دیدگاه تون رو به زندگی عوض خواهد کرد...انیمیشن هست اما کلی درس داره...البته واسه اونی که یه کم دید باز داشته باشه...توصیه میشه دیده بشه
4
hz
۸ سال پیش
spoil: لطفا فقط اونایی که فیلم رو دیدن بخونن
تصویر های فیلم فوق العاده ان. موسیقی یااون اصوات پس زمینه انیمیشن یه جاهایی منو اذیت می کرد. یه جورایی ترسناک بود برام.حس بدی بهم می داد. اما اون وسط های انیمیشن فهمیدم این اصوات کاملا مناسب حال این انیمیشن هستن. قرار نیست که من احساس آرامش یا لذت بکنم. قراره وقتی این همه چیزای بد می بینم اینکه فقیرا چطور زیر دست و پای پولدارا له می شن و چه طور آدم ها دنیا را به جای بدی تبدیل می کنن احساس بد هم داشته باشم و موسیقی هم داره کارشو انجام می ده. اما چیزی که من خیلی دوستش داشتم، این بود که اون آخر معلوم می شه اون پیرمرده، و اون پسر جوونه خود پسر کوچوله هستن. در واقع اصل داستان اینه که پدر یه پسر کوچولو به شهر می ره و دیگه هیچ وقت خبری ازش نمی شه. پسر به شدت برای پدرش دلتنگه. بعد ها وقتی که بزرگ می شه هم به دنبال کار و هم به دنبال پدرش به شهر می ره.در اصل کار بهانه ای بوده برای اینکه پاش رو جای پای پدرش بگذاره و دنیای اون رو تجربه کنه.اون به دنبال نشونی از پدرش می گرده. متوجه می شه که پدرش توی کارخانه بافندگی کار می کنه. بعدها وقتی بزرگ می شه خودش هم می ره توی همون کارخونه کار می کنه ( همون پسر لباس نارنجی که پسر کوچولو رو به خونه می بره) اما در کنار این کار به نواختن هم علاقه داره و یواشکی توی این کارخونه برای خودش یه شنلرنگی می بافه(رنگی چون نمی خواد مثل آدم های اون شهر گرفته و خاکستری بشه) . شنلی که بعد ها پیرمرده روی دوشش میندازه و ما از روی همین شنل می فهمیم که پیرمرد همون پسره اس. وقتی همپسر جوونه داره از خونه می ره از روی کلاه رنگی که توی قطار سرش می ذاره می فهمیم که این پسره هم همون پسر کوچولوئه اس( از روی رنگ لباسش و کلاهی که سرش میذاره). پسر می ره شهر توی کارخونه بافندگی کار می کنه. سعی می کنه رویاهاشو رنگی نگه داره و همرنگ جماعت نشه. اون صحنه که پسر کوچولوئه می ره جلومترو و فکر می کنه که پدرش رو پیدا کرده اما هزار نفر شبیه پدرش پیاده می شن. اونجاست که پسر جوون می فهمه شهر همینه. شهر همه رو شبیه هم می کنه. وقتی کارخونه بافندگی همه کارگرانش رو از کار بی کار می کنه یه برگه روی زمین می افته که می گه توی مرزعه پنبه به کارگر نیاز هست و بعد پسر می ره اونجا و تا وقتی جون در بدن داره کار می کنه. از اول فیلم هم پیرمرده همون لباس راه راهه قرمز پسره تنشه ( یه نشونه ی دیگه که در پایان فیلم بفهمیم این همون پسر کوچوله ئه) .. در ابتدای فیلم وقتی پیرمرد از کار بی کار می شه و داره غمگین به خونه برمی گرده و یهو سیل میاد پسر کوچوله ئه نجاتش می ده. یه جورایی انگار این یاد بچگی ها و روزهای رنگی زندگیشه که حالشو خوب می کنه. در واقع فیلم با بچگی پسره شروع می شه اما بعد پرت می شه به سال های آخر عمرش و از اونجا به بعد پیرمرد داره زندگیش رو مرور می کنه. به همراه پسر کوپولویی که همیشه درونش بود و هیچ وقت رهاش نکرد. و همراه با این مرور ما می بینیم که زندگی در شهر چقدر بدو تیره و خاکستریه و آدم ها چطور زمین رو نابود می کنن. در واقع حرفی رو که می خواسته بزنه با یه شیوه روایتی خیلی جذاب همراه کرده. اینکه تا آخرای فیلم تو نمی دونی این پیرمرده و اون پسر جوونه هر دو تا همون پسر کوچولو هستن این باعث می شه آخر داستانیهو احساس کنی داشتی یه چیز خیلی جالب می دیدی و تا حالا نمی دونستی.
