داستان سریال درباره یک معلم شیمی میانسال است که متوجه می شود که دارای سرطان ریه است و ۲ سال بیشتر وقت برای زندگی ندارد. او که وضع مالی خوبی ندارد و دارای همسر و پسری معلول می باشد، به این فکر می افتد که باید قبل از مردن زندگی خانواده خود را تامین کند. پس با توجه به آشناییش به علم شیمی، همراه با یکی از شاگردان سابقش شروع به ساخت و فروش مواد مخدر می کند...
داستان سریال درباره یک معلم شیمی میانسال است که متوجه می شود که دارای سرطان ریه است و ۲ سال بیشتر وقت برای زندگی ندارد. او که وضع مالی خوبی ندارد و دارای همسر و پسری معلول می باشد، به این فکر می افتد که باید قبل از مردن زندگی خانواده خود را تامین کند. پس با توجه به آشناییش به علم شیمی، همراه با یکی از شاگردان سابقش شروع به ساخت و فروش مواد مخدر می کند...
تمام ژانر های مربوط به این اثر:
تمام ژانر های مربوط به این اثر:
7.8
دیدگاه کاربران نمایش تمام دیدگاه ها
دیدگاه خود را با سایر کاربران به اشتراک بگذارید.
خوش بحال اونایی که میخوان این سریال بی نظیر و یگانه رو برای اولین بار ببینن ...
بعد از Game Of Thrones بهترین سریالِ تاریخِ !
واقعا زیباست ! یعنی هر چقدر از قشنگی این سریال بگیم کم گفتیم !
اونایی که اهلِ سریال نیستن بهشون پیشنهاد میکنم که این ۲ تا سریال یعنی Game of Thrones و Breaking Bad رو ۱۰۰% ببینن ! چون اینا سریال نیستن ! یه دنیایین واسه خودشون !
نمره ی من به این سریال ۱۰ از ۱۰ .
قشنگ ترین دیالوگ عمرم
والتر وایت: اصلا می دونی داری با کی صحبت می کنی؟ میدونی من در سال چقدر درآمد دارم؟ حتی اگه بهت بگم باور نمی کنی. می دونی اگه یکباره تصمیم بگیرم کارم رو بزارم کنار چی میشه؟ یک تجارت غول آسا بدون من براحتی متوقف میشه! نه، قطعا نمی دونی داری با کی صحبت می کنی، پس بزار برات روشن کنم! من در خطر نیستم، اسکایلر. من خود خطر هستم! یه نفر در رو باز می کنه و بعدش تیر میخوره، فکر می کنی من اونم؟ نه! من اونی هستم که در میزنه!
لایک کنید ببینم چن نفر دیوونه ی این سریال و این دیالوگن
کیا از زن و خواهر زن والترمخصوصا خواهر زنبدشون میاد؟ لایک کنید ببینیم چند نفریم
والتر وایت: اصلا می دونی داری با کی صحبت می کنی؟ میدونی من در سال چقدر درآمد دارم؟ حتی اگه بهت بگم باور نمی کنی. می دونی اگه یکباره تصمیم بگیرم کارم رو بزارم کنار چی میشه؟ یک تجارت غول آسا بدون من براحتی متوقف میشه! نه، قطعا نمی دونی داری با کی صحبت می کنی، پس بزار برات روشن کنم! من در خطر نیستم، اسکایلر. من خود خطر هستم! یه نفر در رو باز می کنه و بعدش تیر میخوره، فکر می کنی من اونم؟ نه! من اونی هستم که در میزنه!
من دیگحرفی ندارم:}
روز معلم بر برترین معلم دنیا مبارک !
شدیدا دلم میخواد جای اونی باشم که برای بار اول میخواد این سریال رو ببینه
میشکند اما آن چیز را که ماورای بدی است او مرز زیبایی شناختی مارا میشکند:
خیلی ها این سریال رو محکوم میکنند به اینی که خیلی رونذش کنده،اصولا اصلا هیجانی نیست،جذاب نیست مخصوصا در فصول ابتدایی،داستان الکی کش داره و ...
اون چیزی که من رو دیوونه این سریال کرده (ساختاره) که در نطر من از شخصیت پردازی،فیلم برداری،درام ناب تشکیل میشه.
برخلاف خیلی از دوروبریام که یا سریال رو دیده بودند و یا میدیدند و میگفتن تازه سریال از فصل ۲ یا ۳ به بعد جون میگیره و اون موقع تازه زیبا میشه،از همون اول سریال برام زیبا بود.
فیلم برداری: فقط کافیه به فیلمبرداری سریال دقت کنید به لانگ شات های عجیب و دیوانه کننده که بعضی هاشون فقط در حد دو سه ثانیه میان و میرن.
(اسپویل)
.
.
.
بازی اشیا: نکته زیبایی در فیلمنامه وجود داره و اون نقش دادن به اشیاست که این رو به این شدت و زیبایی جایی ندیدم.اگر یادتان باشد یک قسمت کاملا حول یک (مگس) بله فقط یک مگس میگشت شاید بعضی ها بگویند این هم اثباتی بر کش دار کردن سریاله اما باور کنید اگر خوب روی آن قسمت فکر کنید یکی از زیبا ترین قسمت های سریال است.در ادامه سریال هم بار ها در فیلم برداری یک مگس و والتر با فوکوس رو به روی هم یاد آور آن قسمت زیبا و فوق العاده میگشت.یا مثالی دیگر آن فرشی است که بنکی پایش به آن گیر کرد و آسیب شدیدی دید اگر دقت به فیلمبرداری میکردید درست قسمت قبل آن اتقاق پایش به آن فرش گیر کرده بود و چیزی هم در مورد آن گفت و درست چند قسمت بعد همان فرش آن بلا را سرش می آورد.مثالی دیگر جاروی خانه جسی است اگر یادتان باشد چند صحنه فیلم برداری بود که فقط و فقط جارو را در حال تمیز کردن نشان میداد و در آخر جارو نقشش را با پیدا شدن رایسین جاسازی شده در آن بازی میکند.بسیاری مثال های دیگر نیز در این ارتباط وجود دارد.
شخصیت پردازی: شما را نمیدانم اما از نطر من واقع گرایانه ترین سریال شاید تاریخ همین سریال است.چیزی به نام سوپر قهمرمان وجود ندارد که بتواند بر همه تماما فایق آید و همه با هم در تقابل به سر میبرند و حق خود را میخواهند و تسلیم نمیشوند.آیا چیزی جز شخصیت پردازی سبب دوست داستن والتر توسط شما میشود با آن همه اعمال زننده آیا جز شخصیت پردازی سبب دوست داشتن(یا تنقر) از جسی با آن همه دیوانه بازی های اوست؟حتی فرینگ هم میتواننست دوست داشتنی باشد.
اسکایلر،فرینگ،مایک،هنک،ماری،سال،پسر والت،کدامشان را نشناخته اید؟رفتار های کدام را نمیتوانید توجیه کنید با شخصیتشان؟ به واقع هیچ یک
اوج فهم شخصیت پردازی توسط بیننده از نطر من آن جاست که هنک کشته میشود من یادم نمیاید شخضیتی نه اول در یه فیلم یا سربال بمیرد و من اینقدر اعصابم خورد شود و سردرد بگیرم گویی هنک را از نزدیک میشناختم و این فوق العادست.
به واقع انسان از یک سریال یا فیلم چه میخواهد که در این سریال به آن نمیرسد.
یا حق