جنگ جهانى دوم. دوران کودکى «ایوان» دوازده ساله بر اثر حمله ى آلمانی ها به شوروى، زودتر از موعد به پایان میرسد. او که اعضاى خانوادهاش را آلمانی ها کشته اند، براى انتقام به ارتش میپیوندد..
جنگ جهانى دوم. دوران کودکى «ایوان» دوازده ساله بر اثر حمله ى آلمانی ها به شوروى، زودتر از موعد به پایان میرسد. او که اعضاى خانوادهاش را آلمانی ها کشته اند، براى انتقام به ارتش میپیوندد..
جنگ سرد است و خشک... فضای این فیلم هم! جنگ تیز است و خشن... شاخه‌های درخت‌های این فیلم هم! جنگ خفه‌کننده است... میزانسن‌ها و ترکیب‌بندی‌های این فیلم هم! جنگ هیچ‌گاه از یاد نمی‌رود... این فیلم هم!
تارکوفسکی جنگ را همانطور که هست به تصویر کشیده... شاید اکشن نداشته باشد این فیلم، اما حس ترس و اضطراب تماما در فیلم به چشم می‌خورد، درخت‌های افرا، با رنگ سفیدشان در روز یک جور ما را می‌ترساند، و شاخه‌های بلند و تیزشان، که در شب سایه‌ی سیاه گرفته‌اند در شب یک جور...
این فیلم ثابت می‌کند، پشت صحنه‌ی جنگ، که اکشن نیست نیز، می‌تواند ترسناک باشد...
5
j_sh82
۱۰ سال پیش
شیر طلایی
کشور ایتالیا مکان ونیز اولین جایزه ۱۹۴۹
شیر طلایی، بزرگترین جایزه‌ای است که در جشنواره فیلم ونیز به یک فیلم داده می‌شود. شیر طلایی در سال ۱۹۴۹ توسط کمیته سازماندهی معرفی شد و اکنون به عنوان یکی از برجسته ترین جوایز صنعت فیلم شناخته می‌شود. در سال ۱۹۷۰، شیر طلایی دوم معرفی شد؛ این جایزه افتخاری برای افرادی که سهم مهمی برای مشارکت در سینما دارند است. شیر طلایی در سال ۱۹۴۹ به عنوان شیر طلایی سنت مارک معرفی شد (شیربالداری که روی پرچم جمهوری نیز نمایان است). سابقاً، نام جایزه معادل جایزه بین‌المللی بزرگ ونیز بود، اهدا شده در سال ۱۹۴۷ و ۱۹۴۸. قبل از آن، از سال ۱۹۳۴ تا ۱۹۴۲ بزرگترین جایزه برای بهترین فیلم ایتالیایی و فیلم خارجی جام موسولینی بود. بین سالهای ۱۹۶۹ و ۱۹۷۹ هیچ شیر طلایی اهدا نشد.
محتویات
۱ جایزه بزرگ بین‌المللی ونیز ۲ شیر طلایی ۳ برندگان چندگانه
جایزه بزرگ بین‌المللی ونیز
Year Title Director
۱۹۴۶ The Southerner Jean Renoir ۱۹۴۷ Siréna Karel Stekly ۱۹۴۸ Hamlet Laurence Olivier
شیر طلایی
به چهارده فیلم فرانسوی شیر طلایی اهدا شده است که بیشتر از هر ملیتی دیگر است. قابل توجه است که جوایز شیر طلایی گرایش به مردان اروپایی دارد: ۳۳ تا از ۵۴ جایزه متعلق به مردان اروپایی بود (شامل روسیه و اتحاد جماهیر شوروی). این گرایش به قبل از سال ۱۹۸۰ برمی‌گردد، قبل از این سال ۳ تا از ۲۱ جایزه متعلق به غیر اروپایی‌ها بود. از سال ۱۹۴۹ تنها چند زن موفق به دریافت شیر طلایی برای کارگردانی شدند مانند میرا نیر کارگردان هندی‌تبار، سوفیا کوپولا، مارگرته فون تروتا آلمانی و آنیس واردا بلژیکی که هر دو بیشتر از دو دهه پیش برنده این جایزه شدند. آمریکایی‌های بی‌شماری برنده جایزه افتخاری در جشنواره شدند، آنها تنها ۴ بار موفق به دریافت شیر طلایی شدند با جوایزی برای جان کاساوت و رابرت آلتمن (در هر دو بار جوایز با برندگان دیگر به طور مشترک بود)، به علاوه دارن آرونوفسکی (اولین آمریکایی که به تنهایی جایزه را برد) و سوفیا کوپولا (اولین زن آمریکایی برنده جایزه) و در سال ۲۰۰۰ جعفر پناهی از ایران به خاطر فیلم دایره برنده این جایزه شد.
