داستان فیلم در مورد مرد فقیری بنام «ریکی» و خانواده اش است که به دنبال دوچرخه دزدیده شده اش می باشد، که برای پیشرفت در شغلش به آن نیاز دارد.
داستان فیلم در مورد مرد فقیری بنام «ریکی» و خانواده اش است که به دنبال دوچرخه دزدیده شده اش می باشد، که برای پیشرفت در شغلش به آن نیاز دارد.
تمام ژانر های مربوط به این اثر:
تمام ژانر های مربوط به این اثر:
دیدگاه کاربران نمایش تمام دیدگاه ها
دیدگاه خود را با سایر کاربران به اشتراک بگذارید.
Ladri di biciclette اثر ویتوریـو دسیکا بعنوان یکی از قویترین آثار سینمای نئـورئالیست ایتالیا شناخته میشود. دسیکا به عنوان یکی از پیشـگامان سینمای نئورئال در ایتالیا، در این فیلم با استفاده از میزانسـن سنجیده، بازیهای فی البداهـه، بازیگران آماتـور، لوکیشنـهای طبیعـی، و ... توانست تصویری صادقانـه از وضعیت اجتمـاعی، فرهنـگی و اقتصـادی ایتالیا در زمان خود به مخاطبین ارائه سازد. Ladri di biciclette به عنوان یک سنـد از موفقیـت مکتـب نئـورئالیست ایتالیا توانست با الهام از وضعیـت نابهنجـار زمان خود و نیز با طرح مفاهیم جـدی و ملمـوس اخلاقـی، بهمراه یک پایان باز، مخاطب را به تعمـق و تفکـر وادارد. زیبایـی و ارزشهـای Ladri di biciclette هنگامی واضحتـر میشود که با وجود گذشت بیش از نیـم قـرن از ساخت فیلم و نیز دگرگونیهـای عمیـق در شرایط اجتماعـی و وضعیت اقتصـادی از سال اکران تا زمان حاضر، این شاهـکار هنوز توانسته اثـرگذاری خود را بر مخاطبین حفـظ کند. از این جهـت تماشـای این اثر را در کنار دیگر آثار فاخـر سینمای نئـورئالیست ایتالیا به یکایک بینندگان توصیه میکنم. امیدوارم بهره لازم را از این گنجینـه کم نظیر ببرید.
ماندگار
۳ از ۴
همانطور که راجر ایبرت در نقد دزد دوچرخه ، در ترازوی برابری با این اثر ، فیلم ایرانی بچه های آسمان را قرار داده و هر دو فیلم را به عنوان آثاری که خارج از زمان می ایستند معرفی میکند ، بنده هم معتقدم که به هیچ وجه نباید از این اثر تحسین شده ی ایرانی غافل شد چه بسا در تعمق نقد و هماوردی اثر متاخر (ایرانی) در درجه بالاتری قرار گیرد!
با احترام - گلستانی
«وقتی قراره آخرش بمیرم، چرا از نگرانی خودمو بکشم؟»
درد ارمغان این فیلم است!
فیلم «دزدان دوچرخه» فیلمی خارج از زمان و مکان است، و هر جا که انسانیت بُرد داشته باشد، این فیلم نیز می‌تواند اثر‌گذار باشد.
این امر شاید به دلیل طبیعی بودن لوکیشن‌ها و نشان دادن زندگی عادی مردمی باشد که روزانه مثل همین اتفاق را از سر می‌گذارنند... چیزی که همه از آن سخن می‌گویند و به نئورئالیست معروف شد و حتا اسکاری‌ها را به آن واداشت که این فیلم را نامزد اسکار بهترین «مستند» کنند!
اما فکر می‌کنم این اثرگذاری بیشتر به دلیل دردی باشد، که کارگردان، پس از جنگ جهانی خود آن را چشیده، و در زندگی مردم کشورش به وضوح مشاهده‌اش کرده، و شما نیز با دیدن این فیلم آن را مزه مزه می‌کنید... نه می‌توان مقصری برایش پیدا کرد، و نه می‌توان از آن گریخت!
