در فروشگاه از این غریضه پیروری نمیکنن چراکه فکر میکنند گناه است که گناه تلقینی محیطی در این داستان بیش نیست و استدلال آنها برای گناه دانستن عدم رضایت خدایان است.خدایانی که آنهارا از این جهت دوست دارند که فکر میکنند آنهارا در رسیدن به غرایضشان یاری میکنند ولی اشتباه میکنند.
این انیمیشن جهان بشری را به مانند یک فروشگاه و بشر را موادی که در فروشگاه فروخته میشوندتوصیف کرد.
این انیمیشن رویکردی ضدمذهب دارد.خدا را انکار نمی کند ولی میگوید خدا آنگونه که آنرا متصور شده ایم نیست.
ولی تناقض های بسیاری لابلای نماد گرایی های این انیمیشن به چشم میخورد که میتوانست وجود نداشته باشد.
به عنوان مثال اگر با این عقیده فروید موافق است که محیط و غریضه جنسی رفتار را شکل میدهد پس چرا مواد فروشگاه را صاحب اختیار نشان میدهد و اگر که آنهارا صاحب اختیار میداند پس چرا انتهای انیمیشن آنها میفهمند که یک انیمیشن هستند و اختیار ندارند و اگر اختیار دارند چگونه راهی برای رهایی از این انیمیشن پیدا میکنند.
با این حال توصیه میکنم این انیمیشن را ببینید و قضاوت را به رسول درونتان بسپارید.
یک علامت تعجب بزرگ!
انیمیشن ذاتا ژانری بود از برای کودکان و نوجوانان،اما به قطع یقین با ورود ((سوسیس پارتی)) این ژانر دیگه هرگز مختص این قشر نخواهد بود (بماند که قبلا هم نمونه های بزرگسال انیمیشن رو دیدیم اما این یکی شگفت آور بود).
درمورد این انیمیشن باید گفت داستان پردازی فدای محتوایی شده بود که کارگردان قصد انتقالش رو داشت.
داستان مربوط میشد به اجناسی جاندار و قهرمانی بنام سوسیس،که با یک تم رمنس به وصال میرسه و...
اما محتوا کمی سردرگم بود،
البته این وسط دیالوگهای جالب توجه و فلسفی هم گاها بیان میشد مثل مکالمه ی سوسیس و باگت اواسط داستان و... ولی اگر ما کل داستان رو به دو بخش تقسیم کنیم،یعنی کل فیلم از ابتدا تا قبل از قسمت پایانی،سپس قسمت پایانی،به این نتیجه میرسیم که سردرگمی وجود داشت،به بیان ساده تر ،کارگردان تئوری منسجمی برای بیان نداشت جز این مهم که هیچ چیز قطعی نیست و باید نسبیت رو روال زندگی قرارد داد و نمادها و مثالهایی درمورد خدا و چگونگی شکل گیری این مفهوم در اذهان مردمان غارنشین و باستان،به اقتباس از کتاب **توتم و تابوی فروید**،بعد از بیان این نکات و همچنین گذری بر دیدگاه **جهان ماده** با دیالوگهای کوتاه سوسیس،نهیلیسم و اگزیستانسیالیسم و... انتهای فیلم **هرج و مرج** رو نشان بیننده میده و این مشکل بزرگ این انیمیشنه.
کارگردان از مقدمه های (به نظر خودش) درست،نتیجه ای غلط میگیره و هرج و مرج رو خروجی این فلسفه چینی ها میدونه درصورتی که کاملا اشتباست.
تمامی مکاتب خردگرا از جمله اگزیستانسیالیسم و نهیلیسم و... که در این اثر شاهد رد پاهاشون هستیم برای خود قوانین فکری خاصی دارند که همگی به رشد و نمو بشری کمک میکنه نه هرج و مرج و بی بندوباری.
درهرصورت با اینکه از نظر داستان ضعف داشت و خسته کننده بود،پیامی که قصد انتقالش رو داشت بسیار شجاعانه مطرح کرد،هرچند با نتیجه گیری کارگردان بشدت مخالفم اما استدلالهاش و تمثیلهای بکار رفته در انیمیشن رو هوشمندانه میدونم و بشخصه برام جالب توجه بود.
درکل انیمیشنی شدیدا متفاوت و عجیب بود و دیدنش رو فقط میشه به قشر بالای۱۸ پیشنهاد داد.
عالی، واقعا عالی بود...اصلا کاری که ست راگن و ایوان گلدبرگ بسازن کمتر از عالی نمیشه....و فیلم در واقع طعنه معنی دار به زندگی خود ما انسانهاست بخصوص بزرگترین دروغی که توسط خودمون به خودمون گفته شده اونم زندگبعد از مرگ و خدا و.. است..یجورای فیلمش منو یاده فلیم اختراع دروغ با بازیریکی جارویز انداخت...در هر صورت نمره بسیار بالا میدم به این انیمشن که البته فقط برای بزرگسالان هستش
آدامس رو ویلچر دقیقا کپی استیون هاوکینگه.
دمش گرم خیلی باحاله.
مهمانی سوسیسی ...
اجازه بدید اول یک اخطار بدم که این انیمیشن به هیچ وجه برای کودکان نیست و اگر تبلیغاتش هم شمارو تحریک کرده به هیچ وجه مناسب کودکان نیست و سازندگان این فیلم هم با افتخار اعلام میکنن که اولین انیمیشن رده سنی R هست که مناسب بزرگسالان ساخته شده .
موسیقی متن این انیمیشن رو اثری از هنرمندی که ۸ بار برنده جایزه اسکار شده هست یعنی Alan Menken که انیمیشن دیو و دلبر و چندین انیمیشن خوب دیگه رو براشون موسیقی متن ساخته .
(کمی اسپیول)
آخر های فیلم یک لذت پر سر و صدا و شلوغ هست جایی که مواد غذایی داخل فروشگاه ها بر علیه اربابان انسانی خودشان قیام میکنند و بعد از آن غوطه ور شدن در یک عیاشی شوکه کننده که نمیشود نادیده گرفت وجود دارد .
این عیاشی تنها دلیل وجود فیلم هست ، تلاش برای زنده کردن یک نمایش مرده ی نیمه شب ...
با اینکه دنیای واقعی ما گاهی اوقات کابوس وار میشه و واقعیت به یک توهم مشترک تبدیل میشه تماشای یک نون لواش و کیک حلقوی و تلاش آنها برای پیروزی بر تفاوت هایشان لذت عجیبی داره ، تماشای اینکه چطوری جنگ آنها به سوی حرکات زناشویی کشیده میشه که شاید به مقدار خیلی زیادی غیر قابل باور هست .
مهمانی سوسیسی نه تنها یک لذت کامیک داره بلکه حتی مانند نور امیدی هست ...