نقد فیلم به نظر من فیلم دشمن علاوه بر همه تعریفاتی که دوستان کرده اند بسیار فیلم بدی است اما سعی می کنه خودشو خیلی جدی نشون بده و تماشاگر عام رو مرعوب خود کند. فیلم اصلا جدی نیست و اصلا سینما نیست و فیلمساز چه در این فیلم چه در فیلم جدیدترش نشون داده که سینما بلد نیست بلکه ۴ تا نظریه خونده و خواسته اونا رو به فیلم دربیاورد که نتونسته. هنر سینما ابزار خودش رو داره برای به تصویر کشیدن مسائل جدی که امثال فلینی ، برگمان، هیچکاک ، فورد و تا حدی ملویل ، کوبریک و کوروساوا و بونوئل به خوبی بلدند. غیر این بهتره فیلمساز یه مقاله روانشناسی یا فلسفی بنویسه تا فیلم بسازه چون بسیار کار سختی که شما بتوانی مضمون سینمایی خلق کنی که کارگردان مفهوم زده ی ما توان آن را ندارد. در سینما هر آن کس که ظاهر را خوب می بیند تواناتر است.چرا که به قول فلینی همه چیز درون تصویر است شما فقط کافی است که ببینید.اصلا در سینما همه چیز به درد دیدن می خورد و هرکه بهتر ظاهر را ببیند بیشتر لذت می برد. شما باید در سینما اگر می خواهید نظریه ای را به فیلم تبدیل کنید باید به توانید آن را به زبان سینما سخن گفتن یاد دهید.اگر می خواهیدفیلم روانکاوانه ی از نوع فرویدی بسازید نمی توانید یه آدم لذت طلب را در فیلمتان بگذارید و به گویید که این نماد نهاد به معنای فرویدی است بلکه باید یک شخصیت کامل بسازید، نه کاریکاتور ،که روح بگیرد و مثل یک انسان عادی قابل باور شود و حالا با او کار کنید چرا که حالا یک مفهوم نیست بکه یک کاراکتر روح دار واقعی سینمایی است نه یک نماد مسخره. همینطور اگر می خواهید مادر فرویدی بسازید این هم باید از نو دوباره ساخته شود سینما هر نماد یا اسطوره ای که بخواهد نشان دهد باید آن را از نو بیافریند و در فیلم از آن خودش کند با مصالح سینما. فیلم دشمن چون ظاهر ضعیفی داره هیچ باطنی هم ندارد و اساسا توخالی است .آدام که یک معلمه تاریخ و مدام حرف های تکراری مشهور رو به زبان میاره کمی شعار گونه که هیچی به ما نمی ده و کارگردان سعی کرده یه آدم الکی افسرده که معلوم نیست چرا رو دربیاره یعنی اساسا قبل از این که شخصیت فیلم باور پذیر شود کارگردان این را پیشفرض می گیرد و ادامه می دهد. اون تصاویر اول و همچنین آخر فیلم که دیگه خیلی پرداخت نشده است و شما مجبورید برید مطالعه کنید تا بفهمید این یعنی اینکه فیلم خودبسنده نیست چون نتوانسته است نماد را از دوباره بیافریند.کنجکاویش برای دیدن آنتونی هم زیاد معلوم نیست چون در ظاهر منطق ندارد و همچنین آنتونی و زنش هم کاملا شخصیت پردازی نشده اند.آنتونی که اصلا معلوم نیست چیه یه کاریکاتور شهوترانه که شهوت رانی او هم باور من نمیشه و زنه هم که بیشتر فقط کارکرد رازآمیز داره تا شخصیت باشه البته حتما باز دوستان از توی اینم یه نماد در میارن چون خودش که به ما چیزی نمیده..و اونم از آخر فیلم که دیگه خیلی بده. اگر فیلم دشمن به جنگ درون انسان توجه داره چون سینماست باید بتواند آن را به تصویر بکشد و حس ما را برانگیزد نه اینکه ما را گیج کند .فیلم حسی تولید نمی کند و سعی می کند فریب دهد و چند مفهوم یادتون بده . به نظر من کارگردان توان آن را نداشته است که این مسئله پیچیده را به تصویر بکشد.