Year Title Director Country of origin
۱۹۴۹ Manon Henri-Georges Clouzot * France ۱۹۵۰ Justice Is Done (Justice est faite) André Cayatte France ۱۹۵۱ Rashōmon Akira Kurosawa * Japan ۱۹۵۲ Forbidden Games (Jeux interdits) René Clément France ۱۹۵۳ No award ۱۹۵۴ Romeo and Juliet Renato Castellani * Italy ۱۹۵۵ The Word (Ordet) Carl Theodor Dreyer * Denmark ۱۹۵۶ No award[۳] ۱۹۵۷ The Unvanquished (Aparajito) Satyajit Ray * India ۱۹۵۸ Rickshaw Man (Muhomatsu no issho) Hiroshi Inagaki Japan ۱۹۵۹ General della Rovere (Il generale della Rovere) (tie) The Great War (La grande guerra) (tie) Roberto Rossellini Mario Monicelli Italy Italy ۱۹۶۰ The Crossing of the Rhine (Le passage du Rhin) André Cayatte France ۱۹۶۱ Last Year in Marienbad (L#۰۳۹;année dernière à Marienbad) Alain Resnais France ۱۹۶۲ Family Diary (Cronaca familiare) (tie) Ivan#۰۳۹;s Childhood (Ivanovo detstvo) (tie) Valerio Zurlini Andrei Tarkovsky Italy * Soviet Union ۱۹۶۳ Hands Over the City (Le mani sulla città) Francesco Rosi Italy ۱۹۶۴ Red Desert (Il deserto rosso) Michelangelo Antonioni Italy ۱۹۶۵ Sandra of a Thousand Delights (Vaghe stelle dell#۰۳۹;Orsa) Luchino Visconti Italy ۱۹۶۶ The Battle of Algiers (La battaglia di Algeri) Gillo Pontecorvo Italy ۱۹۶۷ Beauty of the Day (Belle de jour) Luis Buñuel France ۱۹۶۸ Artists under the Big Top: Perplexed (Die Artisten in der Zirkuskuppel: Ratlos) Alexander Kluge * West Germany
۱۹۶۹-۷۹ No award
۱۹۸۰ Atlantic City (tie) Gloria (tie) Louis Malle John Cassavetes * Canada/ France * United States ۱۹۸۱ Marianne and Juliane (Die Bleierne Zeit) Margarethe von Trotta West Germany ۱۹۸۲ The State of Things (Der Stand der Dinge) Wim Wenders West Germany ۱۹۸۳ First Name: Carmen (Prénom Carmen) Jean-Luc Godard France ۱۹۸۴ A Year of the Quiet Sun (Rok spokojnego słońca) Krzysztof Zanussi * Poland ۱۹۸۵ Vagabond (Sans toit ni loi) Agnès Varda France ۱۹۸۶ The Green Ray (Le rayon vert) Éric Rohmer France ۱۹۸۷ Au revoir, les enfants Louis Malle France ۱۹۸۸ The Legend of the Holy Drinker (La leggenda del santo bevitore) Ermanno Olmi Italy ۱۹۸۹ A City of Sadness (Bei qing cheng shi) Hou Hsiao-Hsien * Taiwan ۱۹۹۰ Rosencrantz
4
zahramoh3ni
۹ سال پیش
وقتی مادر و پدرت را،خواهرت را خانه و سرزمینت را از تو می گیرند
و ویرانه ای از تو باقی می گذارند
چیزی به تو می دهند چیزی که با ان دودمانی را به باد توانی داد...
چیزی برای انتقام
4
htb.hassan
۹ سال پیش
این فیلم نشون میده اگه تارکوفسکی کارگردان نمیشد,بدون شک عکاس فوق العاده ای میشد. عکسای این فیلمو حتما دان کنید یه چیز دیگست. دمش گرم و روحش شاد.
4
arminkheradmand2136
۹ سال پیش
معصومیت چهره ی ایوان ، روحی زخم خورده ،عطش انتقام .. از طرف دیگر بازی بی نظیر این بچه ، کارگردانی تارکوفسکی بزرگ و فیلمبرداری عالی ... این فیلم بسیار تاثیرگذار هست و قلب ادمو به درد میاره ... ۸.۷ از ۱۰ این درام فوق العاده رو از دست ندید ...
