« ايو هرينگتن » ( باكستر ) ، بازيگرى جوان و شيفته و والهه ى دنياى نمايش است كه يك شب با اميد و آرزو خود را به رختكن ستارهى بزرگ برودوی، « مارلو چانينگ » ( ديويس ) مىرساند، و يك داستان غم انگيز و جذاب از زندگى خود را براى او و دوستانش تعريف مىكند...
« ايو هرينگتن » ( باكستر ) ، بازيگرى جوان و شيفته و والهه ى دنياى نمايش است كه يك شب با اميد و آرزو خود را به رختكن ستارهى بزرگ برودوی، « مارلو چانينگ » ( ديويس ) مىرساند، و يك داستان غم انگيز و جذاب از زندگى خود را براى او و دوستانش تعريف مىكند...
7.9
دیدگاه کاربران نمایش تمام دیدگاه ها
دیدگاه خود را با سایر کاربران به اشتراک بگذارید.
شاهکار تاریخ سینماست این فیلم....فیلمنامه این فیلم چیزی نگم بهتره...یعنی شاهکار....اولین فیلمنامه غیرخطی که همه تارانتینو و نولان رو مبدع اون میدونن تو این فیلم به زیبایی استفاده شده...
چمد نمونه از ابداعات فیلمنامه این فیلم که الگوی بسیاری از کارگردانا و فیلمنامه نویسا شده.....
۱- استفاده از چند روای : که در اثار وودی الن بسیار دیده میشه
۲- استفاده از روایت غیرخطی که نولان در ممنتو دقیقا از این سبک در این فیلم کپی برداری میکنه...
۳-دیالوگ ها و روابط عالی بین شخصیتهای داستان، به طوری که من اول فیلمنامه رو خوندم و بعد فیلم رودیدم مثل یک رمان اشتیاق داشتم که صحنه بعدی چع اتفاقی میفته در حالی که در کمتر فیلمنامه ای به دلیل استفاده زیاد ار حرکات بازیگران و توصسف صحنه، اون تعلیق فیلمناه از بین میره..
در مجموع فیلمنامه این فیلم یک شاهکار تمام عیار بود اونم در ۷۰ سال پیش!!!!!وای خدای من !! ۷۰ سال!!به نظرم میشه بهش لقب بهترین فیلمنامه تاریخ سینما رو در کنار فیلمنامه محلی چینی و محرمانه لس انجلس داد و البته انی هال.
حتما حتما تمافیلمو ببینید و حتما به فیلمنامه دقت خاصی داشته باشید
به عالی بود این فیلم. داستانش اصلن قدیمی نشده بود. حتما ببینید
حتی از هیچی هم خوشتون نیاد حیف دخترای به اون خوشگلی نیست دیده نشن
اسپویل ،،
نقد بازیگری در میان شکوه از بازیگری ،، بهترینکلاه برداران بهترین بازیگرانند و بهترین دروغگو ها بهترین نویسندگان ،،، فقط در راه بهتری از استعداد خودشان استفاده کرده اند ،،، پس نمی توان از آن ها خورده ای به دل گرفت ،، ودر راه پیشرفت هم شاید باید بهترین بازیگر و نویسنده ای باشی که می تونهوجود داشته باشه ،،،
همه چیز درباره ایو:
این مرد بازیگری پیشکسوت است. در آغاز تماشاگر سردرگم درمیان شخصیتهاییست که میان سخنان این بازیگر ظاهرا محترم به وی معرفی میشوند. در واقع این اپنینگ ۸ دقیقه ای بیشتر از اینکه به معرفی شخصیت ها یا حال و هوای فیلم بپردازد ابزاریست در دست فیلم نامه نویس تا بیننده را به مبارزه بطلبد و سوپاپ اطمینانی تا اگر نقصی در کار است آن را کمرنگ سازد (البته صرف نظر از آگاهی کم رنگی که به تماشاگر میدهد).
پس ازیک گنگی کوتاه وارد روایتی میشویم که دیالوگ های شنیدنی همراه با بیانی شیوا داستان را پیش میبرند تا کم کم شخصیتها جایگاهشان و روابط بینشان به سادگی و شیوایی زیبایی درون ذهن نقش بندد و همین امر باعث قضاوت راجع به مارگوی خودپسند شیطان صفت و ایو زحمت کش فرشته خوی میگردداین ابزار قدرتمندی در دستان فیلم نامه نویس بوده (و احتمالا تنها پایه فیلم نامه)تا پس از شکلگیری قضاوت در ذهن تماشاگر معادله را به هم بزند.
البته این معادله به شکلی آنی و بی منطق برهم نمیخورد بلکه در نیمه آغازین با توجه به حالات و دیالوگ های ایو که شکلی ریاکارانه دارند و حرص و ولع او برای دریافت نقش را نیز (تحت هر شرایطی)به نمایش میگذارند سیری تدریجی را طی میکند تادر نیمهدوم فیلم و پس از شدت یافتن این روند به نقطه مطلوب میرسد.([تحت هر شرایط] در نیمه اول هم دیده میشود البته با غلظتی کمتر)
پس از دریافت جایزه توسط ایو دو سوال مهم مطرح میشود:
اول اینکه تشکر او از مارگو به قصد طعنه زدم به اوست یا از وی صرفا به عنوان ابزاری که در راه نیل به هدفش سود جسته قدردانی میکند؟
وبعد اینکه آیا این جایزه اخلاقا به وی تعلق میگیرد؟ (از بین استفاده ابزاری از افراد وهمچنین استعداد و پشتکار فرد کدام مهمتر است؟)
صرف نظر از اینها خود مارگو در ۴سالگی ابتکار به خرج داده (برهنه روی صحنه حاظر شده) حال نیز ایو ابتکار به خرج داده و از چند نفر به عنوان پله هایی برای صعودش بهره جسته و چه بسا که این بانوی جوان با ابتکار عمل ستاره درخشان بعدی نباشد؟(چون درهمین ۵ دقیقه حضورش تصویری در آینه از ایو بوده-به راحتی دروغ بافته و در مقابل آینه خودستایی نه تنها با لباس بلکه با تندیس ایو سر تعظیم فرود می آورد.)
در پایان پس از تعظیم در برابر[...؟] بهتر است تا به ابتدای فیلم باز گشته و به سخنان بازیگر ظاهرا محترم گوش فرا دهیم.
شااااااااااهکاری زیبا با برترین گروه بازیگری تاریخ سینما و شاهکارتر از همه هم بت دیویسه
یه فیلم عالی و زیبا که به حق لایق قرار گرفتن توی این لیست هست. البته متاسفانه برعکس برخی از فیلم های این لیست . اول باید به بازی زیبای آن باکستر اشاره کرد که البته شهرت چندانی بدست نیاورد و این تنها فیلم مهم زندگی هنری او بود و مورد دیگر اینکه مرلین مونرو در این فیلم برای اولین بار تنها برای لحظاتی کوتاه جلوی دوربین ظاهر شد
ستاره سینما خانم بت دیویس که با اعتباری که جوزف مانکیویچ با نوشتن چنان شخصیت عالی به او بخشیده و کمک به حفظ و ادامه کارش کرده بود، می گوید: مانکیویچ یک مرد نابغه است که خالق بهترین نقش دوره کاری من می باشد. او مرا از مرگ حتمی نجات داد.
عالی بود این فیلم > داستان واقعا قویی داشت