9
sd.shakib
۸ سال پیش
اسپویل نیست
دوستان اهل مطالعه حتما با نام ژوزه ساراماگوبه خاطر کتاب کوری blindness آشنا هستند. ساراماگو تنها پرتغالی هست که برنده جایزه نوبل ادبیات شده. از همین رو سعی میکنم رمان هایی که نوشته را در زمان مناسب مطالعه کنم.
یکی دیگر از کتاب های او که شخصا خیلی دوستش دارم به اسم همزاد the double هست. کتابی که خوندنش به همه ی دوستان توصیه میشه چون رمانیست که یک نویسنده ماهر در دوران پختگی خود نوشته است.
وقتی بعد از اتمام رمان همزاد کتابو بستم اینقدر برام جذاب بود که کلی تو اینترنت دربارش گشتم و متوجه شدم این فیلم اقتباسی از آن رمان است و برای دیدن این فیلم با نقش آفرینی جیک ییلنهال لحظه شماری میکردم.
اما اگر رمان را خوانده باشید و فیلم هم دیده باشید بعد از مشاهده میفهمید که این فیلم نتونسته زیبایی رمان را با خودش همراه کنه، برای همین تعجب نمیکنم وقتی میبینم از metacritics نمره ۶۰ کسب کرده.
نویسنده تفکرات ثالثی را در رمان ساراماگو تزریق کرده و از اون یک فیلم بیرون کشیده، پس شخصا به عنوان شخصی که رمان را اول را خوندماین فیلمو توصیه نمیکنم.
برای کسایی که رمان را نخوندن هم باید بگم اگه از فیلم های تمثیلی خوشتون میاد دانلود کنید ببینید منظورم فیلم هایی شبیه فیلم nocturnal animals هست.
6
mohamadrb1378
۸ سال پیش
به گونه ای خیلی زیرکانه با روح و روان ادم بازی میکنه . توصیه میکنم یا به محض تموم شدن فبلم یا قبل فیلم مطالعه ی مختصری در مورد نظریه ی روانکاوی فروید داشته باشین تا هضم مفهوم فیلم راحت تر بشه . به شدت توصیه میکنم این فیلمو ببینید . یک درام فوق العاده تاثیرگذار .
5
javadjoon62
۹ سال پیش
کاملا بی معنی بود ... حالا اینکه بعضیا میگن خیلی معنی داشت باید در جواب بگم که چه فاییده ای داره وقتی داری فیلمو میبینی معنیشو نمی فهمی بعد که بری نقدشو بخونی بفهمی!
5
asssssghar_msi
۸ سال پیش
فیلم در ترازی نیست که آن را در کلاس کاری لینچ و برگمان دانست. سعی و تلاش کارگردان برای خلق صحنه ها و رفتارهای انحرافی و یا پنهان سازی اهداف و ایجاد یک فضای تعلیق گونه بی فایده است. دیالوگ های کوتاه و کم گویی های فیلمنامه در راستای طراحی یک فضای معما گونه طرح و شکل مبهم و قوی تر نشان دادن فیلم است وقصد دارد با کم گویی بر دیگران تاثیر بگذارد. فیلم حرفی برای گفتن ندارد ولی کارگردان باهوش و فریبکار است او برای اینکه بیننده را متقاعد سازد که در حال تماشای یک فیلم غنی است هر از چند گاهی با بکارگیری جملاتی از بزرگان و نمایش صحنه های نامتعارف (به ویژه صحنه آخر فیلم) می کوشد داستان را مبهم بی پایان و رمزآلود نشان دهد. به جرات می توان گفت با اثر ضعیفی سر و کار داریم که اگر موسیقی متن و زمان کوتاه فیلم نبود بیننده رغبتی برای تماشای فیلم نداشت.
