"آلان گری" مسافری جوان به قلعه ای دورافتاده می رود اما تصاویری غیر قابل توضیح می بیند.اما همه چیز وقتی مشخص می شود که یکی از دختران لرد قلعه تسلیم موجودی شیطانی می شود...
"آلان گری" مسافری جوان به قلعه ای دورافتاده می رود اما تصاویری غیر قابل توضیح می بیند.اما همه چیز وقتی مشخص می شود که یکی از دختران لرد قلعه تسلیم موجودی شیطانی می شود...
تمام ژانر های مربوط به این اثر:
تمام ژانر های مربوط به این اثر:
7.3
دیدگاه کاربران
دیدگاه خود را با سایر کاربران به اشتراک بگذارید.
یکی از رویاگونه ترین فیلم هایی که تابحال ساخته شده و از معدود فیلم هایی که در نشان دادن گنگی و پیچیدگی رویا موفق بوده. درایر در این فیلم سبک بصری ای آفریده که نه تنها با فیلم های سایرین بلکه با آثار خودش هم متفاوته... صحنه های خارجی به گونه ای اسرارآمیز محو و مبهم به نظر می رسند. توی این فیلم از تضاد نوری شدید اونطور که توی آثار اکسپرسیونیست های آلمانی و یا فیلم های ترسناک جیمز ویل معمول بود اثری در بین نیست... اونچه هست شبکه ای درهم تنیده از رنگ های خاکستری با تفاوت های ظریفه و همین کیفیت باعث میشه موقعی که در آسیاب یکی از عوامل خون آشام زیر خروارها آرد مدفون میشه سفیدی خیره کننده ای برجستگی خاصی داشته باشه... سبک کار با دوربین حال و هوایی به فیلم داده که به لحاظ روایی و سیالیت شاید در تاریخ سینما همانند نداره. حرکت مستمر دوربین این احساس رو در ما به وجود میاره که با جهانی سراسر بی ثباتی و تغییر سروکار داریم که در سایه روشن های اون نشانی از ثبات وجود نداره... سبک بصری توی تمام فیلم یکدسته و بخصوص در فصل تابوت، درایر به عمد هرگونه تمایز بین واقعیت و کابوس رو محو می کنه ...
بسی لذت بردم از دیدنش
بازی با سایه هاش واقعان دیدنیه
کارگردانش فیلمه بد نداره لا مصب
۱۹۳۲ آخه؟! :|
این فیلم پدر پدر جد فیلمای خون آشامیه
فیلم شاهکاریه.در نوع خودش
به شخصه خیلی از این فیلم های قدیمی رو بیشتر دوست دارم.خصوصا اینجور فضاهای تیره و ترسناک.سیاه سفید هم که هست به به.مرسی