در سال ۱۹۹۶ گروهی هشت نفره از خبره ترین کوه نوردان تصمیم می گیرند که کوه بلند اورست را فتح کنند ولی آنان در راه صعود به قله کوه , دچار مشکلات زیادی می شوند که ممکن است جان آنها را به خطر بیندازد...
تمام ژانر های مربوط به این اثر:
تمام ژانر های مربوط به این اثر:
دیدگاه کاربران نمایش تمام دیدگاه ها
دیدگاه خود را با سایر کاربران به اشتراک بگذارید.
خطر تراکم تعدادی بازیگر مشهور!
با توجه به واقعی بودن داستان، و اینکه در سال ۱۹۹۸ مستندی به همین نام برای این ماجرا ساخته شده، انتظار می‌رفت فیلم قوی‌تر عمل کند تا حرف جدیدی برای گفتن داشته باشد، اما این‌طور نیست،
داستان و کلیشه‌ی تضاد انسان و طبیعت که همیشه در فیلم‌های رده دوم هالیوودی هم شاهدیم، دوباره تکرار شده.
اگر چه فیلم‌نامه از اوج و فرود‌های مناسبی برخوردار است که جنبه‌ی سرگرم‌کننده‌ی آن را اضافه می‌کند، اما غیر از سرگرمی حرف دیگری ندارد... و البته در شخصیت‌ های زیادش هم که با بازی‌های معمولی اجرا می‌شوند مانده!
کارگردانی نیز کاملن معمولی است و به سختی می‌توان این فیلم را جزو مهم‌های ۲۰۱۵ نام برد...
تعدد شخصیت ها و ضعف در پرداخت آنها
سردرگمی و منسجم نبودن نوع روایت
از مواردی بودن که باعث میشد بیننده با شخصیت ها حس هم ذات پنداری باهاشون نداشته باشه.
در یک جمله خلاصه میکنم : فیلم روح و طراوت نداشت
نمره ۵ از ۱۰
واقعا قشنگ بود......تنها ایرادی که میشه ازش گرفت شخصیت پردازی ضعیفش بود
جاش بورلین مثه فیلم سیکاریو اینجا هم عالی بود......انتظار بازی قوی تری از جیک میرفت
و دیالوگ دوست داشتنی فیلم: چرا باید از کوه صعود کرد ؟ جواب: چون کوه وجود دارد.
از دست ندید....امتیاز من ۸
یک جمله در توصیف کوهنوردان این که:
از کوهنوردان باید ترسید زیرا چیزی برای از دست دادن ندارند یا به هدف خود می رسند یا در راه هدف جان خود را پیشکش میکنند
زیادی کشش داده بودن
بازیها مصنوعی بود
امتیازم ۵
در عین ابهت جادویی ارتفاعات هیمالیا، باید تراژدی های اون رو هم دید.
یکی از غم انگیز ترینشان داستان مرحوم لیلا اسفندیاری است. اولین بانوی ایرانی هیمالیا نورد که هیچگاه چه قبل و چه بعد از فوتشان توجهی شایسته به ایشان نشد. کما اینکه هنوز هم امثال ایشان در این ملک ناسپاس گمنام اند، نمونه اش خانم پروانه کاظمی و احتمالا تعداد دیگری..
اِورست: پرده اول طولانی و پرده آخر خیلی کوتاه و مختصر، فیلم از نظر فیلنامه ای ضعف داره
شخصیت پردازی بسیار ضعیف و فیلم یک هدف کلی داره که از اسم فیلم هم پیداست و نیازی نیست که در طول فیلم بارها و بارها قله رو نشون بده که عظمت اورست رو پست و نا چیز میکنه
موضوعی که فیلم داره باید ماجراجویانه باشه ولی کارگردانی ضعیف و فیلنامه ضعیف باعث شده که حس ماجراجویانه فیلم از بین بره، و در آخر هم با توجه به کوتاه بودن پرده آخر ما هیچ همذات پنداری رو با شخصیت های داستان نداریم
پرده آخر به گونه ای هستش که وقت کم میمونه و کارگردان هم با خودش میگه خب... فیلم دو ساعت شد جمش کنیم بریم بسه دیگه
فیلم فاجعه ای به این میگن نه مزخرفاتی که رولند امریچ میسازه