فیلم فوق العاده بود و مفاهیمی که روشون دست گذاشته بود فوق العاده چالش برانگیز بود طوری که کل زمان فیلم هیجان و کنجکاوی همه ی وجودم رو گرفته بود که ایا این فیلم همون حرفی رو که ازش میترسیم رو می خواد بزنه یا نه...! از دوستانی که بدون دیدن فیلم هر چیزی که یه ذهنشون میرسه رو راجع به صحنه های فیلم اظهار می کنن ازشون خواهش میکنم فقط نیم ساعت فیلم رو بدون پیش داوری و بدون این فکر که صحنه ها اروتیک هستند ببینند و بعد از اون دیگه نمی تونن دیدن ادامه ی فیلم رو به بعد موکول کنن ، به نظر بنده حتی کسانی که پیش زمینه ای در مورد فلسفه و روانشناسی و مفاهیم دیگه ی فیلم ندارن هم میتونن ارتباط لازم رو باهاش برقرار کنن به قولی :
deep down you already know the truth....
اسپویل:
مسائلی که میشه بهش اشاره کرد تمام عقده های درونی و احساس های سرکوب شده ی هر انسانی هست که هر کس راه حل متفاوتی برای رهایی ازونها در پیش میگیره یکی با پر و بال دادن به غرایز ش و دیگری با نفی و به کلی سرکوب تمامی اونها...مثل هزارتویی که در آخر به همون نقطه ی اول میرسی و فرقی نمیکنه کدوم مسیر رو برای رفتن انتخاب کنی...
در قسمت اول دختری جوان و زیبا رو میبینیم که معتاد به سکس هست و همزمان عشق مردی رو در دلش داره که با حقارت در دوران جوانی بکارتش رو ازش گرفته....قسمت دوم فیلم حسی که با دیدن شخصیت اول داریم کاملا متفاوت با قسمت اول بود .... زنی که جوانی رو پشت سر گذاشته و دیگه نه زیباست و نه در حسرت تجربه ی احساستی متفاوت با عشق زندگیشه...چون هرچیزی که در قسمت اول کنجکاویش رو بر می انگیخت از بین رفته چون بهش دست پیدا کرده و فهمیده باز هم تنها چیزی که همیشه به سمتش میره غریزه ی سیری ناپذیرشه که عشق هم در برابرش زانو میزنه و با گذشت زمان رقت انگیز تر شدن این مساله رو میبینیم،و دونستن اینکه همه چیز هر چیزی که فکر می کرده میتونه راه نجاتی براش باشه در جهت عکس عمل کرده و پوسیده شدن و چطور بگم...فــاسد شدنش رو رقم زده، و باز هم همون میل به لذتش که حتی وقتی دیگه درش وجود نداره بخاطر عادتش از هرچیزی که داره میگذره تا دوباره اونو به خودش برگردونه....ارضا شدنی که هرگز خط پایانی نداره همونطور که یکی از دیالوگ های فیلم می گفت مثل گره ای که هر چی اونو بکشی محمتر میشه و اگر اونو به حال خودش رها کنی احساس رهایی بیشتری داری ، انگار که همیشه چیز جدیدی برای امتحان کردن هست و انسان تنها موجودیه که هرگز و هرگز و هرگز هیچکدوم از اینها براش کافی نیست و حتی دیگه اون لذت اولیه رو هم ازشون نمیبره و با این وجود هرگز نمیتونه رهاشون کنه ، انگار که زندگی نام دیگرش رنجه و نیمی از عمر صرف جستجوی لذت ها و نیم دیگرش صرف به هر قیمتی برگردوندن رضایت از لذت های جستجو شده در نیمه ی اول میشه....و پوسیدگی و زوال و نهایتا هیچ....
موسیقی فیلم فوق العاده بود و سکانش آخر چیزیه که همگی ازش میترسیم و اون ذات همگی ماست .....البته شـــــــــــــاید.........