5
Alireza Nsr
۹ سال پیش
دشمن ، تقابل با خود خیالی. حقیقتی که می توان در رابطه با این اثر به آن اشاره کرد این است که بیشتر بیننده ها پس از اتمام فیلم آن را با عصبانیت شیفت دیلیت می کنند ! چرا که گمراه شده اند و پایان فیلم بسیار برایشان منزجر کننده و غیرقابل درک بوده است. این اثر را می توان به نوعی یک فیلم سورئال دانست اما با شنیدن عبارت سورئال در سینما ذهن همه متوجه آثار دیوید لینچ می شود و با توجه به فیلمهای لینچ که از نمادهای سورئال فراوانی متشکل شده است و میزان گمراه کنندگی آن نیز زیاد است نمی توان فیلم دشمن را سورئالی به سبک لینچ دانست ! البته این باور در خلال فیلم شکل میگیرد ولی در سکانس پایانی می توان نتیجه گرفت که این اثر اگر سنگینتر از آثار لینچ نباشد در حد آنها سنگین است ! در این اثر ، Denis Villeneuve با هنرمندی زیرکانه ای تقابل با خود خیالی را نشان می دهد. آدام شخصیتی ساده ، به ظاهر خسته و غمگینی دارد که زندگی روزمره اش به طرز کسل کننده ای تکرار می شود. چنین شخصیتی واضح است که نیاز دارد یک خود خیالی را در خود پرورش دهد ! اما آیا تبدیل شدن به آن خیال واقعا خواستهء اوست ؟ آیا در این فیلم با دو شخصیت رو به رو هستیم یا هر دو یکی هستند ؟ نکات زیر به روشنتر شدن فیلم کمک میکنند :
۱. فیلمی که آدام می بیند ، خواستن ، توانستن است ، اسمش قرینه ای است برای تفکیک دو شخصیت ، واقعی و مطلوب خیالی ، یعنی آدام اگر بخواهد می تواند به آن شخصیت (آنتونی) تبدیل شود.
۲. خاکستری و ساکت بودن فضای شهر. این نشانه ایست بر رویا و خیالی بون فضای فیلم. آدام در خواب خود چنین تجربه ای می کند ، خوابی که از زمانی آغاز می شود که از خواب می پرد و فیلم را مجددا می بیند . خدمتکار هتلی که شبیه به آدام است چهره ای بشاش دارد و بشاش بودن از صفاتی است که در زندگی آدام گم است !
۳. وجود رتیل بزرگ بر روی شهر ! این قرینه ایست که کارگردان با زیرکی در فیلم گمارده است تا نشان دهد فیلم در حوزهء خیال است .
۴. وجود رتیل در اتاق آنتونی ( سکانس پایانی ). می توان گفت کلیدی ترین سکانس فیلم ، پایان آن است. رتیل ( یا عنکبوت ) از منظر روانکاوی یونگ در تاویل رویا نماد مشکلات مردان با زنان است. آدام به خوبی می داند که واقعا نیاز دارد به شخصیت شاد و کمالگرا و بشاشو هوسباز آنتونی تبدیل شود ولی درست در لحظهء یک قدمی تبدیل شدن به آنتونی ، کلیدی را پیدا میکند که راه را برای خیانت به همسر می تواند باز کند. در آن زمان رتیلی را میبیند و اصلا تعجب نمیکند ! چرا که می داند رفتن به کلوب زیرمینی ( که گاهی سکانسهایی از آن نمایش داده می شد ) منجر به نابودی و به وجود آمدن مشکلات در زندگی زناشوییش می شود. آدام در این سکانس متوجه می شود که شخصیت خیالی را اشتباه انتخاب کرده است ! ( این امر در تک تک سکانسهای تقابل آنتونی و آدام واضح است ) .
به طور کلی ، این اثری است که باید چندبار آن را دید و لذت برد. بازیهای Jake Gyllenhaal ،Melanie Laurent ، Sarah Gadon در این فیلم ، واقعا عالی است.اما موسیقی متن این فیلم به درستی انتخاب نشده و در برخی سکانسها آزاردهنده است و ذهن را از فضای فیلم دور می کند.
علیرضا
3
aliasadi7
۸ سال پیش
دوستان دانلود نکنین...حیف وقت و هزینه
3
mehran.ifilms
۸ سال پیش
خواستم توضیحاتی بدم که دیدم دوستان بسیار خوب درمورد فیلم توضیح دادن,واقعا فوق العاده بود... امتیاز: ۹
دیدگاه کاربران نمایش تمام دیدگاه ها
دیدگاه خود را با سایر کاربران به اشتراک بگذارید.
