فرانسه، سال ۱۹۴۲. «فیلیپ گربیر» یک مهندس و یکی از سران انقلاب فرانسه می باشد. او توسط یک خائن لو رفته است و در یک کمپ زندانی شده، با این حال تصمیم به فرار دارد...
فرانسه، سال ۱۹۴۲. «فیلیپ گربیر» یک مهندس و یکی از سران انقلاب فرانسه می باشد. او توسط یک خائن لو رفته است و در یک کمپ زندانی شده، با این حال تصمیم به فرار دارد...
تمام ژانر های مربوط به این اثر:
تمام ژانر های مربوط به این اثر:
7
دیدگاه کاربران نمایش تمام دیدگاه ها
دیدگاه خود را با سایر کاربران به اشتراک بگذارید.
شاهکار تمام عیار ژان پیر ملویل = ارتش سایه ها= این فیلم سراسر قدرت سینما را به رخ می کشاند
ارتش سایه ها یعنی قهرمانان اصیل و واقعی کشور فرانسه
ارتش سایه ها یعنی آدم هایی که بی هویتند ، فقیرند، در ترسند اما سرشار از امید و آرمانند.
ارتش سایه ها یعنی سایه های انتزاعی ای که تمام آرمان های اصیل انضمامی را درون خود به همراه دارند.
ارتش سایه ها یعنی جایی که خیانت، ترس، درک، احترام و تردید نسبت به یکدیگر تنها در تقطیع نگاه ها معنادار می شود.
ارتش سایه ها یعنی وحدت سایه های بی هویت شده، در درون کلیت با هویت یک ملت
ارتش سایه ها یعنی قدرت اراده، مردانی محکم ، زنانی با صلابت ، دارای غرور، اهل عمل و با احساساتی درونی شده
ارتش سایه ها یعنی اشغال فرانسه در پلان اول با کوچک جلوه دادن طاق پیروزی توسط رژه ی آلمانی ها در قاب تصویر
نمی دانم چه بگویم در باب عظمت این فیلم، فیلمی که سراسر در باب ایثار، در باب قدرت اراده ، در باب آرمانی فراتر از هر هدفی، در باب انسان هایی که برای آرمان های خود حاضرند بدون چشم داشت و بی هویت کشته شوند اما هنوز نور امید را در قلب همگان روشن نگاه دارند.
در باب عظمت این فیلم همین جمله ی فیلیپ گاربیه را بس است:
او{ افسر آلمانی} «درباره ی توان پاهای من می داند و منتظر نمایش من است، من خودم را بیشتر زندانی اطمینان او می دانم تا زنجیر هایم»
در باب عظمت این فیلم این جمله ی بانو ماتیلد را بس است{ که بعد از هفته ها تحقیق و تفکر برای نفوذ به زندان آلمانی ها به خاطر نجات دوستش، به راحتی با جمله ای ساده، شکست خودش را اعلام می کند }
پزشک آلمانی: «نمی توانم زندانی ای که در حال مرگ هست را اجازه ی انتقالش را بدهم». ماتیلد: «بله من این را گزارش می دهم»
در باب عظمت این فیلم نگاه پایانی لوک ژاردیه، قبل از کشتن ماتیلد، را بس است چرا که اوج احترام، متانت و احساس قدردانی را نظاره گر هستید.
...........
بدون شک بهترین فیلم ملویل ، و یکی از زیباترین فیلم های موج نو سینما .
نمره منتقدین: ۹۹/۱۰۰
یکی از خاطره انگیزترین ها
به بهترین نحو ممکن فضای جامعه فرانسه رو نشون میده
موسیقی فیلم هم خیلی با مضمون و فضای حاکم بر فیلم هماهنگی داره
وااااااااااااای !!!!! آخه این انصافــــــــــــه؟؟؟؟!!!!!! ۹۹/۱۰۰ آخه؟؟؟!!!! چرا انقدر این متا نامرده؟؟! می مُرد اون یه نمره رو هم میداد؟!
این همه سور پرایزززززززززززززززززززززززززززز
نوش جونتون حق اشتراک
این فیلم شاهکاره
کاملا یک آرتگاسم،کارگردانی که با تصویر حرف میزنه تا با دیالوگ
از همون اوپنینگ فیلم که سربازان تمام صحنه را پر میکنند و مانع دیده شدن معماری فرانسه میشن که حس اشغال رو القا میکنه،تعلیق سکانس مضروب کردن سرباز و فرار فیلیپ،چهره ی مردد فرانسوا و در پس زمینه ی کاملا متضادش فیلیپ و ماتیلدای خشنود تا سکانس پایانی همه و همه تصاویرن که لب مطلب فیلمساز رو بیان میکنن
فیلمی که سازمان ساخت ولی افراد رو پشت نقاب سازمان مخفی نکرد؛بلکه شخصیت ساخت،فکر و آرمان ساخت،باور و هدف رو در کارکترها جا داد و اونها رو بازیچه قرار داد.
واقعا که ملویل بینظیره و این فیلم بهترین کارش از نظرم
اصلا نپسندیدم.