«جس» (هاچرسن) خودش را براي مسابقه ي دو مدرسه آماده مي کند. اما تنها کسي که مي تواند از او جلو بزند دختري تازه واردي به نام «لزلي» (راب) است. آن دو پس از مدتي با هم دوست مي شوند و مکاني اسرار آميز را در جنگل به نام «ترابيتيا» در نظر مي گيرند و خود را شاه و ملکه ي آن جا مي نامند...
«جس» (هاچرسن) خودش را براي مسابقه ي دو مدرسه آماده مي کند. اما تنها کسي که مي تواند از او جلو بزند دختري تازه واردي به نام «لزلي» (راب) است. آن دو پس از مدتي با هم دوست مي شوند و مکاني اسرار آميز را در جنگل به نام «ترابيتيا» در نظر مي گيرند و خود را شاه و ملکه ي آن جا مي نامند...
6.1
دیدگاه کاربران نمایش تمام دیدگاه ها
دیدگاه خود را با سایر کاربران به اشتراک بگذارید.
ناموساً اینو باید زیر ۱۸ سال نبینه ، من چند سال پیش دیدمش الان دوباره دیدمش کلی گریه کردم، اگه جای پسره بودم رگمو میزدم
امشب با دیدن *پُلی به سوی ترابیتیا* چنان لذتی از زندگی بردم که وصف ناپذیره. امشب از اون شبهایی بود که شدیدن احساس خوشبختی کردم. فقط میگم اگه عشق دوران نوجوونی رو تجربه کردین(از اونایی که یه راز مشترک بین آدم و دختر همسایه به وجود میاد و بعدش دچار یه حس عجیبی میشی ولی نمیدونی که اسمش عشقه)، اگه تو کلاس درس با بچه زورگوها مشکل داشتین، اگه بزرگترین سرمایه ی زندگیتون *استعداد ذاتی و هنر*تونه ولی آدمای دور و برتون خیلی کم درکتون میکنن و فقط *پول* و *تن دادن به هر کاری* براشون مهمه و خلاصه اگه زبونم لال فکر میکنین *تخیل*ی که دارین چیز زیاد مهمی نیست، *و همه ی اینها دغدغه ی اصلی ذهنتونه* بی درنگ، تاکید میکنم بی درنگ این فیلم رو ببینین.
مهمترین پیام این فیلم برای بچه ها اینکه از متفاوت بودن و رویاپردازی کردن ترسی نداشته باشید. با اینکار نه تنها خودتون خوشحال ترین بلکه دنیا را برای اطرافیانتون هم زیباتر می کنید. فیلمی که در آینده حتما به بچه ام توصیه میکنم که ببینه و الهام بگیره.
نمیدونم چرا ، چطور و کی این فیلمو دانلود کرده بودم.
عصر یک روز تابستونی شروع کردم به دیدنش.گرچه روایت فیلم کودکانه و دلچسب بود ولی در طول تماشاش مدام به خود میگفتم چرا الان دارم این فیلم کودکانه رو نیگا میکنم؟!
نه اینقدر بد بود که از دیدنش منصرف بشم نه اینقدر عالی که محوش بشم ولی کم کم فیلم کار خودشو کرد...ناخودآگاه اشک ریختم...نمیدونم دقیقا واسه چی؟
شاید برای آدماهای معدودی که رنگ دیگه ای به زندگی مون میدن و باید حواسمون بهشون باشه
شاید برای دنیای خالص کودکانه مون
شاید برای غافلگیری های این دنیای نافهم
شاید برای حسرت خوردن لحظه هایی که اجازه ندادیم ذهنمون باز و سیال باشه
شاید ...
دوستان دنبال فیلم عجیبی نباشن.فیلم بی ادعاییه که بدون لکنت به اندازه خودش حرف داره واسه گفتن.
خدا لعنتشون کنه با این فیلم ساختنشون.
قلبم درد گرفت.
دوستانی که از دیدن فیلم احساساتی شدن لطفا خودتون رو کنترل کنید و با ابراز احساسات اسپویل نکنید.
وای خیلی گریه داره:(
خیلی حال نکردم
جلوه های ویژه فیلم افتضاح بود
داستان بیشتر برای رده کودک و نوجوان بود
غمگین بود ولی نه در حد اشک در اوردن
اگه میخوای واقعا گریه کنی برو انیمه مدفن کرم های ابریشم ببین
من تا یه هفته حالم گرفته بود