این توصیحات رو برای اون دوستی نوشتم که گفتن من نفهمیدم چی شد و هر کس دیگه ای که احتمالا انیمیشن رو ببینه و متوجه نشه.
1
»ریم میرزایی
۸ سال پیش
مضمونش رهاورد گذر از سنت به مدرنیته است. اوایلش خیلی کند پیش میره ولی بعدا ریتم بهتر میشه. اون غافلگیری که آخرای داستان اتفاق میفته رو هم دوست داشتم.
۷ از ۱۰
1
dariush_a65
۸ سال پیش
☘☘☘ @avayekoorosh ارسال شده از کانال تلگرامی آوای کوروش
چرا باید این انیمیشن رو دید ؟
انیمیشنی که کاملا توسط دست و با مداد رنگی توسط آل آبرو کارگردان آن نقاشی شده و با دیدنش مجذوب رنگ بندی ، سادگی و ذهن خلاق کاگردان میشید .
این انیمیشن تقریبا بدون دیالوگ است و بیشتر به زبان تصویر و خیال است ( برعکس زبان پرتغالی ) و تماما این تصاویر و موسیقی متن زیبای اون است که شما رو جلو میبره .
انیمیشن پسر و دنیا هم جز اون دسته انیمیشن هایی است که زیاد برای کودکان پیشنهاد نمیشه نه بخاطر محتوای بزرگسالانه بلکه بخاطر بدون دیالوگ بودن و مفاهیم انیمیشن اما به هر فیلمباز و طرفدار انیمیشنی دیدن پسر و دنیا را پیشنهاد میکنیم چون تجربه ی جدید و زیبایی هست و احساساتی از جمله شادی ، ناراحتی عشق شوخ طبعی و ... را با اون تجربه میکنید ..
انیمیشن حرف ها و نقد های زیادی به زندگی مردم امروزی داره خوشگذرونی ها و زندگی ماشینی مردم که در اون غرق شدن و به خوبی نیز تونسته با توجه سادگیه خودش این مفاهیم رو بیان کنه.
ارسال کننده از کانال آوای کوروش: داریوش پزشکی
1
erfanhaghnazari
۹ سال پیش
یکی از متفاوت ترین انیمیشن هایی که در طول زندگی ممکنه ببینید. طرفدارای انیمیشن های خاص و معناگرای اروپایی قطعا میپسندند. ضمن اینکه استفاده از موسیقی ، رنگ و خطوط ساده نقاشی ۲ بعدی در این انیمیشن به بهترین شکل ممکن صورت گرفته و مفاهیم عمیقی رو از زندگی بدون استفاده از دیالوگ به مخاطب در هر رده سنی ای منتقل میکنه. البته امتیاز بالای IMDB و کاندیداتوری اسکار هم گویای خوب بودن این اثر هست. امیدوارم وقت بذارید ، ببینید و (در کنار خانواده) لذت ببرید :)
1
مهدی معتمدی
۹ سال پیش
من نفهمیدم چی شد...! یه نفر توضیح بده!
1
s.matin.moosavian
۸ سال پیش
خیلی قشنگ بود حتما ببینید ، البته ۱۵ دقیقه اولش رو دو سه روز طول کشید تا ببینم ولی وقتی فیلم افتاد رو دور دیگه میخکوب شدم
دیدگاه کاربران نمایش تمام دیدگاه ها
دیدگاه خود را با سایر کاربران به اشتراک بگذارید.
