سه سرباز وظيفه ى امريكايى به نامهاى « آل » ( مارچ ) ، « فرد » ( اندروز ) و « هومر » ( راسل ) ، پس از پايان جنگ جهانى دوم به شهر زادگاهشان باز میگردند تا زندگى جديدى را آغاز كنند...
سه سرباز وظيفه ى امريكايى به نامهاى « آل » ( مارچ ) ، « فرد » ( اندروز ) و « هومر » ( راسل ) ، پس از پايان جنگ جهانى دوم به شهر زادگاهشان باز میگردند تا زندگى جديدى را آغاز كنند...
من وایلر را به عنوان یکی از اساتید سینمای کلاسیک بسیار قبولش دارم اما از این فیلمش لذتی نبردم و باید عرض کنم که وایلر فیلم هایی بهتر از این دارد و همچنین حدس میزنم به این دلیل فیلم زیاد تحویل گرفته شد که موضوع مهمی دارد اما وایلر اصلا نمی تواند موضوع بسیار بزرگ خود را پرداخت سینمایی کند.
به نظر من این یکی از ضعیف ترین کارهای وایلر است و به طور کلی هر گاه وایلر فیلمی با فیلمنامه ی پر شخصیت و حوادث زیاد کارگردانی کرده است موفق نبوده و این مشکل اساساٌ در بن هور هم هست.
وایلر فیلم را با سه شخصیت آغاز می کند که هر سه در حال بازگشت از جنگ به خانه هایشان هستند،هومر، آل استیونسون و فرد دری.و تا پایان هم قرار است وایلر این تجربه را به تماشاگر خود منتقل کند که ...... حالا بعد از چندین سال که این ها به خانه هایشان باز می گردند چه چیزهایی تغییر کرده است و چه چیز هایی را از دست داده اند و جامعه و خانواده هایشان با آن ها چگونه رفتار می کنند و یا آنها چگونه با محیط خود ارتباط بر قرار می کنند.
این بسیار موضوع مهم و جدی است اما جناب وایلر عزیز، اصلا از پس فیلمش بر نمی آید و نمی تواند فضای این سه شخصیت را به نظر من بسازد و فیلم از هر لحاظ از فیلم نامه اش رنج می برد و کارگردانی وایلر هم چنگی به دل نمی زند.
مثلاٌ هومر را در نظر آورید، واقعا فضای فیلم طوری جلوه نمی دهد که مردم به او به چشم ترحم نگاه می کنند اما انگار او با خودش درگیره و چون فضایی که او حس می کند وجود دارد را ما اصلا در میزانسن و فضا حس نمی کنیم، کاملاٌ اعمالش به نظر من غیر منطقی است و من نمی فهممش و از همه مهمتر وایلر شخصیت هومر رو حیف می کنه...چون جای کار جدی داشت...
یا شعارهایی که آل می ده که آقا من زندگی نکردم باید از الان شروع به زندگی کردن کنم...زندگیمو در جنگ به هدر دادمو.....خوب به نظرم در حد همون شعار باقی می مونه و تبدیل به فرم فیلم نمی شود.البته مشکلات دیگری هم داره که خیلی اذیت می کنه...
اما فرد که کاملا همه ی داستانش دفعی اتفاق می افته، ما نه کار پیدا نکردنش را می فهمیم(چون ورشکست می کنه و بعد انگار چند جا میره نمی خوانش اما کارگردان ما رو با این ها درگیر نمیکنه) و نه طلاق زنشو و نه عاشق شدنشو.....به نظرم این شخصیت هم بیشتر شعاری اصلا به خاطر همین شعارها وایلر اسکارا رو جمع کرد...