نقد فیلم
به نظر من فیلم دشمن علاوه بر همه تعریفاتی که دوستان کرده اند بسیار فیلم بدی است اما سعی می کنه خودشو خیلی جدی نشون بده و تماشاگر عام رو مرعوب خود کند. فیلم اصلا جدی نیست و اصلا سینما نیست و فیلمساز چه در این فیلم چه در فیلم جدیدترش نشون داده که سینما بلد نیست بلکه ۴ تا نظریه خونده و خواسته اونا رو به فیلم دربیاورد که نتونسته.
هنر سینما ابزار خودش رو داره برای به تصویر کشیدن مسائل جدی که امثال فلینی ، برگمان، هیچکاک ، فورد و تا حدی ملویل ، کوبریک و کوروساوا و بونوئل به خوبی بلدند. غیر این بهتره فیلمساز یه مقاله روانشناسی یا فلسفی بنویسه تا فیلم بسازه چون بسیار کار سختی که شما بتوانی مضمون سینمایی خلق کنی که کارگردان مفهوم زده ی ما توان آن را ندارد.
در سینما هر آن کس که ظاهر را خوب می بیند تواناتر است.چرا که به قول فلینی همه چیز درون تصویر است شما فقط کافی است که ببینید.اصلا در سینما همه چیز به درد دیدن می خورد و هرکه بهتر ظاهر را ببیند بیشتر لذت می برد.
شما باید در سینما اگر می خواهید نظریه ای را به فیلم تبدیل کنید باید به توانید آن را به زبان سینما سخن گفتن یاد دهید.اگر می خواهیدفیلم روانکاوانه ی از نوع فرویدی بسازید نمی توانید یه آدم لذت طلب را در فیلمتان بگذارید و به گویید که این نماد نهاد به معنای فرویدی است بلکه باید یک شخصیت کامل بسازید، نه کاریکاتور ،که روح بگیرد و مثل یک انسان عادی قابل باور شود و حالا با او کار کنید چرا که حالا یک مفهوم نیست بکه یک کاراکتر روح دار واقعی سینمایی است نه یک نماد مسخره. همینطور اگر می خواهید مادر فرویدی بسازید این هم باید از نو دوباره ساخته شود سینما هر نماد یا اسطوره ای که بخواهد نشان دهد باید آن را از نو بیافریند و در فیلم از آن خودش کند با مصالح سینما.
فیلم دشمن چون ظاهر ضعیفی داره هیچ باطنی هم ندارد و اساسا توخالی است .آدام که یک معلمه تاریخ و مدام حرف های تکراری مشهور رو به زبان میاره کمی شعار گونه که هیچی به ما نمی ده و کارگردان سعی کرده یه آدم الکی افسرده که معلوم نیست چرا رو دربیاره یعنی اساسا قبل از این که شخصیت فیلم باور پذیر شود کارگردان این را پیشفرض می گیرد و ادامه می دهد. اون تصاویر اول و همچنین آخر فیلم که دیگه خیلی پرداخت نشده است و شما مجبورید برید مطالعه کنید تا بفهمید این یعنی اینکه فیلم خودبسنده نیست چون نتوانسته است نماد را از دوباره بیافریند.کنجکاویش برای دیدن آنتونی هم زیاد معلوم نیست چون در ظاهر منطق ندارد و همچنین آنتونی و زنش هم کاملا شخصیت پردازی نشده اند.آنتونی که اصلا معلوم نیست چیه یه کاریکاتور شهوترانه که شهوت رانی او هم باور من نمیشه و زنه هم که بیشتر فقط کارکرد رازآمیز داره تا شخصیت باشه البته حتما باز دوستان از توی اینم یه نماد در میارن چون خودش که به ما چیزی نمیده..و اونم از آخر فیلم که دیگه خیلی بده.