و می‌توان اصل پدید آمدن مکتب نئورئالیست را نیز به همین «درد» نسبت داد و بس!
دردی که در آینده، در نقطه‌ای دیگر از جهان، پس از جنگی دیگر... فیلمی به نام «بچه‌های آسمان» رقم می‌زند! (قطعن نمی‌توان یکی از این دو فیلم را دید، و به یاد دیگری نیفتاد!)
دزدان دوچرخه، داستان زندگیست، و زندگی جاری! پس این فیلم تمام نخواهد شد...
حس این فیلم برای من خیلی نزدیک به فیلم های قوی ایرانی مثل بچه های آسمان (مجید مجیدی ) و بادکنک سفید
(جعفر پناهی ) و .... بود و نوعی ارتباط نوستالژیک داشت ....
بسیاری از گارگردانان سر شناش دنیا مانند وودی الن این فیلمو بهترین فیلمی که تو زندگیشون دیدن میدونن.شاهکار نئورئالیسم دیاا
و البته فراموش نشود که این فیلم الهام بخش موج نوی سینمای ایران است.کارگردانانی هم چون داریوش مهر جویی ،مجید مجیدی و به خصوص عباس کیا رستمی سبک خود را از این فیلم برداشت کردن.
این فیلم در نشان دادن فقر و بدبختی مردم و احوالات ان ها پس از جنگ( جنگ جهانی دوم )و اوضاع کشور ایتالیای جنگ زده بی همتا عمل کرده!
رد پای این فیلم در فیلم های هم چون گاو(داریوش مهرجویی )خانه ی دوست کجاست(عباس کیا رستمی )و بچه های اسمان(مجید مجیدی )به خوبی مشهود است
من به شخصه این فیلمو بالاتر از فیلم های هم چون رم شهر بی دفاع و فیلم های دیگر روبرتو روسولینی و دسیکا بهترین فیلم نئورئالیسم سینما و شاید بهترین فیلم تاریخ سینما میدونم.
متاسفانه امروز و در دوران تسلط هالیوود امریکا بر سینمای جهان و گیشه ای شدن فیلم ها و سوق داده شدن کارگردانان به سوی فیلم های گیشه پسند دیگر حسرت فیلم های هم چون دزدان دوچرخه بر دلمان میماند.
.
.
.
.
.
با تشکر :ازادی (برگمان )
با احترام به دوستان و طرفداران دسیکا.من از این فیلم دسیکا خوشم نیومد.فیلم محترمیه ولی منو درگیر نکرد برعکس کارای فلینی.
به نظر من کارای استاد فلینی یه سروگردن از دسیکا بالاتر در سینمای دل نشین ایتالیا.
«دوچرخه‌دزد ها یا دزد دوچرخه / Ladri di biciclette» یکی از مهم‌ترین آثار دسیکا تلقی می‌شود که در خارج از استودیو و در فضای واقعیِ محله‌های شهر ساخته شده و به شدت بازتاب دهنده نگاه نئورئالیستی دسیکا است. دسیکا در این فیلم از بازیگران آماتور استفاده کرده، انزو استایولا برای نقش کودک، لامبرتو ماجورینی برای نقش پدر و لیانلا کارل را برای نقش مادر به درستی انتخاب کرد و از آنها بازی درخشانی گرفت. در واقع دسیکا نقش اول مردش رو به یک کارگر کارخانه که پسرش رو برای تست بازی گری آورده بود داد و نقش اول زنش رو به خبرنگاری که درمورد انتخاب بازیگر نقش برونو باهاش مصاحبه می کرد داد و نقش برونو و آنتونیو رو فقط به خاطر نوع راه رفتنشان به این بازیگرها داد.