در یکی از جزایر بورابورا،"ماتاهی" ماهیگیری جوان عاشق "رری" است.اما او به عنوان خدمتکار مقدس انتخاب شده است.آنها از سنتهای خود فرار می کنند اما آیا در جامعه ای متمدن خوشبخت خواهند شد؟
در یکی از جزایر بورابورا،"ماتاهی" ماهیگیری جوان عاشق "رری" است.اما او به عنوان خدمتکار مقدس انتخاب شده است.آنها از سنتهای خود فرار می کنند اما آیا در جامعه ای متمدن خوشبخت خواهند شد؟
یک فیلم مستند روایی و داستان‌گونه در سبک درام و رمانتیک به کارگردانی فریدریش ویلهلم مورنائو است که در سال ۱۹۳۱ منتشر شد.
فیلم از دو بخش مجزا تشکیل شده است. بخش اول «بهشت» نام دارد و درباره زندگی دو عاشق است که در یکی از جزایر پلی‌نزی با عشق زندگی می‌کنند تا آنکه دختر را بر طبق یک سنت، اجباراً برای خدمتگذاری خدایان انتخاب می‌کنند و این دو مجبور به فرار می‌شوند. قسمت دوم فیلم «بهشت گمشده» نام دارد و زندگی این جوان عاشق را در یکی از جزایر مستعمره نشان می‌دهد که تلاش می‌کنند خود را با تمدن غرب تطبیق دهند و اینکه چگونه از این دو سوءاستفاده می‌شود.
عنوان فیلم از یک آئین سنتی در پلی‌نزی گرفته شده که در زبان تونگایی به همین صورت تلفظ می‌شود و واژهٔ تابو در زبان انگلیسی نیز از آن مشتق شده است.
این فیلم، آخرین فیلمِ فریدریش ویلهلم مورنائو بود و وی یک هفته قبل از اکران آن در نیویورک در یک سانحۀ رانندگی در ۱۱ مارس ۱۹۳۱ درگذشت.
در سال ۱۹۹۴ میلادی، کتابخانه ملی کنگره ایالات متحده آمریکا این فیلم را «به‌لحاظ فرهنگی، تاریخی یا زیبایی‌شناختی پُراهمیت» قلمداد کرده و آن را جهت حفظ و نگهداری دائمی به فهرست ملی ثبت فیلم افزود.
7.7
دیدگاه کاربران
دیدگاه خود را با سایر کاربران به اشتراک بگذارید.
یک فیلم مستند روایی و داستان‌گونه در سبک درام و رمانتیک به کارگردانی فریدریش ویلهلم مورنائو است که در سال ۱۹۳۱ منتشر شد.
فیلم از دو بخش مجزا تشکیل شده است. بخش اول «بهشت» نام دارد و درباره زندگی دو عاشق است که در یکی از جزایر پلی‌نزی با عشق زندگی می‌کنند تا آنکه دختر را بر طبق یک سنت، اجباراً برای خدمتگذاری خدایان انتخاب می‌کنند و این دو مجبور به فرار می‌شوند. قسمت دوم فیلم «بهشت گمشده» نام دارد و زندگی این جوان عاشق را در یکی از جزایر مستعمره نشان می‌دهد که تلاش می‌کنند خود را با تمدن غرب تطبیق دهند و اینکه چگونه از این دو سوءاستفاده می‌شود.
عنوان فیلم از یک آئین سنتی در پلی‌نزی گرفته شده که در زبان تونگایی به همین صورت تلفظ می‌شود و واژهٔ تابو در زبان انگلیسی نیز از آن مشتق شده است.
این فیلم، آخرین فیلمِ فریدریش ویلهلم مورنائو بود و وی یک هفته قبل از اکران آن در نیویورک در یک سانحۀ رانندگی در ۱۱ مارس ۱۹۳۱ درگذشت.
در سال ۱۹۹۴ میلادی، کتابخانه ملی کنگره ایالات متحده آمریکا این فیلم را «به‌لحاظ فرهنگی، تاریخی یا زیبایی‌شناختی پُراهمیت» قلمداد کرده و آن را جهت حفظ و نگهداری دائمی به فهرست ملی ثبت فیلم افزود.
این مورنائو چقدر خوبه! چقدر سینماست