اگر فیلم دشمن به جنگ درون انسان توجه داره چون سینماست باید بتواند آن را به تصویر بکشد و حس ما را برانگیزد نه اینکه ما را گیج کند .فیلم حسی تولید نمی کند و سعی می کند فریب دهد و چند مفهوم یادتون بده .
به نظر من کارگردان توان آن را نداشته است که این مسئله پیچیده را به تصویر بکشد.
اسپویل نیست
دوستان اهل مطالعه حتما با نام ژوزه ساراماگوبه خاطر کتاب کوری blindness آشنا هستند.
ساراماگو تنها پرتغالی هست که برنده جایزه نوبل ادبیات شده. از همین رو سعی میکنم رمان هایی که نوشته را در زمان مناسب مطالعه کنم.
یکی دیگر از کتاب های او که شخصا خیلی دوستش دارم به اسم همزاد the double هست. کتابی که خوندنش به همه ی دوستان توصیه میشه چون رمانیست که یک نویسنده ماهر در دوران پختگی خود نوشته است.
وقتی بعد از اتمام رمان همزاد کتابو بستم اینقدر برام جذاب بود که کلی تو اینترنت دربارش گشتم و متوجه شدم این فیلم اقتباسی از آن رمان است و برای دیدن این فیلم با نقش آفرینی جیک ییلنهال لحظه شماری میکردم.
اما اگر رمان را خوانده باشید و فیلم هم دیده باشید بعد از مشاهده میفهمید که این فیلم نتونسته زیبایی رمان را با خودش همراه کنه، برای همین تعجب نمیکنم وقتی میبینم از metacritics نمره ۶۰ کسب کرده.
نویسنده تفکرات ثالثی را در رمان ساراماگو تزریق کرده و از اون یک فیلم بیرون کشیده، پس شخصا به عنوان شخصی که رمان را اول را خوندماین فیلمو توصیه نمیکنم.
برای کسایی که رمان را نخوندن هم باید بگم اگه از فیلم های تمثیلی خوشتون میاد دانلود کنید ببینید
منظورم فیلم هایی شبیه فیلم nocturnal animals هست.
به گونه ای خیلی زیرکانه با روح و روان ادم بازی میکنه .
توصیه میکنم یا به محض تموم شدن فبلم یا قبل فیلم مطالعه ی مختصری در مورد نظریه ی روانکاوی فروید داشته باشین تا هضم مفهوم فیلم راحت تر بشه .
به شدت توصیه میکنم این فیلمو ببینید .
یک درام فوق العاده تاثیرگذار .
کاملا بی معنی بود ... حالا اینکه بعضیا میگن خیلی معنی داشت باید در جواب بگم که چه فاییده ای داره وقتی داری فیلمو میبینی معنیشو نمی فهمی بعد که بری نقدشو بخونی بفهمی!
فیلم در ترازی نیست که آن را در کلاس کاری لینچ و برگمان دانست. سعی و تلاش کارگردان برای خلق صحنه ها و رفتارهای انحرافی و یا پنهان سازی اهداف و ایجاد یک فضای تعلیق گونه بی فایده است.
دیالوگ های کوتاه و کم گویی های فیلمنامه در راستای طراحی یک فضای معما گونه طرح و شکل مبهم و قوی تر نشان دادن فیلم است وقصد دارد با کم گویی بر دیگران تاثیر بگذارد.
فیلم حرفی برای گفتن ندارد ولی کارگردان باهوش و فریبکار است او برای اینکه بیننده را متقاعد سازد که در حال تماشای یک فیلم غنی است هر از چند گاهی با بکارگیری جملاتی از بزرگان و نمایش صحنه های نامتعارف (به ویژه صحنه آخر فیلم) می کوشد داستان را مبهم بی پایان و رمزآلود نشان دهد.
به جرات می توان گفت با اثر ضعیفی سر و کار داریم که اگر موسیقی متن و زمان کوتاه فیلم نبود بیننده رغبتی برای تماشای فیلم نداشت.
دشمن ، تقابل با خود خیالی.
حقیقتی که می توان در رابطه با این اثر به آن اشاره کرد این است که بیشتر بیننده ها پس از اتمام فیلم آن را با عصبانیت شیفت دیلیت می کنند ! چرا که گمراه شده اند و پایان فیلم بسیار برایشان منزجر کننده و غیرقابل درک بوده است.