3
rrravin
۹ سال پیش
یک فیلم نئوررئالیسم با نماد های ضد جنگ فراوان .... شاهکار به تمام معنا
3
sajjad ajami
۹ سال پیش
متفاوت ترین فیلم تارکوفسکی ولی بازهم زیبا شایداون تفاوتش هم به خاطراینه که اولین فیلمشه
7.9
دیدگاه کاربران نمایش تمام دیدگاه ها
دیدگاه خود را با سایر کاربران به اشتراک بگذارید.
جنگ سرد است و خشک... فضای این فیلم هم!
جنگ تیز است و خشن... شاخه‌های درخت‌های این فیلم هم!
جنگ خفه‌کننده است... میزانسن‌ها و ترکیب‌بندی‌های این فیلم هم!
جنگ هیچ‌گاه از یاد نمی‌رود... این فیلم هم!
تارکوفسکی جنگ را همانطور که هست به تصویر کشیده...
شاید اکشن نداشته باشد این فیلم، اما حس ترس و اضطراب تماما در فیلم به چشم می‌خورد،
درخت‌های افرا، با رنگ سفیدشان در روز یک جور ما را می‌ترساند،
و شاخه‌های بلند و تیزشان، که در شب سایه‌ی سیاه گرفته‌اند در شب یک جور...
این فیلم ثابت می‌کند، پشت صحنه‌ی جنگ، که اکشن نیست نیز، می‌تواند ترسناک باشد...
شیر طلایی
کشور ایتالیا
مکان ونیز
اولین جایزه ۱۹۴۹
شیر طلایی، بزرگترین جایزه‌ای است که در جشنواره فیلم ونیز به یک فیلم داده می‌شود. شیر طلایی در سال ۱۹۴۹ توسط کمیته سازماندهی معرفی شد و اکنون به عنوان یکی از برجسته ترین جوایز صنعت فیلم شناخته می‌شود. در سال ۱۹۷۰، شیر طلایی دوم معرفی شد؛ این جایزه افتخاری برای افرادی که سهم مهمی برای مشارکت در سینما دارند است. شیر طلایی در سال ۱۹۴۹ به عنوان شیر طلایی سنت مارک معرفی شد (شیربالداری که روی پرچم جمهوری نیز نمایان است). سابقاً، نام جایزه معادل جایزه بین‌المللی بزرگ ونیز بود، اهدا شده در سال ۱۹۴۷ و ۱۹۴۸. قبل از آن، از سال ۱۹۳۴ تا ۱۹۴۲ بزرگترین جایزه برای بهترین فیلم ایتالیایی و فیلم خارجی جام موسولینی بود. بین سالهای ۱۹۶۹ و ۱۹۷۹ هیچ شیر طلایی اهدا نشد.
محتویات
۱ جایزه بزرگ بین‌المللی ونیز
۲ شیر طلایی
۳ برندگان چندگانه
جایزه بزرگ بین‌المللی ونیز
Year Title Director
۱۹۴۶ The Southerner Jean Renoir
۱۹۴۷ Siréna Karel Stekly
۱۹۴۸ Hamlet Laurence Olivier
شیر طلایی
به چهارده فیلم فرانسوی شیر طلایی اهدا شده است که بیشتر از هر ملیتی دیگر است. قابل توجه است که جوایز شیر طلایی گرایش به مردان اروپایی دارد: ۳۳ تا از ۵۴ جایزه متعلق به مردان اروپایی بود (شامل روسیه و اتحاد جماهیر شوروی). این گرایش به قبل از سال ۱۹۸۰ برمی‌گردد، قبل از این سال ۳ تا از ۲۱ جایزه متعلق به غیر اروپایی‌ها بود. از سال ۱۹۴۹ تنها چند زن موفق به دریافت شیر طلایی برای کارگردانی شدند مانند میرا نیر کارگردان هندی‌تبار، سوفیا کوپولا، مارگرته فون تروتا آلمانی و آنیس واردا بلژیکی که هر دو بیشتر از دو دهه پیش برنده این جایزه شدند. آمریکایی‌های بی‌شماری برنده جایزه افتخاری در جشنواره شدند، آنها تنها ۴ بار موفق به دریافت شیر طلایی شدند با جوایزی برای جان کاساوت و رابرت آلتمن (در هر دو بار جوایز با برندگان دیگر به طور مشترک بود)، به علاوه دارن آرونوفسکی (اولین آمریکایی که به تنهایی جایزه را برد) و سوفیا کوپولا (اولین زن آمریکایی برنده جایزه) و در سال ۲۰۰۰ جعفر پناهی از ایران به خاطر فیلم دایره برنده این جایزه شد.
