"ماریو" مردی خجالتی و تازه وارد به لیورنو،با زنی گریان بر روی یک پل به گفتگو می نشیند.آن زن،"ناتالیا" سالهاست که منتظر بازگشت عشق خود است.به مدن سه شب او با "ناتالیا" همراهی می کند،با او می رقصد و سرگرمش می کند.او عاشق می شود اما آیا می تواند "ناتالیا" را از گذشته اش جدا کند...
"ماریو" مردی خجالتی و تازه وارد به لیورنو،با زنی گریان بر روی یک پل به گفتگو می نشیند.آن زن،"ناتالیا" سالهاست که منتظر بازگشت عشق خود است.به مدن سه شب او با "ناتالیا" همراهی می کند،با او می رقصد و سرگرمش می کند.او عاشق می شود اما آیا می تواند "ناتالیا" را از گذشته اش جدا کند...
7.4
دیدگاه کاربران نمایش تمام دیدگاه ها
دیدگاه خود را با سایر کاربران به اشتراک بگذارید.
مگر میشود ویسکونتی دست به چیزی بزند و طلا نشود؟! اما این بار خود دست بر روی طلا گذاشته، طلای ناب، کتابشب های روشن نوشته استاد اعظم هنر و نویسنده مورد علاقه بنده، جناب داستایفسکی.
و چه اقتباس زیبایی... زیبا را زیباتر کرده این نابغه فقید...
با سلام
اول از آقای مولوی عذرخواهی میکنم که دیدن این فیلمو به تاخیر انداختم.
عجب فیلمی, عجب بازی هایی بود. بنظرم کارگردانی منحصر به فرد ویسکونتینی سطح فیلم رو بالاتر برده. دختری که هر روز منتظر معشوقه اش هست و دیگه تقریبا دیوانه شده و مردی که خاطرخواه این دختر شده و تلاش میکنه تا بدستش بیاره. ولی در آخر ناتالیا با واقعیت روبرو میشه واقعیتی که ناتالیا تمام این ۱ سال میدونست ولی ازش فرار میکرد. که اون برنمیگرده, ولی همینطور که ناتالیا گفت در آخر اون هنوز عاشقشه ولی باید تمومش کنه ولی من فک کنم حتی وقتی که با ماریو هست همیشه قراره به اون فکر کنه. ولی میتونه به مرور زمان از یاد ببره اونو با اینکه سخته...
متاسفانه از بازی جین ماریس خوشم نیومد فک کنم دلیلش هم این بود که بازی مراچلو ماستریانی اینقدر خوب بود که سایه بزرگی روی بازی ایشون انداخته بود. من نمیدونم چرا ولی اون صحنه ی کی ماریو از بار میاد بیرون و ناتالیا رو میبینه رو خیلی دوست داشتم طوری که ماریو راه میرفت خیلی خیلی برام واقعی اومد. و البته بازی ماریا شل که نمیتونم ازش بگذرم چون واقعا عالی بود.
به نظرم سینمای اروپا خیلی قوی هست و در اروپا سینما های این کشور هارو بیشتر از بقیه دوست دارم:
۱.فرانسه
۲.ایتالیا
۳.ایرلند/انگلستان
ببخشید که سرتون رو درد آوردم...
یادی هم از شب‌هایِ روشنِ فرزاد مؤتمن (و البته فیلنامه‌یِ خوبِ سعید عقیقی) کنیم که هنوز یکی از بهترین فیلم‌هایِ خودش و بعد از انقلابه...افسوس که موتمن همیشه خوب نموند.
شاهکاری دیگر از ویسکونتی بزرگ.
امیدوارم کارای بیشتری از این استاد بذارن ( ما که درخواست میدیم از دوستان عزیزم نیز خواهشمندم ) .
همکاری دو چهره سرشناس سینمای اروپا-لوچینو ویسکونتی و مارچلو ماستریانی........
اثری کاملا متوسط؛ حاصل اقتباسی از داستانی به همین نام از نابغه ی ادبیات جهان فئودور داستایوفسکی....
ارزش دیدن و حتما داره ....
۴ از ۱۰ ..
(با احترام به نظرات دیگر دوستان)
خدابیامرز مارچلو ماستریانی...بازیگر بزرگی بود...روحش شاد...
یکی به من بگه چرا همه چیز ، قدیمیش خوبه ؟
سینما - بازیگرا - پوشاک - کالاهای خونه - ابزارالات صنعی حتی - موسیقی....
حتی دوست هم قدیمیش خوبه .
الان همین دوست خوشتیپمون استاد ماسترویانی عزیز رو نگاه کنید ! لامصب میمیک صورتش جوریه که حتی نیاز به دیالوگ نداره !
از این اساطیر که نفسشون به صدتای این جدیدتر ها می ارزه کم نداریم البته .
خداوکیلی گریم و آرایش خانومها اون موقع چی بود الان چیه ؟
تازه اعمال جراحی به صورت امروزی هم نبود :|
همه چیز قدیمیش خوبه ! همه چیز !
زیبا و محجوب و باوقار
مثل همیشه ی ماستریانی
.