این اثر را می توان به نوعی یک فیلم سورئال دانست اما با شنیدن عبارت سورئال در سینما ذهن همه متوجه آثار دیوید لینچ می شود و با توجه به فیلمهای لینچ که از نمادهای سورئال فراوانی متشکل شده است و میزان گمراه کنندگی آن نیز زیاد است نمی توان فیلم دشمن را سورئالی به سبک لینچ دانست ! البته این باور در خلال فیلم شکل میگیرد ولی در سکانس پایانی می توان نتیجه گرفت که این اثر اگر سنگینتر از آثار لینچ نباشد در حد آنها سنگین است !
در این اثر ، Denis Villeneuve با هنرمندی زیرکانه ای تقابل با خود خیالی را نشان می دهد. آدام شخصیتی ساده ، به ظاهر خسته و غمگینی دارد که زندگی روزمره اش به طرز کسل کننده ای تکرار می شود. چنین شخصیتی واضح است که نیاز دارد یک خود خیالی را در خود پرورش دهد ! اما آیا تبدیل شدن به آن خیال واقعا خواستهء اوست ؟ آیا در این فیلم با دو شخصیت رو به رو هستیم یا هر دو یکی هستند ؟ نکات زیر به روشنتر شدن فیلم کمک میکنند :
۱. فیلمی که آدام می بیند ، خواستن ، توانستن است ، اسمش قرینه ای است برای تفکیک دو شخصیت ، واقعی و مطلوب خیالی ، یعنی آدام اگر بخواهد می تواند به آن شخصیت (آنتونی) تبدیل شود.
۲. خاکستری و ساکت بودن فضای شهر. این نشانه ایست بر رویا و خیالی بون فضای فیلم. آدام در خواب خود چنین تجربه ای می کند ، خوابی که از زمانی آغاز می شود که از خواب می پرد و فیلم را مجددا می بیند . خدمتکار هتلی که شبیه به آدام است چهره ای بشاش دارد و بشاش بودن از صفاتی است که در زندگی آدام گم است !
۳. وجود رتیل بزرگ بر روی شهر ! این قرینه ایست که کارگردان با زیرکی در فیلم گمارده است تا نشان دهد فیلم در حوزهء خیال است .
۴. وجود رتیل در اتاق آنتونی ( سکانس پایانی ). می توان گفت کلیدی ترین سکانس فیلم ، پایان آن است. رتیل ( یا عنکبوت ) از منظر روانکاوی یونگ در تاویل رویا نماد مشکلات مردان با زنان است. آدام به خوبی می داند که واقعا نیاز دارد به شخصیت شاد و کمالگرا و بشاشو هوسباز آنتونی تبدیل شود ولی درست در لحظهء یک قدمی تبدیل شدن به آنتونی ، کلیدی را پیدا میکند که راه را برای خیانت به همسر می تواند باز کند. در آن زمان رتیلی را میبیند و اصلا تعجب نمیکند ! چرا که می داند رفتن به کلوب زیرمینی ( که گاهی سکانسهایی از آن نمایش داده می شد ) منجر به نابودی و به وجود آمدن مشکلات در زندگی زناشوییش می شود. آدام در این سکانس متوجه می شود که شخصیت خیالی را اشتباه انتخاب کرده است ! ( این امر در تک تک سکانسهای تقابل آنتونی و آدام واضح است ) .
به طور کلی ، این اثری است که باید چندبار آن را دید و لذت برد. بازیهای Jake Gyllenhaal ،Melanie Laurent ، Sarah Gadon در این فیلم ، واقعا عالی است.اما موسیقی متن این فیلم به درستی انتخاب نشده و در برخی سکانسها آزاردهنده است و ذهن را از فضای فیلم دور می کند.
علیرضا
دوستان دانلود نکنین...حیف وقت و هزینه
خواستم توضیحاتی بدم که دیدم دوستان بسیار خوب درمورد فیلم توضیح دادن,واقعا فوق العاده بود...
امتیاز: ۹