5
امیرحسین طالبی
۹ سال پیش
کیا تند تند زدن جلو فقط صحنه هاشو دیدن؟
5
h.hosseini1997
۹ سال پیش
یکی از اشغال ترین فیلم های عمرم،imdb یک دادم اینجام یک میدم به تشکرم نیاز نیست دوستان،وظیفس
3
mostafa.esp70
۹ سال پیش
یه بار فیلم shame ۲۰۱۱ رو ببینید بعد این فیلم رو. از نظر مفهوم نزدیکن بهم. بعد بگین فیلم پورنه. در ضمن اوناییم که از دیدن واقعیت های دنیای کثافتی که توش زندگی میکنیم آزرده خاطر میشن نباید سراغ این فیلم هارو بگیرن. وئاسه اونا هم کارگردانایی مث کریستوفر نولان هست که batman XXX بسازه. والسلام.
3
mh.akbari
۹ سال پیش
هنگام دیدن فیلم یک هم حس ترحم و هم تنفر و انزجار نسبت شخصیت اصلی در مخاطب ایجاد میشه که واقعا مرموزه. به نظرم کسی جز لارس فون تریه نمیتونست از پس ساخت فیلمی با چنین موضوع و سبک خاصی بر بیاد. واقعا یکی از بهترین قسمت های فیلم هم برای من قسمتی بود که اهنگ Führe Mich رامشتاین در حال پخش بود. انتخاب‌ تریه در این زمینه عالی بود خصوصا که متن اهنگ هم ارتباط تنگاتنگی با موضوع فیلم داشت. کلام اخر اینکه این اثر رو از دست ندید
2
amiralisakhtianchias
۹ سال پیش
کل دنیا همکاری کردن واسه ساختنش
2
feri472
۹ سال پیش
بعد از تماشای دو بار فیلم را پاک کردم حالمو بدکرد.
1
amirksnnt
۹ سال پیش
سلام به نظر من هم این فیلم یکی از بهترین فیلم هایی بود که تا به حال دیدم .من کلا ۱۲ ساله که فیلم میبینم که تو این ۱۲ سال فیلمی که تمام انحرافات و مشکلات رو به این زیبایی بتونه به تصویر بکشه ندیده بودم فقط هر کاری میکنم نمیتونم صحنه آخر فیلم یعنی رفتار اون پیرمرده رو درک کنم.کسی در این باره میتونه کمکم کنه؟
6.8
دیدگاه کاربران نمایش تمام دیدگاه ها
دیدگاه خود را با سایر کاربران به اشتراک بگذارید.
فیلم فوق العاده بود و مفاهیمی که روشون دست گذاشته بود فوق العاده چالش برانگیز بود طوری که کل زمان فیلم هیجان و کنجکاوی همه ی وجودم رو گرفته بود که ایا این فیلم همون حرفی رو که ازش میترسیم رو می خواد بزنه یا نه...!
از دوستانی که بدون دیدن فیلم هر چیزی که یه ذهنشون میرسه رو راجع به صحنه های فیلم اظهار می کنن ازشون خواهش میکنم فقط نیم ساعت فیلم رو بدون پیش داوری و بدون این فکر که صحنه ها اروتیک هستند ببینند و بعد از اون دیگه نمی تونن دیدن ادامه ی فیلم رو به بعد موکول کنن ، به نظر بنده حتی کسانی که پیش زمینه ای در مورد فلسفه و روانشناسی و مفاهیم دیگه ی فیلم ندارن هم میتونن ارتباط لازم رو باهاش برقرار کنن به قولی :
deep down you already know the truth....
اسپویل:
مسائلی که میشه بهش اشاره کرد تمام عقده های درونی و احساس های سرکوب شده ی هر انسانی هست که هر کس راه حل متفاوتی برای رهایی ازونها در پیش میگیره یکی با پر و بال دادن به غرایز ش و دیگری با نفی و به کلی سرکوب تمامی اونها...مثل هزارتویی که در آخر به همون نقطه ی اول میرسی و فرقی نمیکنه کدوم مسیر رو برای رفتن انتخاب کنی...
در قسمت اول دختری جوان و زیبا رو میبینیم که معتاد به سکس هست و همزمان عشق مردی رو در دلش داره که با حقارت در دوران جوانی بکارتش رو ازش گرفته....قسمت دوم فیلم حسی که با دیدن شخصیت اول داریم کاملا متفاوت با قسمت اول بود ....
