یک جنگجو که از شهر به بیرون رانده شده بود بعد از چندین سال بازمیگرد و میبیند که شهر توسط دو گروه اوباش اشغال شده است. حال او تصمیم میگیرد این دو گروه را بر علیه هم بشوراند تا شهر را دوباره آزاد کند...
تمام ژانر های مربوط به این اثر:
تمام ژانر های مربوط به این اثر:
دیدگاه کاربران نمایش تمام دیدگاه ها
دیدگاه خود را با سایر کاربران به اشتراک بگذارید.
سینمای محض!
کوروساوای فقید، با ساخت این فیلم مخاطب را به تماشای داستانی وادار می‌کند که خون است و خشونت... اما با بیان لطیفش این داستان را چنان زیبا بیان می‌کند که تماشاگر ذره‌ای ناراحتی نکند... (چیزی که نمونه‌اش در زمان حال تارانتینو است.) و با روایتی کلاسیک مخاطب را درگیر یک سیر قهقرایی می‌کند... سیری که انتهایش چیزی جز مرگ و خون نمی‌تواند باشد. و مخاطب این داستان را با تمام وجود می‌پذیرد. و آنقدر این روایت کلاسیک را زیبا در ژانر وسترن روایت می‌کند که حتا لئونه‌ی کبیر هم وسوسه می‌شود از او اقتباس کند! و حتاتر می‌توان ادعا کرد که استاد در یوجیمبو ژانری نو پدید آورده:
وسترن سامورایی!
کوروساوا یعنی سلطانی که هر قاب از فیلمش یک قاب نقاشی است، و هر نقاشی در اثرش، با عنصر حرکت تبدیل به سینما شده است! سینمای محض!
عالی.حرف نداره.بازیگر فقط میفونه.
فیلم نامه A Fistful of Dollars کاملا گرفته شده از این فیلمه...
میفونه تو این فیلم یه جورایی عجیب و غریب عالی بازی میکنه
غربیها همیشه عادت دارند از روی فیلمهای اصیل ژاپن فیلم بسازند. مثلا از روی هفت سامورائی ، هفت دلاور ساخته شد و از روی یوجیمبو ، بخاطر یک مشت دلار. حتی ژاپنیها هم از روی آثار غربی فیلم ساختن. مثلا کوروساوا فیلم آشوب رو از روی اثر شاه لیر ساخته و سریر خون رو از روی مکبث. در هرصورت می بینیم که ارتباطهای خوبی بین فرهنگ غرب و ژاپن وجود داشته و داره اما متاسفانه در کشور ما همیشه این ارتباطها بوده اما نه بشکل صحیح و اصولی. ما از اونها فقط تقلید کردیم (مثلا فیلم گدایان تهران رو از روی معجزه سیب ساختیم بدون اینکه اینو بگیم یا مثلا مهرجوئی کلی از آثار هنریک ایبسن رو به اسم خودش ساخته)) و اونها هم از ما تقلید کردن (مثلا داستان قره قونچر رو که براساس کتاب چنگیزخان یک سیاه پوش بوده که در زمان مغولها به مغولها شبیخون میزده و هرگز کسی نفهمید کی بوده رو ادبیات غرب به اسم زورو برای خودش از فرهنگ ما کش رفت... می بینید که احترام متقابل وجود نداشته و همیشه نوعی سرقت ادبی و فرهنگی در کار بوده
هر لحظه ای از فیلم رو که نگه دارید با یه قاب فوق العاده مواجهه میشید
نور پردازی های هنرمندانه،نما های لانگ بی نظیر، سایه روشن های مبهوت کننده و قابهای بی نظیری که استاد ساخته ادم رو مجذوب خودش میکنه. اگه فقط یه فیلم باز هستید با دانلود کردن این فیلم وقتتون رو تلف کردید. برای دیدن این فیلم باید سینمای کروساوا رو فهمید
به نظر من همچین فیلم فوق العاده ای هم نبود که توی این جایگاه قرار بگیره . به شخصه لذت خاصی از دیدن فیلم نبردم و به نظرم اگر کسی هم نبینه چیزی از دست نداده چون از لحاظ محتوا هم چیز خاصی نداشت و همون طور که دوستان اشاره کردن بیشتر به یک مقطع تاریخی از جامعه ژاپن اشاره داره
عالیه! بغیر از بخاطریک مشت دلار فیلم Last Man Standing رو از روی همیمن ساختن.