من امتیاز بیشتر از ۴ نمی توانم بدهم اما دو فیلم پیشنهاد می کنم که ببینید چرا که موضوعش همین است اما هر دوشان موفق تر از وایلر فیلمشان را ساخته اند.۱-The Deer Hunter ۱۹۷۸ و ۲-The Hurt Locker ۲۰۰۸
10
amin_mofidi
۱۰ سال پیش
بدون نشان دادن صحنه های تهوع آور از کشته ها و زخمی ها، در عین ِ نبود امکانات امروزی در جهت ساختن فیلمهای عظیم جنگی و مملو از جلوه های بصری، وایلر گام به گام بیننده را در مسیری می برد که در پایان چیزی جز تلخی ِ جنگ در دهان تماشاچی حس نمیشود.
8
faridmehrabi2
۱۰ سال پیش
تمام اسکارها حق مسلم این فیلم است.داستان فیلم بسیار قوی و جذاب است و بر دیگر عوامل فیلم می چربد.
6
masoome.safaii
۱۱ سال پیش
با وجود زمان طولانی فیلم واقعا آدم رو جذب میکنه...وایلر واقعا کارگردانه..
6
kayan1337
۱۰ سال پیش
کاندیدای اسکار بهترین مستند کوتاه!!! اشتباه شده اصلاح گردد.
5
mrzpiran
۲ سال پیش
فیلم خیلی خوبی بود،دوسش داشتم
بازی های خیلی فوق العاده ای داشت به طوری که میتونستم باهاشون همزاد پنداری کنم و گاها خودم رو جای کاراکتر بذارم چون به نظرم به جای اینکه با یک فیلم خط کشی شده و اتو کشیده طرف باشیم با یک زندگی در حال گذران مواجهیم که وایلر دوربین بدست داره برای ما ظبطش میکند.
همه بازیگرا عالی بودند ولی بازی پگی(Teresa Wright) رو خیلی دوست داشتم. ;-)
4
montazer11087
۱۰ سال پیش
فیلمی درجه یک ولی نه شاهکار..شاید یکی از بهترین غیرشاهکارهای تاریخ سینما... اولین فیلم بعد از جنگ جهانی دوم از این کارگردان معتبره که به تبعات جنگ در خانواده های آمریکایی پرداخته. اگر لحن یک ساعت اول کمی تلخ تر و گزنده تر بود میتونست اثرگذاری بیشتری داشته باشه..
3
hrah2004
۱۰ سال پیش
کاندیدای اسکار بهترین مستنتد کوتاه؟؟؟!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!۲ساعت و پنجاه(با کسر پ)دقیقه فیلم داستانی کاندیدای اسکار بهترین فیلم مستند کوتاه.مگه میشه؟! مگه داریم؟
7.4
دیدگاه کاربران نمایش تمام دیدگاه ها
دیدگاه خود را با سایر کاربران به اشتراک بگذارید.
نقد فیلم
من وایلر را به عنوان یکی از اساتید سینمای کلاسیک بسیار قبولش دارم اما از این فیلمش لذتی نبردم و باید عرض کنم که وایلر فیلم هایی بهتر از این دارد و همچنین حدس میزنم به این دلیل فیلم زیاد تحویل گرفته شد که موضوع مهمی دارد اما وایلر اصلا نمی تواند موضوع بسیار بزرگ خود را پرداخت سینمایی کند.
به نظر من این یکی از ضعیف ترین کارهای وایلر است و به طور کلی هر گاه وایلر فیلمی با فیلمنامه ی پر شخصیت و حوادث زیاد کارگردانی کرده است موفق نبوده و این مشکل اساساٌ در بن هور هم هست.
وایلر فیلم را با سه شخصیت آغاز می کند که هر سه در حال بازگشت از جنگ به خانه هایشان هستند،هومر، آل استیونسون و فرد دری.و تا پایان هم قرار است وایلر این تجربه را به تماشاگر خود منتقل کند که ...... حالا بعد از چندین سال که این ها به خانه هایشان باز می گردند چه چیزهایی تغییر کرده است و چه چیز هایی را از دست داده اند و جامعه و خانواده هایشان با آن ها چگونه رفتار می کنند و یا آنها چگونه با محیط خود ارتباط بر قرار می کنند.