دیدگاه تون رو به زندگی عوض خواهد کرد...انیمیشن هست اما کلی درس داره...البته واسه اونی که یه کم دید باز داشته باشه...توصیه میشه دیده بشه
spoil: لطفا فقط اونایی که فیلم رو دیدن بخونن
تصویر های فیلم فوق العاده ان. موسیقی یااون اصوات پس زمینه انیمیشن یه جاهایی منو اذیت می کرد. یه جورایی ترسناک بود برام.حس بدی بهم می داد. اما اون وسط های انیمیشن فهمیدم این اصوات کاملا مناسب حال این انیمیشن هستن. قرار نیست که من احساس آرامش یا لذت بکنم. قراره وقتی این همه چیزای بد می بینم اینکه فقیرا چطور زیر دست و پای پولدارا له می شن و چه طور آدم ها دنیا را به جای بدی تبدیل می کنن احساس بد هم داشته باشم و موسیقی هم داره کارشو انجام می ده.
اما چیزی که من خیلی دوستش داشتم، این بود که اون آخر معلوم می شه اون پیرمرده، و اون پسر جوونه خود پسر کوچوله هستن. در واقع اصل داستان اینه که پدر یه پسر کوچولو به شهر می ره و دیگه هیچ وقت خبری ازش نمی شه. پسر به شدت برای پدرش دلتنگه. بعد ها وقتی که بزرگ می شه هم به دنبال کار و هم به دنبال پدرش به شهر می ره.در اصل کار بهانه ای بوده برای اینکه پاش رو جای پای پدرش بگذاره و دنیای اون رو تجربه کنه.اون به دنبال نشونی از پدرش می گرده. متوجه می شه که پدرش توی کارخانه بافندگی کار می کنه. بعدها وقتی بزرگ می شه خودش هم می ره توی همون کارخونه کار می کنه ( همون پسر لباس نارنجی که پسر کوچولو رو به خونه می بره) اما در کنار این کار به نواختن هم علاقه داره و یواشکی توی این کارخونه برای خودش یه شنلرنگی می بافه(رنگی چون نمی خواد مثل آدم های اون شهر گرفته و خاکستری بشه) . شنلی که بعد ها پیرمرده روی دوشش میندازه و ما از روی همین شنل می فهمیم که پیرمرد همون پسره اس. وقتی همپسر جوونه داره از خونه می ره از روی کلاه رنگی که توی قطار سرش می ذاره می فهمیم که این پسره هم همون پسر کوچولوئه اس( از روی رنگ لباسش و کلاهی که سرش میذاره).
پسر می ره شهر توی کارخونه بافندگی کار می کنه. سعی می کنه رویاهاشو رنگی نگه داره و همرنگ جماعت نشه. اون صحنه که پسر کوچولوئه می ره جلومترو و فکر می کنه که پدرش رو پیدا کرده اما هزار نفر شبیه پدرش پیاده می شن. اونجاست که پسر جوون می فهمه شهر همینه. شهر همه رو شبیه هم می کنه. وقتی کارخونه بافندگی همه کارگرانش رو از کار بی کار می کنه یه برگه روی زمین می افته که می گه توی مرزعه پنبه به کارگر نیاز هست و بعد پسر می ره اونجا و تا وقتی جون در بدن داره کار می کنه.
از اول فیلم هم پیرمرده همون لباس راه راهه قرمز پسره تنشه ( یه نشونه ی دیگه که در پایان فیلم بفهمیم این همون پسر کوچوله ئه) .. در ابتدای فیلم وقتی پیرمرد از کار بی کار می شه و داره غمگین به خونه برمی گرده و یهو سیل میاد پسر کوچوله ئه نجاتش می ده. یه جورایی انگار این یاد بچگی ها و روزهای رنگی زندگیشه که حالشو خوب می کنه.