Year Title Director Country of origin
۱۹۴۹ Manon Henri-Georges Clouzot * France
۱۹۵۰ Justice Is Done (Justice est faite) André Cayatte France
۱۹۵۱ Rashōmon Akira Kurosawa * Japan
۱۹۵۲ Forbidden Games (Jeux interdits) René Clément France
۱۹۵۳ No award
۱۹۵۴ Romeo and Juliet Renato Castellani * Italy
۱۹۵۵ The Word (Ordet) Carl Theodor Dreyer * Denmark
۱۹۵۶ No award[۳]
۱۹۵۷ The Unvanquished (Aparajito) Satyajit Ray * India
۱۹۵۸ Rickshaw Man (Muhomatsu no issho) Hiroshi Inagaki Japan
۱۹۵۹ General della Rovere (Il generale della Rovere) (tie)
The Great War (La grande guerra) (tie) Roberto Rossellini
Mario Monicelli Italy
Italy
۱۹۶۰ The Crossing of the Rhine (Le passage du Rhin) André Cayatte France
۱۹۶۱ Last Year in Marienbad (L#۰۳۹;année dernière à Marienbad) Alain Resnais France
۱۹۶۲ Family Diary (Cronaca familiare) (tie)
Ivan#۰۳۹;s Childhood (Ivanovo detstvo) (tie) Valerio Zurlini
Andrei Tarkovsky Italy
* Soviet Union
۱۹۶۳ Hands Over the City (Le mani sulla città) Francesco Rosi Italy
۱۹۶۴ Red Desert (Il deserto rosso) Michelangelo Antonioni Italy
۱۹۶۵ Sandra of a Thousand Delights (Vaghe stelle dell#۰۳۹;Orsa) Luchino Visconti Italy
۱۹۶۶ The Battle of Algiers (La battaglia di Algeri) Gillo Pontecorvo Italy
۱۹۶۷ Beauty of the Day (Belle de jour) Luis Buñuel France
۱۹۶۸ Artists under the Big Top: Perplexed (Die Artisten in der Zirkuskuppel: Ratlos) Alexander Kluge * West Germany
۱۹۶۹-۷۹ No award
۱۹۸۰ Atlantic City (tie)
Gloria (tie) Louis Malle
John Cassavetes * Canada/ France
* United States
۱۹۸۱ Marianne and Juliane (Die Bleierne Zeit) Margarethe von Trotta West Germany
۱۹۸۲ The State of Things (Der Stand der Dinge) Wim Wenders West Germany
۱۹۸۳ First Name: Carmen (Prénom Carmen) Jean-Luc Godard France
۱۹۸۴ A Year of the Quiet Sun (Rok spokojnego słońca) Krzysztof Zanussi * Poland
۱۹۸۵ Vagabond (Sans toit ni loi) Agnès Varda France
۱۹۸۶ The Green Ray (Le rayon vert) Éric Rohmer France
۱۹۸۷ Au revoir, les enfants Louis Malle France
۱۹۸۸ The Legend of the Holy Drinker (La leggenda del santo bevitore) Ermanno Olmi Italy
۱۹۸۹ A City of Sadness (Bei qing cheng shi) Hou Hsiao-Hsien * Taiwan
۱۹۹۰ Rosencrantz
وقتی مادر و پدرت را،خواهرت را
خانه و سرزمینت را از تو می گیرند
و ویرانه ای از تو باقی می گذارند
چیزی به تو می دهند
چیزی که با ان
دودمانی را به باد توانی داد...
چیزی برای انتقام
این فیلم نشون میده اگه تارکوفسکی کارگردان نمیشد,بدون شک عکاس فوق العاده ای میشد.
عکسای این فیلمو حتما دان کنید یه چیز دیگست.
دمش گرم و روحش شاد.
معصومیت چهره ی ایوان ، روحی زخم خورده ،عطش انتقام ..
از طرف دیگر بازی بی نظیر این بچه ، کارگردانی تارکوفسکی بزرگ و فیلمبرداری عالی ...
این فیلم بسیار تاثیرگذار هست و قلب ادمو به درد میاره ...
۸.۷ از ۱۰
این درام فوق العاده رو از دست ندید ...
یک فیلم نئوررئالیسم با نماد های ضد جنگ فراوان .... شاهکار به تمام معنا
متفاوت ترین فیلم تارکوفسکی ولی بازهم زیبا
شایداون تفاوتش هم به خاطراینه که اولین فیلمشه
۱۹۹۰ Rosencrantz