زنی که جوانی رو پشت سر گذاشته و دیگه نه زیباست و نه در حسرت تجربه ی احساستی متفاوت با عشق زندگیشه...چون هرچیزی که در قسمت اول کنجکاویش رو بر می انگیخت از بین رفته چون بهش دست پیدا کرده و فهمیده باز هم تنها چیزی که همیشه به سمتش میره غریزه ی سیری ناپذیرشه که عشق هم در برابرش زانو میزنه
و با گذشت زمان رقت انگیز تر شدن این مساله رو میبینیم،و دونستن اینکه همه چیز هر چیزی که فکر می کرده میتونه راه نجاتی براش باشه در جهت عکس عمل کرده و پوسیده شدن و چطور بگم...فــاسد شدنش رو رقم زده، و باز هم همون میل به لذتش که حتی وقتی دیگه درش وجود نداره بخاطر عادتش از هرچیزی که داره میگذره تا دوباره اونو به خودش برگردونه....ارضا شدنی که هرگز خط پایانی نداره همونطور که یکی از دیالوگ های فیلم می گفت مثل گره ای که هر چی اونو بکشی محمتر میشه و اگر اونو به حال خودش رها کنی احساس رهایی بیشتری داری ، انگار که همیشه چیز جدیدی برای امتحان کردن هست و انسان تنها موجودیه که هرگز و هرگز و هرگز هیچکدوم از اینها براش کافی نیست و حتی دیگه اون لذت اولیه رو هم ازشون نمیبره و با این وجود هرگز نمیتونه رهاشون کنه ، انگار که زندگی نام دیگرش رنجه و نیمی از عمر صرف جستجوی لذت ها و نیم دیگرش صرف به هر قیمتی برگردوندن رضایت از لذت های جستجو شده در نیمه ی اول میشه....و پوسیدگی و زوال و نهایتا هیچ....
موسیقی فیلم فوق العاده بود و سکانش آخر چیزیه که همگی ازش میترسیم و اون ذات همگی ماست .....البته شـــــــــــــاید.........
کیا تند تند زدن جلو فقط صحنه هاشو دیدن؟
یکی از اشغال ترین فیلم های عمرم،imdb یک دادم اینجام یک میدم به تشکرم نیاز نیست دوستان،وظیفس
یه بار فیلم shame ۲۰۱۱ رو ببینید بعد این فیلم رو. از نظر مفهوم نزدیکن بهم. بعد بگین فیلم پورنه. در ضمن اوناییم که از دیدن واقعیت های دنیای کثافتی که توش زندگی میکنیم آزرده خاطر میشن نباید سراغ این فیلم هارو بگیرن. وئاسه اونا هم کارگردانایی مث کریستوفر نولان هست که batman XXX بسازه. والسلام.
هنگام دیدن فیلم یک هم حس ترحم و هم تنفر و انزجار نسبت شخصیت اصلی در مخاطب ایجاد میشه که واقعا مرموزه. به نظرم کسی جز لارس فون تریه نمیتونست از پس ساخت فیلمی با چنین موضوع و سبک خاصی بر بیاد. واقعا یکی از بهترین قسمت های فیلم هم برای من قسمتی بود که اهنگ Führe Mich رامشتاین در حال پخش بود. انتخاب‌ تریه در این زمینه عالی بود خصوصا که متن اهنگ هم ارتباط تنگاتنگی با موضوع فیلم داشت. کلام اخر اینکه این اثر رو از دست ندید
کل دنیا همکاری کردن واسه ساختنش
بعد از تماشای دو بار فیلم را پاک کردم حالمو بدکرد.
سلام به نظر من هم این فیلم یکی از بهترین فیلم هایی بود که تا به حال دیدم .من کلا ۱۲ ساله که فیلم میبینم که تو این ۱۲ سال فیلمی که تمام انحرافات و مشکلات رو به این زیبایی بتونه به تصویر بکشه ندیده بودم فقط هر کاری میکنم نمیتونم صحنه آخر فیلم یعنی رفتار اون پیرمرده رو درک کنم.کسی در این باره میتونه کمکم کنه؟