در واقع فیلم با بچگی پسره شروع می شه اما بعد پرت می شه به سال های آخر عمرش و از اونجا به بعد پیرمرد داره زندگیش رو مرور می کنه. به همراه پسر کوپولویی که همیشه درونش بود و هیچ وقت رهاش نکرد. و همراه با این مرور ما می بینیم که زندگی در شهر چقدر بدو تیره و خاکستریه و آدم ها چطور زمین رو نابود می کنن. در واقع حرفی رو که می خواسته بزنه با یه شیوه روایتی خیلی جذاب همراه کرده. اینکه تا آخرای فیلم تو نمی دونی این پیرمرده و اون پسر جوونه
هر دو تا همون پسر کوچولو هستن این باعث می شه آخر داستانیهو احساس کنی داشتی یه چیز خیلی جالب می دیدی و تا حالا نمی دونستی.
این توصیحات رو برای اون دوستی نوشتم که گفتن من نفهمیدم چی شد و هر کس دیگه ای که احتمالا انیمیشن رو ببینه و متوجه نشه.
مضمونش رهاورد گذر از سنت به مدرنیته است.
اوایلش خیلی کند پیش میره ولی بعدا ریتم بهتر میشه. اون غافلگیری که آخرای داستان اتفاق میفته رو هم دوست داشتم.
۷ از ۱۰
☘☘☘
@avayekoorosh
ارسال شده از کانال تلگرامی آوای کوروش
چرا باید این انیمیشن رو دید ؟
انیمیشنی که کاملا توسط دست و با مداد رنگی توسط آل آبرو کارگردان آن نقاشی شده و با دیدنش مجذوب رنگ بندی ، سادگی و ذهن خلاق کاگردان میشید .
این انیمیشن تقریبا بدون دیالوگ است و بیشتر به زبان تصویر و خیال است ( برعکس زبان پرتغالی ) و تماما این تصاویر و موسیقی متن زیبای اون است که شما رو جلو میبره .
انیمیشن پسر و دنیا هم جز اون دسته انیمیشن هایی است که زیاد برای کودکان پیشنهاد نمیشه نه بخاطر محتوای بزرگسالانه بلکه بخاطر بدون دیالوگ بودن و مفاهیم انیمیشن اما به هر فیلمباز و طرفدار انیمیشنی دیدن پسر و دنیا را پیشنهاد میکنیم چون تجربه ی جدید و زیبایی هست و احساساتی از جمله شادی ، ناراحتی عشق شوخ طبعی و ... را با اون تجربه میکنید ..
انیمیشن حرف ها و نقد های زیادی به زندگی مردم امروزی داره خوشگذرونی ها و زندگی ماشینی مردم که در اون غرق شدن و به خوبی نیز تونسته با توجه سادگیه خودش این مفاهیم رو بیان کنه.
ارسال کننده از کانال آوای کوروش: داریوش پزشکی
یکی از متفاوت ترین انیمیشن هایی که در طول زندگی ممکنه ببینید.
طرفدارای انیمیشن های خاص و معناگرای اروپایی قطعا میپسندند.
ضمن اینکه استفاده از موسیقی ، رنگ و خطوط ساده نقاشی ۲ بعدی در این انیمیشن به بهترین شکل ممکن صورت گرفته و مفاهیم عمیقی رو از زندگی بدون استفاده از دیالوگ به مخاطب در هر رده سنی ای منتقل میکنه.
البته امتیاز بالای IMDB و کاندیداتوری اسکار هم گویای خوب بودن این اثر هست.
امیدوارم وقت بذارید ، ببینید و (در کنار خانواده) لذت ببرید :)
من نفهمیدم چی شد...! یه نفر توضیح بده!
خیلی قشنگ بود حتما ببینید ،
البته ۱۵ دقیقه اولش رو دو سه روز طول کشید تا ببینم ولی وقتی فیلم افتاد رو دور دیگه میخکوب شدم
عالیه!