لس آنجلس. در اتاق هتلي، «پينک» (گلداف) ستاره ي راک در حالت خمودگي و رخوت نشسته است. پس زمينه ي اين دل مردگي به زندگي گذشته اش برمي گردد: او پدري داشته که در جنگ جهاني دوم کشته شده و مادري که «پينک» را زير سلطه ي کامل خود بزرگ کرده است...
تمام ژانر های مربوط به این اثر:
تمام ژانر های مربوط به این اثر:
7.5
دیدگاه کاربران نمایش تمام دیدگاه ها
دیدگاه خود را با سایر کاربران به اشتراک بگذارید.
all and all is just another brick in the wall..
راجر واترز مد و ملایمت و ملیجک بازی منتقد بی آزار عرصه ی رسانه و هنر نیست. راجر واترز ادای روشنفکری چپ های شرمنده و پزهای حال بهم زن سلبریتی های تیتیش و شرم خیریه های شکم های سیر و پس ماندگی و شوآف های چند قرانی نیست. از آنهاست که تک نفره یک جهان رسانه و دغل و دروغ را حریفند. خوشا به حال ما که صدایش را می شنویم و از او می آموزیم.
برای کسانی که با پینک زندگی کردن و درکشون کردن خیلی بیشتر از یک فیلم ارزش داره
اشعار پیچیده و مفهومیه پینک فلوید با تصاویر زیبا و انقلابی این فیلم معجونی رو میسازه که درک و هضمش بسیار دردناک و توام با غم و اندوهیه که در پلان به پلان فیلم و نت به نت موسیقی پینک میشه اون حسش کرد.
یه چیزی که شاید تو یه فیلم قصد بیانش رو داشت ولی زیاد روش تاکید نکرد مفهوم تجاوزه.تجاوز به مفهوم عام اما تجاوز یک مفهوم جنسیه و اتفاقا فاعل هم هست،فرقی نمیکنه که پشتش زنه یا مرد یعنی انسان به هر شکلی داره بهش تجاوز میشه و این اتفاق از طرف رسانه ها میوفته،تلوزیون ها دارند تجاوز میکنند تا بقیه... یعنی انسان بدونه این که خودش بدونه، در حقیقت در اون شرایط منفعلانه قرار میگیره و هیچ کاری از دستش بر نمیاد و فقط داره تحت فشار قرار میگیره که اتفاقا نتیجه ی این فشار ها و تجاوز ها هم در آخر فیلم به زیبایی به تصویر کشیده میشه و پینک که یک انسان ساختار شکن و تابو شکن هست در نهایت دیوار محدودیت ها و مرزها رو میشکنه و انقلابی بزرگ رخ میده
آقا اگه بهتون بگم این فیلم و ۱۰۰ بارم بیشتر دیدم اونم همون حدود ۳۰ سال پیش اونم فقط در عرض مثلاً یکسال باورتون میشه ؟ من ۳۰ ساله طرفدار پینک فلویدم . از دو سه سالگی گوشم با آهنگهای گروه پینک فلوید آشنا شد تا زمان جدا شدن راجر واترز از گروه . چون داداش بزرگم یکی از طرفداران دو آتیشه پینک فلوید بود صبح تا شب با صدای بلند تو اطاقش گوش میداد. نمیشدم نشنوی . اینکه به ما هم سرایت کرد. اینقدر دوسش دارم که تمام آلبومهاشونو آلبومهای راجر واترز بعد از جدایی از پینک فلوید اوّل روی نوار کاست مادر و بعدم سی دی سفارش دادم که یکی از اقوام برام بیاره از خارج . به نظر من بهترین گروه دنیا بوده هست و خواهد بود . بعد از پینک فلوید هم عاشق گروه نروژی ( A.HA )بودم و هستم . اون گروه سه نفری هم لنگشون پیدا نشد و نخواهد شد.
پینک فلویدی که با الهام از دو هنرمند بلوز تشکیل شد ولی همین بلوز باید در مقابل عظمت این بند تکرار نشدنی prog rock زانو بزنه.
پینک فلوید صرفا یک بند نیست,یک اندیشست,یک فلسفست,یک جهان بینیه...
سیستم آموزش و پرورش، نظام سلامت، ارتش، رسانه و ... اگر غلط باشد، هر کدام آجری است در دیوار پینک فلوید...
من با فیلم و آلبوم های پینک فلوید زندگی کردم تا قبل این که پینک فلوید رو بشناسم فقط نفس میکشیدم
pink floyd for ever
شاید بشه گفت پینک فلوید بهترین در دنیا هست... چیزی فراتر از موسیقی و فلسفه ـست. گاهی احساس می کنم اگه همینگوی قرار بود عاشق یک جریان موسیقی بشه اون چی بود؟چطور دنیای تلخ و رک داستان هاش را به یک گروه متصل می کرد...احساس می کنم فقط و فقط به پینک متصل می شد...چه قدر خوشبخت تر از ارنست همینگوی ام که تو زمونه ای هستم که پینک حضور داره با آثارش...
فیلم یک فیلم استثنایی هست . مثل یک موزیک ویدئو طولانی با معنی هست که پر از آهنگ های با مفهوم پینک فلوید هست.به نوعی پیرامون اسارت بشری و معصومیتی که معلوم نیست کی از دست رفت و بادی که ما را نبرد...
۱ high hopes
۲ echoes
۳ time
۴ breath
۵ comfortably numb
۶ what do you want from me
۷ wish you were here
۸ hey you
۹ another brick in the wall part II
۱۰ us and them