در فیلم The Immigrant اوایل دهه ۲۰ میلادی اوا و خواهرش ماگدا برای شروع یک زندگی رویایی به آمریکا سفر می کنند. در جزیره الیس بعد از معاینه دکترها متوجه می شوند که ماگدا مریض است و آنها از هم دیگر جدا می شوند. اوا وارد خیابانهای منهتن می شود و ماگدا در قرنطینه باقی می ماند. در این گیرو دار مردی به نام برونو با اوا آشنا می شود. مردی جذاب اما زیرک و اوا را به فاحشگی می کشاند. بعد از مدتی اوا پسر عموی برونو را می بیند و امیدی برایش ایجاد می شود که شاید تواند از دست برونو فرار کند…
در فیلم The Immigrant اوایل دهه ۲۰ میلادی اوا و خواهرش ماگدا برای شروع یک زندگی رویایی به آمریکا سفر می کنند. در جزیره الیس بعد از معاینه دکترها متوجه می شوند که ماگدا مریض است و آنها از هم دیگر جدا می شوند. اوا وارد خیابانهای منهتن می شود و ماگدا در قرنطینه باقی می ماند. در این گیرو دار مردی به نام برونو با اوا آشنا می شود. مردی جذاب اما زیرک و اوا را به فاحشگی می کشاند. بعد از مدتی اوا پسر عموی برونو را می بیند و امیدی برایش ایجاد می شود که شاید تواند از دست برونو فرار کند…
تمام ژانر های مربوط به این اثر:
تمام ژانر های مربوط به این اثر:
6.4
دیدگاه کاربران نمایش تمام دیدگاه ها
دیدگاه خود را با سایر کاربران به اشتراک بگذارید.
فیلمبردار این فیلم آقای داریوش خنجی ایرانی تبار، یکی از بهترین فیلمبردار های حال حاضر سینما هستند.نامزد اسکار هم بودند.
چند نمونه از آثار ایشون:
هفت (دیوید فینچر-۱۹۹۵)
اویتا (آلن پارکر-۱۹۹۶)
دروازه نهم (رومن پولانسکی-۱۹۹۹)
اتاق امن (دیوید فینچر-۲۰۰۲)
شب های بلوبری من (وونگ کار -وای-۲۰۰۷)
نیمه شب در پاریس (وودی آلن-۲۰۱۱)
عشق (هانکه-۲۰۱۲)
جهان این فیلم جهان ژست هاست... سمفونی نگاه ها، سکوت ها و حرکت هاست... و البته همین موضوع باعث میشه هر سکانس این فیلم به جریانی از احساسات چندگانه و متضاد تبدیل بشه... برونو و گروهش به خونه برگشتن. اوا توی اتاق تنهاست. برونو به سراغش میره تا دعوتش کنه به جمع خودشون. اوا امتناع میکنه. برونو به عکس های توی دستش نگاه میکنه. اوا خاطره قتل پدرومادرش رو نقل می کنه که ناظرش بوده. برونو همدردی می کنه و میخواد که دراغوشش بکشه. اوا می ترسه و میگه به من دست نزن. برونو خشمگین ومنزجر میشه و ماجرای اونچه که شب اول شاهدش بوده رو پیش میکشه. دزدی اوا از همکارش توی رستوران.. همه ی فیلم همین جاست.. ترس، انزوا، دوستی، نیاز، بی اعتمادی و البته در عین حال نامعین و غیرقطعی... انگار هر سکانسی حاوی تمام اون پیچیدگی ای هست که توی کل فیلم جاریه...جیمز گری در این شیوه فیلم سازی و در این حرکت ظریف بین ژست ها و نگاه ها و پیش بردن مفهوم های کلان از دل اونها فیلمسازی از تبار جان فورد نشون میده...
یه فیلم کاملا معمولی با درز و ابهام های زیاد توی فیلمنامه آدم به سختی مجبور به دنبال کردنش میشه.داستان کلیشه ای و البته بازی ها هم در حد معمولی.دیدن و ندیدنش فرقی نداره
بخاطر نظر دو دوست عزیزم molavibrothers و ari۲۰۱۲ که واسه من یه دنیا ارزش داره این فیلمو میبینم و شک ندارم که فیلم خوبی هستش هم بخاطر نظرات دوستان گلم و هم بدلیل وجود این بازیگرهای قابل در فیلم.به دوستان توصیه میکنم دانلود کنن.به ari۲۰۱۲ باید بگم شما ارزشتون بالاتر از بحث کردن با کسایی هستش که شخصیت خودشونو به همه نشون دادن.
یک فیلم عالی و بسیار درگیرکننده ...جدا از داستان کلیشه ای پرداخت بسیار خوبی داشته و مخصوصا پایان بی نظیر ..
خواکین فونیکس الحق که استاد بازیگریه ...
خیلی فیلم گندی بود حالم بهم خورد
فیلم داستان خیلی ویژه و تازه ای رو دنبال نمی کنه اما به مخاطب کمک می کنه تا با زندگی آدمهایی در یک مکان و زمان خیلی خاص ( تقریبا اوایل شکل گیری شهرهای بزرگ ، قوانین و بافت جامعه در آمریکا ) همراه بشه و باهاشون همزاد پنداری کنه. و از این نظر خیلی موفقه
فیلمنامه اثر به شدت ضعیف بود
بزرگترین مشکل شخصیت پردازی ناقص کاراکترا بود.من تا آخر فیلمم شناخت دقیقی از شخصیتا نداشتم
و داستان فیلم هم بسیار ضعیف بود و هیچ نکته خاصی نداشت
در کل من که پشیمون شدم از دیدنش