این بسیار موضوع مهم و جدی است اما جناب وایلر عزیز، اصلا از پس فیلمش بر نمی آید و نمی تواند فضای این سه شخصیت را به نظر من بسازد و فیلم از هر لحاظ از فیلم نامه اش رنج می برد و کارگردانی وایلر هم چنگی به دل نمی زند.
مثلاٌ هومر را در نظر آورید، واقعا فضای فیلم طوری جلوه نمی دهد که مردم به او به چشم ترحم نگاه می کنند اما انگار او با خودش درگیره و چون فضایی که او حس می کند وجود دارد را ما اصلا در میزانسن و فضا حس نمی کنیم، کاملاٌ اعمالش به نظر من غیر منطقی است و من نمی فهممش و از همه مهمتر وایلر شخصیت هومر رو حیف می کنه...چون جای کار جدی داشت...
یا شعارهایی که آل می ده که آقا من زندگی نکردم باید از الان شروع به زندگی کردن کنم...زندگیمو در جنگ به هدر دادمو.....خوب به نظرم در حد همون شعار باقی می مونه و تبدیل به فرم فیلم نمی شود.البته مشکلات دیگری هم داره که خیلی اذیت می کنه...
اما فرد که کاملا همه ی داستانش دفعی اتفاق می افته، ما نه کار پیدا نکردنش را می فهمیم(چون ورشکست می کنه و بعد انگار چند جا میره نمی خوانش اما کارگردان ما رو با این ها درگیر نمیکنه) و نه طلاق زنشو و نه عاشق شدنشو.....به نظرم این شخصیت هم بیشتر شعاری اصلا به خاطر همین شعارها وایلر اسکارا رو جمع کرد...
من امتیاز بیشتر از ۴ نمی توانم بدهم اما دو فیلم پیشنهاد می کنم که ببینید چرا که موضوعش همین است اما هر دوشان موفق تر از وایلر فیلمشان را ساخته اند.۱-The Deer Hunter ۱۹۷۸ و ۲-The Hurt Locker ۲۰۰۸
بدون نشان دادن صحنه های تهوع آور از کشته ها و زخمی ها، در عین ِ نبود امکانات امروزی در جهت ساختن فیلمهای عظیم جنگی و مملو از جلوه های بصری، وایلر گام به گام بیننده را در مسیری می برد که در پایان چیزی جز تلخی ِ جنگ در دهان تماشاچی حس نمیشود.
تمام اسکارها حق مسلم این فیلم است.داستان فیلم بسیار قوی و جذاب است و بر دیگر عوامل فیلم می چربد.
با وجود زمان طولانی فیلم واقعا آدم رو جذب میکنه...وایلر واقعا کارگردانه..
کاندیدای اسکار بهترین مستند کوتاه!!! اشتباه شده اصلاح گردد.
فیلم خیلی خوبی بود،دوسش داشتم
بازی های خیلی فوق العاده ای داشت به طوری که میتونستم باهاشون همزاد پنداری کنم و گاها خودم رو جای کاراکتر بذارم چون به نظرم به جای اینکه با یک فیلم خط کشی شده و اتو کشیده طرف باشیم با یک زندگی در حال گذران مواجهیم که وایلر دوربین بدست داره برای ما ظبطش میکند.
همه بازیگرا عالی بودند ولی بازی پگی(Teresa Wright) رو خیلی دوست داشتم. ;-)
فیلمی درجه یک ولی نه شاهکار..شاید یکی از بهترین غیرشاهکارهای تاریخ سینما...
اولین فیلم بعد از جنگ جهانی دوم از این کارگردان معتبره که به تبعات جنگ در خانواده های آمریکایی پرداخته.
اگر لحن یک ساعت اول کمی تلخ تر و گزنده تر بود میتونست اثرگذاری بیشتری داشته باشه..
کاندیدای اسکار بهترین مستنتد کوتاه؟؟؟!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!۲ساعت و پنجاه(با کسر پ)دقیقه فیلم داستانی کاندیدای اسکار بهترین فیلم مستند کوتاه.مگه میشه؟! مگه داریم؟